Olympia,
Vandaag ben ik verdrietig....
Het huilen van lieve Olympia nadat ik haar pups mee moest nemen naar de dierenarts, omdat ze gaan reizen, sneed door mijn ziel.
Het huilen om het missen en het verlies van haar kindjes.
Dat huilen is anders, is zo intens.
Ze heeft zo ontzettend goed voor haar vijf pups gezorgd. De pups waren haar alles.
Altijd op de eerste plaats. Eerst de pups eten en dan at Olympia pas zelf.
Een echte moeder.
En ik neem haar babies af en zij moet blijven.
Achterblijven in de shelter, alleen.
En als er zich niemand voor haar meldt, blijft ze daar de rest van haar verdere leven.
Ze is 7 jaar, een vergeten super lieve hond.
Uitzichtloos, zo oneerlijk.
Ze verdient zoveel meer........
Voor wie alle foto's en videos wil zien (ook de geboorte van haar pups) kan het album HIER bekijken.
Op onze website staat Het Verhaal van Olympia. Zou er iemand, iemand zijn die haar een goed leven kan geven?