Lasi werd 2 maanden geleden gevonden in een hoekje van een donker hok in een buitengebied. Ze had een kankergezwel ter grootte van een rugby-bal in haar buik.
We hebben haar weten te bevrijden en hebben het kankergezwel operatief laten verwijderen.
Echter; tot ons grote verdriet bleek onlangs dat de kanker teruggekomen was; aan haar rechterflank was weer een groot gezwel te zien en voelen. De dierenarts heeft het deze week operatief verwijderd en nu is te hopen dat het de laatste keer is geweest. Lasi is al wel op leeftijd maar ook zij verdient het om goed verzorgd te worden en niet te hoeven lijden. We hebben besloten dat, mocht de kanker nu weer terugkomen, we gaan voor kwaliteit van het leven en dan geen ingrepen meer te zullen gaan doen. Lasi verblijft nu bij mij thuis om aan te sterken en extra zorg te krijgen.
Het duurde een poos voordat ik je eindelijk van de straat kon halen, maar vandaag is het me gelukt.
Bijna dagelijks zag ik je op straat rondscharrelen bij mij in het dorp, zoekend naar eten en niet benaderbaar. Het is geen vraag of je ziek bent. Je zit onder de teken, hebt bijna geen vacht meer, schilfers, kapotte en ontstoken ogen en je oor bloedt. Maar vanavond stond je ineens midden op de weg toen ik naar huis reed. Ik gaf je voer en je liet me een lijn om je nek doen. Gewillig liep je mee naar de auto en alsof je het wist sprong je in de hondenkooi achterin. De dierenarts was open voor zijn avondspreekuur en heeft gelijk bloed afgenomen.
Je hebt Leishmania en beginnende Ehrlichea en je lymfeklieren zijn zo groot als een citroen.
Tegen de teken ben je behandeld en morgen leven ze niet meer. De komende dagen zullen ze van je huid afvallen.
Uit de bloedtest blijkt dat je nieren en leverwaardes boven verwachting goed zijn.
Stap voor stap gaan we je behandelen. Eerst een week antibiotica. Daarna gaan we de Leishmania behandelen. Een maand lang krijg je Milteforan. Mineralen en vitamines ga je ook dagelijks krijgen. Er zijn kansen, en die pakken we!