De honden van Dog Rescue Greece: maart 2021

zondag 21 maart 2021

Arnolda's Dagboek - Zondag 21 maart 2021

Zondag 21 maart 2020

Afgelopen week een bericht op mijn telefoon uit Amfissa: "SOS!! In een zak bij de supermarkt AB vlak bij de shelter zijn 5 kleine puppies in een plastic zak in een vuilcontainer gevonden!”

De pups van Nelly waren net weg. Eindelijk een beetje ademruimte en een verlichting voor mijn rug en gezondheid. De dag ervoor zei ik nog tegen Claudia, "Even niets, even geen zorg, even op adem komen."

Verstandelijk weet ik dat het beter is om een adempauze te nemen, maar emotioneel kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om de pups niet op te nemen. Daarbij wetende dat de pups "opgevangen" zouden gaan worden in een donker hokje en het grootste deel van de dag alleen zouden zijn, terwijl ze om de 3 a 4 uur voeding nodig hebben, stuur ik een bericht terug: "Zorg dat ik toestemming krijg van de burgemeester om ze op te komen halen". Vanwege de Lockdown mag ik niet zonder toestemming onderweg zijn.

Binnen een half uur krijg ik de mail en daarbij een verklaring van de politie dat ik naar Amfissa mag komen om de pups op te halen. De auto wordt in orde gemaakt en me lekkere zachte kleden en een warme kruik ga ik op weg. Ergens is er dus een moederhond die haar pups zoekt en vreselijk mist omdat haar eigenaar of eigenaresse, een onverlaat die zo laf was om haar pups te dumpen, haar niet heeft laten steriliseren.

Een moederhond die haar melk niet meer kwijt kan en daar zeker geen medicatie voor krijgt. Wat zal ze het zwaar hebben. Dat zijn mijn gedachten onderweg naar Amfissa. Boosheid en verdriet tegelijk.

In Amfissa zijn de pups al bij de dierenarts. Vijf kleine hummeltjes, de grootste ca. 400 gram. Puppymelk gaat mee en ik ga snel terug naar huis.

Sindsdien verblijven ze bij ons in de woonkamer en ’s nachts slaap ik op de bank. Ze hebben een lastige start, moeten wennen aan de melk en zijn duidelijk op zoek naar hun moeder.

De kleinste, Agnes, is kritiek. Ze is de helft qua grootte en gewicht van de andere vier. Het drinken gaat lastig en ze is niet alert. Ik merk dat ze buikpijn heeft. Er zit niets anders op dan haar antibiotica te geven. Daarbij geef ik haar lauwe thee van gekookt water met wat honing. En zo langzaam komt ze weer wat bij. We gaan weer rustig over op de puppymelk. Ze komt erdoor en gaat na een paar dagen weer in het ritme mee van de rest.

We zijn nu anderhalve week verder en we zien ze veranderen. Krijgen een eigen willetje. De rangorde in de groep wordt al bepaald door de twee reutjes die praatjes voor tien hebben. Om de vier á vijf uur melden ze zich voor hun eten en daarna wordt er nog gespeeld. Hun geboortedatum staat op 25 februari en over twee weken krijgen ze de eerste kleine puppy vaccinatie. Ook hier in Griekenland kan het koud en nat zijn en Parvo de vreselijke hondenziekte ligt in deze periode op de loer. Fingers crossed en hopen dat ze er goed door komen.

Arnolda

zaterdag 13 maart 2021

Arnolda's Dagboek - Zaterdag 13 maart 2021

Arnolda's Dagboek

Zaterdag 13 maart 2021

Never a dull moment in Greece. Iedere dag gebeurt er wel iets.

Hetzij met de honden thuis, of bij ons in de opvang, of de honden in AMFISSA.

De pupjes van Nelly die hier geboren waren in november 2020, zijn in Nederland geadopteerd en hebben lieve gezinnen gevonden waar ze een warm welkom hebben gekregen.

We merken dat als de pups tussen de 3 en 4 maanden zijn ze zich gaan vervelen en echt moeten uitvliegen naar hun nieuwe leven.

Vlak voor vertrek naar Nederland werd Pepper nog in haar bekje gestoken door een

bij. 🐝 Binnen no-time had ze een mega dikke tong en snuit. Haar tong hing als een lap rood vlees van 10 cm uit haar bekje en er was geen beweging in te krijgen. Als een ware Max Verstappen ben ik over de snelweg naar de dierenarts in Lamia gesjeest. Meer dan een half uur duurt dat, maar het leek een eeuwigheid.

Onderweg zakte ze steeds weg en probeerde ik met mijn rechterhand haar bekje open te houden. Het had ook niet veel langer moeten duren. Ze werd fantastisch geholpen in de spoedkliniek en later in de middag gingen we moe maar opgelucht naar huis. Van de dierenarts kreeg ik een recept mee. Bij een volgende keer kan ik gelijk een injectie geven en iets rustiger naar de dierenarts rijden.

De week na het vertrek van haar pups heb ik moeder Nelly én Faith, de moeder van de 4 pups van Amfissa die bij ons logeren, laten steriliseren. Nelly en de pups hebben een baasje in Nederland gevonden.

Alleen Faith zoekt nog. Zij is zo lief, zo breekbaar. Ik hoop dat er in Nederland een hele lieve familie op haar wacht en haar net zo in hun hart sluit als ik heb gedaan.

Faith en haar pups gaan fantastisch. Bij mooi weer spelen ze heerlijk in de boomgaard die vol staat met olijfbomen. We wonen op een berg. De pups rennen naar beneden en gaan zó hard dat ze over hun eigen pootjes struikelen. Rollebollend gaan ze de berg af en dan is later weer naar boven een hele kluif. Het is een prachtig gezicht en de beelden spreken boekdelen. Stuk voor stuk geweldig lieve hondjes. Sociaal, aanhankelijk en vrolijk. Bekijkt u vooral de prachtige film:

Jessy, onze jonge hond met waterhoofd, verblijft nu in de kennel bij de “grote jongens”. Hij vindt het er heerlijk en speelt veel met Bryanna en Famke, onze twee opvangers uit het Friends for Life-programma. We merken aan Jessy geen achteruitgang. Zolang hij zo goed gaat maken we geen MRI. Het is een heerlijke ondeugende clown.

Onze Griekse vriend Stefanos vroeg om hulp bij een hond die bij een houtzagerij voor de deur was achtergelaten als jonge pup in een kartonnen doosje. Ze is nu 9 a 10 maanden oud en verdient gewoon veel meer dan een leven in een ommuurd grondstuk naast een houtzagerij. Ze heet Kelly en is ook weer zo een schat. Haar vaccinaties zijn nu geregeld en afgelopen week is zij gesteriliseerd. Bij de dierenarts liet ze alles toe. Wat een bijzonder meisje weer. Tot aan haar vertrek blijft ze nog bij de houtzagerij en dan komt ook zij naar Nederland, waar haar een liefdevol thuis wacht.

Victor onze Pekinees, sinds december bij ons in de opvang, maakt ook sprongen vooruit. Nu hij meer vertrouwen heeft in de mensen om hem heen laat hij ook veel meer toe. Hij luistert goed. Wil heel graag gekroeld worden en autorijden is een feestje. In Nederland wacht zijn nieuwe baasje met smart op hem. Victor zal hoogstwaarschijnlijk wel even een terugval krijgen maar ik hoop zijn nieuwe vrouwtje hierin te kunnen begeleiden zodat ook zij van Victor kan genieten zoals ik doe.

En ondertussen werken we keihard door voor alle hondjes die nog in Amfissa zijn. Er is zeer dringend voer en medicijnen nodig. We hebben de ene na de andere klap op te vangen. Zo zijn Aris en Ermina tot ons grote verdriet overleden. Ze waren te ziek, onze hulp kwam te laat.