 |
| Arnolda's Dagboek |
Vrijdag 12 november 2021
Nu even tijd om weer wat bij te “kletsen”..... want wat is het druk. We zijn officieel bevoegd om in onze omgeving honden te verzorgen, voeden, mee naar huis en de dierenarts te nemen en op te vangen.
Nou dat hebben we geweten! Of de mensen het ruiken. Binnen no time zat de opvang vol. Ca. 40 honden hebben er hun onderdak gevonden. Drie volwassenen en de rest jonge hond of pup. Het grootste deel van de roedel leeft los op het grondstuk wat we hebben moeten huren. Zes kennels zijn er gebouwd waar we honden in op kunnen vangen die aan moeten sterken of eerst gezond moeten worden alvorens zij los mogen rondlopen. Deze film laat zien hoe het er uitziet:
Zes kleine puppy’s hebben we met de vangkooi van een lunapark gehaald. De eigenaar van het park zocht contact met ons nadat iemand de pups onder botsauto’s attractie had gedumpt. Nog geen kilo zwaar, jong, bang en razendsnel. Met de hand vangen was geen optie. Dus thuis de vangkooi gehaald en naar de grill om een zak gyros te bietsen. Met een half uurtje zaten de 6 pups in de kooi en konden we naar de opvang. Daar sterken zij nu aan en worden behandeld tegen de parasieten en krijgen hun vaccinaties.
In onze buurt is een oude vervallen camping waar veel honden leven en soms gevoerd worden. Al vrij snel nadat we hier kwamen wonen had ik deze plek ontdekt maar ik kon er niet achter komen wie verantwoordelijk was voor deze honden. De man die de honden voert en in de gaten houdt is voorzitter van de dierenwelzijnsorganisatie van het naburige dorp. Hij wilde maar wat graag hulp. Gouden bergen kunnen we niet beloven omdat het altijd draait om geld. Wonnen we de loterij, dan was het zo opgelost maar we moeten het doen met wat we hebben en krijgen.
Dus van de camping hebben we drie teefjes naar de opvang gebracht. Jonge honden waarvan wij denken dat ze zeker een kans maken op een nieuw leven in Nederland. Laura, Flora en Louiza. De eerste twee hebben we laten steriliseren. Louiza was dat al.
 |
| Sterilisatie Laura |
 |
| Sterilisatie Flora |
Laura is een geweldig lieve hond. Ze zorgt voor de puppy’s, speelt met ze maar leert ze ook dat ze niet over hun grenzen mogen gaan. Als we in de opvang komen staat Laura vooraan om ons te begroeten. Hier is een filmpje van Laura:
Flora is prachtig. De dierenarts schat haar op een leeftijd van 10 maanden. Ze is nog wat onzeker. Flora geniet van kuilen graven en lekker beschut liggen. Louiza is een pretletter. Ze lacht naar ons en heeft ook haar draai gevonden in de roedel.
Op de camping had ik eerder al een hond gespot met een groot wit uitpuilend oog. Nu we de voorzitter kenden van de dierenwelzijnsorganisatie kon ik eindelijk vragen waarom er niets aan het oog was/werd gedaan. Het bekende en te verwachten antwoord: geen geld. Maar dit kan niet. Deze hond heeft al te lang pijn moeten lijden. Dus geld bij elkaar geschraapt en afspraak gepland bij de dierenarts.
Afgelopen week is King, zoals we hem hebben genoemd, geopereerd. Zijn oog moest verwijderd worden. De druk is nu van zijn zenuwen af en hopelijk geneest het goed. Hij is bij ons thuis in opvang omdat hij medicatie moet hebben. We hebben een heerlijk bed voor hem gemaakt en hij is er met geen mogelijkheid af te krijgen. Zijn staart kwispelt als ik bij hem kom en gulzig eet hij zijn maaltijden. Hij voelt zich echt een King.
Naast King zou er die dag ook nog een teefje gesteriliseerd worden. De voorzitter had hierom gevraagd. Ik kende het teefje niet maar ik was bij de dierenarts toen beide gebracht zouden worden. Ze waren al twee uur later dan afgesproken en toen ze kwamen snapte ik waarom. Aan een vangstok kronkelde de teef. Twee mannen zijn urenlang achter haar aan gerend en hebben haar geprobeerd te vangen. De sedatie die ze had gehad, deed niets door de adrenaline. Ze probeerde met alle macht los te komen uit de vangstok en was vreselijk kwaad. Ze had zichzelf verwond en bovenal zag ik dat ze in een ver stadium drachtig was. Haar pups zou zij één dezer komende dagen moeten baren.
Noem me maar dom, een uilskuiken, het maakt me niet uit. Ik kan het gewoon niet. Een moeder die al zo ver drachtig is ga ik niet, kán ik niet opzettelijk haar pups laten aborteren.
Ik weet het; het heeft met mijzelf te maken, met mijn verleden, met het overlijden van mijn
5-jarige dochter en vorig jaar het overlijden van mijn kleindochter.
Steriliseren prima. Ben ik een voorstander van. Pups aborteren vlak voor de geboorte, ik kan het niet.
Dus moederhond mee naar huis. De puppy opvang is in orde gemaakt. Werpkist met rode lamp staat klaar. Moederhond heeft de naam Kim gekregen. In het begin gromde ze nog en mocht ik niet bij haar in de buurt komen. Vanmiddag nam ze een heel lekker stukje vis van mij aan. Het komt wel goed denk ik. Vannacht heeft ze voor het eerst ontspannen in de werpkist geslapen onder de warmtelamp. Ze krijgt hoogwaardige voeding en vitamines. Nu hopen dat alles goed gaat en zij in alle rust haar pups op de wereld kan zetten.
Kim is vernoemd naar de hond van een hele lieve vriendin die hier de afgelopen week was om mee te helpen. Wat heeft zij gebikkeld. Ik denk dat ze geen poep meer kan zien. Genoten heeft ze van alle honden in de opvang. Het is fantastisch als mensen willen komen om de honden te verzorgen en samen met ons een gezellige tijd te hebben. Dank lieve vriendin dat je er weer was.
Arnolda - Agios Konstantinos
P.s. We hebben heel veel video's gemaakt. Enkele plaats ik hier onder in mijn dagboek.
Alle andere video's vindt u op het YouTube-kanaal van Dog Rescue Greece.
