Met grote blijdschap geven wij kennis van de geboorte van 7 prachtige pupjes.
Ruby is in alle veiligheid, warmte en omringd met liefde, bevallen van 4 reutjes en 3 teefjes.
Gisteravond konden we de pupjes in haar buik al flink zien bewegen, vanochtend rond half negen begon de bevalling. En wat heeft ze hard gewerkt!
Aan het einde van de middag verkeerden we in grote spanning; de geboorte van het zevende pupje liet te lang op zich wachten. Er was al overleg met de dierenarts, maar toen ineens... was ze daar! De kleinste van het stel. Ze had er heel even moeite mee, maar al snel kwam ze bij en begon ze te drinken bij mama Ruby.
Nu zijn we allemaal aan het bijkomen. Ruby in de eerste plaats, maar wij ook.
Binnenkort doen we weer verslag uit de kraamkamer en zullen we nog meer beelden delen.
Als een vrouw in Griekenland haar boodschappen gaat doen bij de supermarkt ziet zij een bruine hond op de parkeerplaats. De hond zoekt contact met alle mensen die in en uit de supermarkt komen, zo ook bij deze vrouw. Ze wordt geroerd door de prachtige ogen en vriendelijkheid van het teefje.
Tijdens het winkelen blijft de hond in haar gedachten en zij neemt zich voor om, als de hond nog op de parkeerplaats is als zij de supermarkt verlaat, de hond proberen mee te nemen.
Bij aankomst op de parkeerplaats ziet de vrouw de hond niet meer en eigenlijk is ze opgelucht.
Maar als ze in wil stappen staat de hond plots voor haar auto.
Toch maar een poging wagen, denkt ze. Ze opent de deur van de auto en de hond bedenkt zich geen moment en springt op de achterbank.
Thuis maakt het teefje kennis met haar zoontje van anderhalf jaar en de twee andere honden.
Ze geeft de hond de naam Ruby.
Vanaf het allereerste moment is er een dikke klik met het zoontje en waar hij is, is Ruby ook.
Ruby past zich snel aan aan haar nieuwe omgeving en geniet van alle knuffels en het lekkere eten. Helaas is aan de wonden aan haar nek te zien dat Ruby vast heeft gezeten aan een ijzeren ketting die wonden heeft veroorzaakt en waaraan ze flinke littekens heeft overgehouden. Deze enorme lieverd heeft het zwaar te verduren gehad.
De vrouw gaat echter binnen afzienbare tijd met haar gezin op vakantie en kan voor Ruby geen opvang vinden. Diverse organisaties en shelters zijn aangeschreven maar alles zit vol.
Uiteindelijk komt de hulpvraag bij mij, Arnolda, terecht en gelukkig is een gastgezin in Nederland bereid om lieve Ruby op te vangen. Ruby vliegt naar Nederland en ook daar voelt zij zich bij haar gastgezin al snel op haar plek, ze weet dat ze veilig en geborgen is.
Wat na een paar dagen echter opvalt is dat haar buikje steeds dikker wordt. We krijgen een vermoeden en nemen haar mee naar de dierenarts. U raadt het vast al; de dierenarts ziet op de echo dat ze drachtig is en dat haar pupjes mogelijk kerstkindjes zullen worden.
Nu de jongedame zich rustig, veilig en geborgen voelt, groeien de kleintjes als kool en showt ze trots haar buikje. Het gastgezin bereidt zich voor op een spannende en mooie periode.
Wij zullen de ontwikkelingen zoveel mogelijk met u delen op deze blog, en ook de jaarlijkse kerstactie zal in het teken staan van Ruby en haar pupjes. Mis de nieuwe blogs dus niet!
Uiteraard heeft dat een reden en die zal ik proberen hier onder woorden te brengen.
In Griekenland zijn in oktober 2023 verkiezingen geweest voor nieuwe burgemeesters.
Zo ook in Amfissa.
Tot aan de zomervakantie van 2024 liep alles door, zoals we al sinds 2021 gewend waren. Maar daar kwam onverwachts een kentering in. Terwijl ik met mijn mams op vakantie was, kreeg ik een telefoontje van mijn Nederlandse vriendin die op dat moment in Amfissa voor de honden zorgde. Zij meldde mij dat er nieuwe sloten op de shelter waren gekomen en dat we er niet meer in konden, tenzij er een medewerker van de gemeente bij was. En dat terwijl we in 2021 van de vorige loco-burgemeester de sleutels hadden gekregen, altijd vrije toegang hadden en ook toestemming hadden om het hospitaal in de oude fabriek te bouwen.
Alle medewerking hebben we gehad, altijd. Vele, vele honden hebben de afgelopen jaren een nieuw onderkomen gehad, medische verzorging, operaties, sterilisaties, de bouw van verblijven, de daken, de hondenhuizen etcetera... Onnoembaar veel is gerealiseerd. Meer dan 600 honden zijn vanuit Amfissa naar Nederland gegaan de afgelopen vier jaar!
Terug naar dat telefoontje, dat afschuwelijke bericht, dat moment...
Ik ben compleet uit het veld geslagen en begrijp niet wat er aan de hand is. Er wordt niets gecommuniceerd, we worden buitenspel gezet, afgeweerd. We worden door de nieuwe burgemeester gezien als buitenlanders, buitenstaanders die zich niet mogen bemoeien met de gang van zaken. Na al die jaren van kei en keihard werken is dit een dolksteek in mijn hart. In ons hart, het hart van stichting Dog Rescue Greece. Waar hebben wij dit aan verdiend??
Niet wetende hoe lang ik/wij nog welkom zijn in de shelter laden we anderhalve week later onze spullen die in de shelter stonden in onze trailer, vliegtuigkennels, manden, medicatie, noem maar op.
Het is een hard gelag. Boosheid, teleurstelling, verdriet, alles giert door mijn lijf. Na alles wat we gedaan hebben, veranderd hebben, schoongemaakt, uitgemest, en opgebouwd hebben, voelt dit als een klap in ons gezicht.
Het lukt me niet meer om dagelijks in de shelter te zijn. De confrontatie met de honden waar we zó hard voor gevochten hebben en de onwetendheid en onzekerheid over wat er met ze gaat gebeuren zijn voor mij te zwaar, en ik verlies de moed.
Uiteraard proberen we contact te leggen met de burgemeester. Maar het gaat heel moeizaam.
De deur van de shelter is nu ook gesloten voor nieuwe honden en pups.
Er wordt gesproken over "reduceren". Hoe dan? We vrezen het ergste.
Pups verblijven bij mijn huis in de tuin omdat ze de shelter niet in mogen. Het begint op een kleine shelter te lijken. Maar de faciliteiten zijn er niet om ze te beschermen tegen kou en regen. Ergens moet ik een beslissing nemen, wetende dat het zo niet kan en ik hier niet gelukkig ben.
Met de komst van de nieuwe burgemeester is het vechten tegen de bierkaai geworden...
Uiteindelijk ga ik op zoek naar andere woonruimte, om letterlijk en figuurlijk afstand te nemen.
En dat is mij gelukt.
De pups zijn in november allemaal naar Nederland gegaan en ook een aantal volwassen honden. Er staan er nog een aantal op de nominatie om ook naar Nederland te vertrekken. We houden samen met de dierenwelzijnsorganisatie in Amfissa de situatie nauwlettend in de gaten.
Ondertussen ben ik verhuisd. Dog Rescue Greece blijft bestaan. Er loopt nog steeds een overleg met de burgemeester. We hebben voorstellen gedaan en adviezen gegeven om een samenwerking op poten te zetten. Of het van de grond komt? Ik hoop het van ganser harte, maar heb er een hard hoofd in. Voel me kapot gemaakt door de Griekse bureaucratie en mentaliteit van "geen pottenkijkers" willen.
We blijven ons inzetten voor de honden van Amfissa zo lang wij kunnen en mogen.
Maar ook andere shelters en honden kunnen rekenen op onze hulp, zoals we dat al die jaren in Amfissa deden.
Arnolda Westerduin
Griekenland
Dit is de video van de reis naar Nederland.
Er zijn nog hondjes die wachten op adoptie.
Op onze website vindt u alle honden op de pagina "Baasje gezocht".
