 |
| Arnolda's Dagboek |
Vanmorgen bij de shelter lag er een dode hond aan de kant van de weg.
Het bleek een teefje te zijn dat enkele weken geleden drachtig was geweest.
Toen Stephanie enige tijd geleden hier was, hebben we haar geprobeerd te vangen met een vangkooi. Iedere dag hebben we voer voor haar neergezet zodat ze haar pups kon voeden.
Helaas was ze niet benaderbaar en sloeg het noodlot nu toe.
Ze is aangereden en ik heb haar van de weg gehaald. Maar waar waren haar pups?
Vanmorgen met de twee stagiaires gezocht zonder resultaat.
Tot ik me vanavond herinnerde dat toen ik dinsdagavond bij de dierenarts was, er een man was die zei dat hij pups had gezien in de buurt van de shelter.
Konstantina heeft vanavond Asimakis de dierenarts gebeld. Hij kon zich niet herinneren wie de man was, maar heeft de camerabeelden van die avond terug gekeken.
Hij herkende de man en die hebben ze toen gebeld. Hij heeft uitgelegd waar hij de pups had gezien. En om 21.00 uur heb ik Yasmine, de stagiaire opgehaald en samen zijn we over een landweg door olijvenboomgaarden gereden, richting afwateringskanaal. (waar het water nu hard stroomt door de zware regenval). En daar zaten ze onder een plaat hout. Nat en koud, mager. Eentje al overleden.
Twee reutjes en drie teefjes. De ribbetjes steken door hun vel.
Mee naar huis. Eerst wat vlees en warme puppymelk. Daarna ontworming.
En zometeen een warme kruik erbij. Slapen en bijtanken. Laten we hopen dat ze er door komen.