 |
| Arnolda's Dagboek |
Lieve Santos,
Ik had het je zo gegund. Een fijn leven, nadat je jaren aan de ketting had gestaan en in een klein houten kistje moest schuilen en slapen.
Je was zo happy toen we de zware ketting van je afnamen en je mee mocht in de auto.
Geschrokken zijn we over de lichamelijke toestand waarin we je vonden. Demodex, Ehrlichea, zwaar ondervoed en later bleek ook nog Leishmania in je lymfeklieren.
Je was zwak maar genoot van het spelen en rennen. Blaffen kon je niet meer. Helemaal happy met je rode balletje. Wat was je druk met het vinden van een verstopplekje. Een andere hond mocht er dan niet aan komen en zelfs niet in de buurt komen.
In de zomer smeerden we je in met zonnebrandcrème of lekkere zalf voor je droge huid. Dat was feest. Van knuffelen kon je dan ook geen genoeg krijgen. Jouw kleine korte staartje draaide overuren. Met je achterpootjes trappelde je van plezier.
Helaas heeft jouw nieuw verworven vrijheid niet lang mogen duren. De Leishmania had jouw organen teveel aangetast en vanmorgen, zaterdag 30 oktober, overleed je.
We missen je Santos, lieve kleine clown. Rust zacht. ❤️
