Twee weken geleden haalden we George van de parkeerplaats van de Lidl hier in Markópoulo. Hij was er slecht aan toe.
George heeft een pericardovervulling. Dat is een ophoping van bloed in het membraan/vlies dat om zijn hart zit. Hierdoor komt het hart in verdrukking en kan het niet goed pompen.
Donderdagavond 20 maart jl, is George aan zijn hart geopereerd. Het bloed in het membraan is weggezogen. Volgende week is een hercontrole; mogelijk moet het dan nog een keer herhaald worden.
Doordat het hart slechter pompte en door de Ehrlichia en Anaplasma (tekenziektes) hebben de nieren van George een fikse opdonder gehad. Dat leidt dan weer tot een lage hematocrietwaarde en veel drinken en plassen. George krijgt daar nu 4 soorten medicatie voor en staat op een nierdieet.
In deze video ziet u hoe hij naar de dierenarts wordt gebracht en na de operatie weer wordt opgehaald.
Hij is nog wat wankel, maar George mag nu bijkomen en genieten van de rust en de zon.
Wilt u George ondersteunen, dan zouden wij u zeer erkentelijk zijn.
Klik hier ⤵️ dan wijst het zich vanzelf.
Wij gaan ervoor, en hopen George nog een fijne tijd te kunnen geven, waarin hij eindelijk de zorg en liefde krijgt die hij zo verdient!
Nu ik ben verhuisd, komen er weer vele nieuwe dingen op mijn pad. Zo heb ik (eindelijk) een Lidl bij mij in de buurt waar ik wekelijks mijn boodschappen doe.
Tijdens een van mijn eerste bezoeken in oktober 2024 zag ik George (zoals we hem inmiddels genoemd hebben) voor het eerst bij de ingang van de Lidl liggen. Zijn vragende blik, zijn trieste ogen en de slechte staat waarin hij verkeerde, baarden mij grote zorgen.
Gelukkig heb ik hier al wat nieuwe contacten kunnen leggen. Dus heb ik enkele foto's gemaakt en Kris van de shelter gebeld. Kris heeft daarop de gemeente (DIMOS) gebeld en gevraagd om deze hond te vangen.
Daarop is de DIMOS vijf keer bij de Lidl geweest, maar er was geen George te bekennen, ook tijdens mijn wekelijkse bezoekjes was hij er niet.
Totdat hij vorige week (7 maart 2025) opeens weer bij de ingang stond, in nóg slechtere conditie.
Toevallig had ik bezoek van mijn lieve vriendin Natasja uit Nederland en in de auto stond een vliegtuigkennel.
Dus haalden we samen de kennel uit de auto en deden er wat verse kip in. Dat liet George zich geen twee keer zeggen en al snel was hij met zijn voorpoten over de drempel. Een klein zetje, deurtje dicht en George zat in de kennel.
De volgende dag konden we bij onze 'nieuwe' dierenarts George in Anavysso terecht voor onderzoek. Helaas bleek dat het mis is met George, goed mis. Er zit vloeistof rond zijn hart en longen, zijn nieren werken slecht en hij heeft een oude breuk in zijn heup.
Daarbij nog Ehrlichia en schurft. Wat een enorme tegenvaller. Juist nu hij is gered en eindelijk de zorg kan krijgen die hij verdient, zijn we te laat.
Toen wij na dit bezoek bij de dierenwinkel voer gingen kopen, hoorde een lieve mevrouw het verhaal van George en zij bood spontaan aan om hem op te vangen. Na het verdriet om de uitslag bij de dierenarts, was dit een opkikker die we wel konden gebruiken!
George is nu veilig van de straat en ontvangt de zorg en voeding (nierdieet) die hij nodig heeft, evenals pijnverlichting, antibiotica en voedingssupplementen.
In de tijd die George nog rest, willen we dat hij voelt dat er nog volop liefde voor hem is. Hij zal niet ongezien sterven op straat.
💗 Wij zijn er. Ook voor George! 💗
Bekijkt u vooral deze prachtige video op ons YouTube-kanaal, geef een "like" en abonneer.
Het helpt ons om meer aandacht te krijgen voor ons reddingswerk.
Dankzij uw donaties konden de vrijwilligers in het asiel de benodigde medicatie en goede voeding aan haar geven, en langzaam maar zeker knapte Hope op.
Ook haar uiterlijk is totaal anders: dit zijn foto’s van Hope na haar eerste was- en trimbeurt ooit 😊
Hope heeft ons laten zien dat we in staat zijn om met z’n allen ervoor te zorgen dat zelfs een hoopje ellende kan uitgroeien tot een hond die nog een prachtig leven voor zich heeft. Zij geeft ons de kracht om door te gaan met ons werk; hier doen we het met z’n allen voor!
Sinds kort verblijft Hope bij een lief gastgezin in Nederland, zodat ze rustig kan wennen aan het leven als huishond. Zodra zij klaar is om geadopteerd te worden, zullen wij hierover berichten.
Het is donker en mistig als ik laat op de avond van 22 december 2017 op Schiphol mijn vriendin Lee van Lefkas ophaal.
Lee heeft Bubu, een klein lief hondje bij zich. Bubu is bestemd voor haar lieve vriendin Barbara in Engeland. Tijdens de rit naar de ferry in Hoek van Holland neemt de mist toe en komen we in een file terecht. Heel spannend, want de vertrektijd van de ferry komt steeds dichterbij. Als we in de haven aankomen ligt de ferry nog aan wal, maar in het kantoor waar we ons moeten melden is het leeg. Zo lijkt het althans. Iedereen en alles is al ingecheckt, aan boord en klaar voor vertrek. De paniek slaat toe, maar tot onze opluchting zien we achterin het kantoortje tóch een mevrouw zitten. Lee vertelt haar dat ze van de luchthaven is gekomen en onderweg oponthoud heeft gehad door de hevige mist. De dame in het kantoor toont begrip en belt met de kapitein. Die geeft zijn goedkeuring en Lee mag nog aan boord met Bubu. Dat was letterlijk "kantje boord".
In Engeland ontvangt Barbara Bubu de volgende dag met open armen en gedurende de daarop volgende zeven jaar zijn zij zeer close. Bubu is Barbara's alles.
Helaas krijgt Bubu in december 2024 de diagnose kanker en al snel gaat het bergafwaarts.
Barbara probeert er nog alles aan te doen om Bubu zo lang mogelijk bij haar te houden maar Bubu besluit dat het einde in zicht komt.
Bubu overlijdt op maandag 3 maart 2025.
Rust zacht lieve Bubu
Barbara is ontroostbaar en Lee besluit om halsoverkop vanuit Griekenland naar Engeland te vliegen om Barbara te ondersteunen. Wat een liefde, wat een vriendschap!
Samen delen zij lief en leed en halen herinneringen op over Bubu.
Barbara had voor Bubu een spaarpotje gemaakt, mocht Bubu haar overleven. Lee zou in dat geval Bubu weer bij zich nemen. Maar het liep anders, het lot heeft anders beslist.
Barbara wenst dat het spaarpotje aangewend wordt voor de Griekse zwerfhonden en besluit om dit te doneren aan Dog Rescue Greece.
Bubu is er niet meer maar leeft voort in onze harten en gedachten. Deze genereuze donatie biedt een toekomstperspectief voor vele andere hondjes.
Momenteel vangen wij een nest met pups op die deze ondersteuning goed kunnen gebruiken. Aan Barbara de eer om ze allemaal een naam te geven.
Zij krijgen nu een kans op een goed leven en wij danken Barbara uit de grond van ons hart.
Sinds enkele maanden is Ioanna in Nederland. Het gastgezin vertelde ons:
Eerste update van 30 januari 2025
Wij zoeken naar een speld in de beroemde hooiberg voor ons hondje Ioanna.
Ioanna is een gesteriliseerd teefje van ruim 6 jaar oud. Over de eerste jaren van haar leventje weten wij helemaal niets, ze is gevonden bij de poort van de shelter met een gebroken linker voorpoot. Wat we wel weten is dat deze eerste jaren niet al te best voor haar zijn geweest, gezien haar angst voor mannen en een paar andere dingen die spannend voor haar zijn. De dierenarts had een pin in haar voorpoot geplaatst, maar ze bleef op 3 pootjes lopen. Begin van de herfst in 2024 is besloten om haar voorpootje te amputeren zodat ze geen pijn meer heeft.
Ioanna verblijft sinds november bij een gastgezin in Nederland. De eerste paar dagen waren helemaal niet makkelijk voor haar, ze wilde niet eten en kwam haar bench niet uit. Ook uitlaten vond ze niet leuk. Maar naarmate de tijd vorderde begon ze te eten en vond ze uitgaan ook leuker.
Inmiddels zijn we ruim twee maanden verder en Ioanna begint te wennen aan het huiselijke leven. Ze krijgt haar brokjes uit een anti schrokbak omdat ze te snel eet. Ze wordt 4 x per dag uitgelaten, maximaal een kwartiertje. Dit is in overleg met de dierenarts besloten omdat uit foto’s bleek dat Ioanna in haar rechter voorpoot artrose heeft. Ioanna krijgt op dit moment pijnstilling, glucosamine en groenlipmossel. Ze loopt het liefst op gras of aarde.
In het begin wilde Ioanna niet slapen maar was ze druk met haar omgeving te "scannen" vanuit haar bench, waarin ze het liefst ligt. Om het opstaan wat makkelijker te maken, is het kussen vervangen door een matras. Nu slaapt ze gelukkig iets meer overdag.
Met de hond van het gastgezin kan ze prima overweg, of ze met katten kan weten we niet. Ioanna is bang voor kleine kinderen; ze duikt weg als ze de kans krijgt.
Ioanna is zindelijk, blaft niet of nauwelijks, is totaal niet agressief, kan alleen zijn, is slim en heeft snel door dat er iets van haar verwacht wordt. "Bankhangen" is haar favoriet, je doet haar er een groot plezier mee.
Wie gunt dit ontzettend lieve meisje een warm matrasje en heeft geduld met haar? Als er één hondje is wat dit nodig heeft, dan is het Ioanna wel.
Voor Ioanna zoeken wij een gezin dat bestaat uit alleen vrouwen, een gezin dat begrijpt hoe ze om moeten gaan met een angstig hondje en weinig of niets van haar zal verlangen.
Update 25 februari 2025
Wauw, wat een grote stappen heeft dit mooie meisje gemaakt! Van een toch wel zeer verlegen meisje naar een hondje dat het leuk vindt om korte wandelingetjes te maken. Ze pakt dan vaak een stok om daarmee heerlijk in het gras te gaan liggen rollen.
Eten wordt ook steeds belangrijker voor haar. Als ze eten krijgt loopt ze enthousiast rondjes, net zo lang totdat haar bakje op de grond staat. Af en toe een worteltje of een stukje komkommer slaat ze ook niet meer af.
Ioanna wordt ook nieuwsgierig: de eerste paar maanden waren de bench en de woonkamer meer dan voldoende voor haar, nu begint ze de rest van het huis te bekijken en zelfs de tuin.
Bezoek vindt Ioanna nog best spannend, ze komt dan haar bench (nog) niet uit. Als iemand anders dan de mensen van het gastgezin met haar wandelt gaat dat best goed, maar een klein beetje argwaan heeft ze nog wel. Na ruim 3 maanden is ze, met name de laatste paar weken, goed vooruitgegaan.
Eind februari 2025 vieren wij ons 12,5 jarig jubileum 🥳🥳🥳
30 augustus 2012 heb ik samen met Willem, mijn overleden man, Dog Rescue Greece opgericht. Willem is in 2017 overleden, maar in zijn geest en naar zijn wens hebben we Dog Rescue Greece kunnen voortzetten. Wat is er veel gebeurd in al die jaren en wat zou hij trots zijn geweest!
Dankzij de tomeloze inzet van toegewijde vrijwilligers en de steun van betrokken donateurs heeft de organisatie talloze honden kunnen redden, verzorgen en herplaatsen in nieuwe, liefdevolle huizen waar zij nu een welverdiend gelukkig leven hebben.
Circa 2500 honden zijn naar nieuwe baasjes gegaan. En niet alleen naar baasjes in Nederland, maar ook in Canada, Engeland, Finland, Zweden, Duitsland, België, Frankrijk, Zwitserland en Oostenrijk.
We kijken met dankbaarheid terug op alles wat we hebben kunnen doen voor de Griekse honden.
Het is een periode van groei en positieve verandering geweest, waarbij Dog Rescue Greece een belangrijke rol heeft gespeeld in het verbeteren van het leven van vele (zwerf)honden.
Het succes is te danken aan de samenwerking en het enthousiasme van iedereen die bijdraagt aan dit prachtige doel.
12,5 jaar... Een mijlpaal die gevierd mag worden en waarbij de honden, die het zó verdienen, hopelijk kunnen blijven rekenen op uw ondersteuning.
Mocht u ons willen feliciteren en een donatie willen doen dan kan dat via onderstaande knop:
