 |
| Arnolda's Dagboek |
Amfissa shelter 01-02-2021
Ontwikkelingen volgen zich zo snel achter elkaar op dat ik het gevoel heb dat ik achter loop met mijn blog en veel te vertellen heb. Maar hier is dan een update:
Na de laatste keer dat ik in de shelter in Amfissa was, is er door de burgemeester opdracht gegeven het terrein leeg te maken van alle schroot, auto’s, koelkasten, huisvuil etc. De eerste beelden van het terrein tonen aan hoe groot de oppervlakte is en de mogelijkheden die er zijn.
Sapfo (haar nieuwe naam is Saphir) het hondje met de gebroken voorpoot waar ze al maanden mee sleepte, heeft haar operatie ondergaan. Haar voorpoot kon helaas niet gered worden. We hebben een fijne opvang voor haar kunnen regelen in een pension waar ze bij mag komen. Hopelijk meldt er zich een baasje de komende tijd. Ze is in ieder geval veilig en wordt goed verzorgd.
 |
| Saphir |
Mayro de vergeten kleine man, die al meer dan een jaar op een laag drek, in een schuur aan een ketting lag... Niemand die zich afvroeg waarom het beestje niet kon lopen. Bij de dierenarts bleek hij een compliceerde pootbreuk te hebben en ook Mayro heeft een amputatie ondergaan. Maar zijn verhaal is er eentje waar je van droomt. Nadat ook Mayro opgevangen werd in het pension hebben we een baasje voor hem gevonden in Athene. Daar woont hij nu samen met een hondenvriendinnetje. Dit is echt van de hel in de hemel en een wending waar je alleen maar van kan dromen. De kleine man heeft het zo verdiend!
 |
| Mayro |
Uiteraard kan ik dit allemaal niet alleen en de vrouw die ons in december 2020 benaderd heeft voor hulp is een kei. Zij is Dr. in de literatuur en voert voor ons de gesprekken met burgemeesters en dierenartsen. We hebben een samenwerking opgestart met alle drie de dierenartsen in Amfissa. Zo houden we het breed en kunnen we snel ingrijpen indien nodig. Ik geef vanaf afstand aan wat er kan en mag gebeuren en zij zorgt dat het uitgevoerd wordt.
Wat we merken is dat de twee medewerkers van de shelter zich meer ondersteund voelen en ook meehelpen en meedenken.
Op 25 januari zijn de kenneldelen uit Nederland aangekomen. Terwijl ik met de burgemeester en loco-burgemeester over het terrein loop, komt de vrachtwagen met de kennels uit Nederland aan. De burgemeester begrijpt nu dat er doorgepakt moet worden en de dagen erna komt er een schoonmaakploeg om het terrein verder schoon te maken. Machines komen om het terrein te egaliseren. Stroom wordt aangelegd. Funderingen voor rioleringen worden gegraven. En op het moment dat ik dit schrijf, wordt het beton gestort waar de nieuwe kennels op gebouwd kunnen worden. In 1 maand tijd zoveel veranderingen!
De hondjes die te adopteren zijn komen zo langzamerhand in beeld. We doen eerst bloedtesten om te zien of ze gezond zijn en wat er nodig is. We hebben 6 volwassen hondjes voorbereid op hun reis naar Nederland. Ze worden op onze website geplaatst en natuurlijk hopen we dat ze de slechte omstandigheden waarin ze leven, snel achter zich kunnen laten. Het zijn Gioula, Kanela, Frida, Julia, Pipis en Giorgia. Ook komen er 4 pups mee naar Nederland (deze zijn alle al gereserveerd).
Ik kom er op 25 januari achter dat er nog een plek is waar ze honden in opvang hebben. Twee minuten van de shelter rijden is een stuk omheind land waar honden zitten die nog geen plaats in de shelter kunnen krijgen. Te triest om te beschrijven hoe het er daar uitziet. Zigeuners wonen er vlakbij en afgelopen week hebben zij het hek kapot geknipt en zijn de opvang in gegaan. Zij zijn op zoek naar pups waar ze de meest barbaarse dingen mee uitvreten. Gelukkig hadden de vrijwilligers net ervoor een nestje van 7 weggehaald. Maar de moeder staat nog in de opvang en ik zie haar hopeloze blik. Ze is haar kleintjes kwijt en ze heeft stuwing van haar melk. Dat kan zo niet, zeg ik. Moeder moet bij haar pups zijn. Ze hebben elkaar nodig. Nog diezelfde avond wordt moeder overgebracht en herenigd met haar kleintjes.
Het is de bedoeling dat deze opvang leeg gaat en alle honden naar de shelter overkomen als de kennels klaar zijn. Ik schat dat er zo een 20 zitten. Sommige lief en aanhankelijk, andere nerveus en schichtig.
Ermina, de kleine teef die ik de eerste keer ontmoette en die er zo slecht uitzag, heeft haar kuur tegen Ehrlichea erop zitten. Ook heeft ze extra vitamines gehad en ze loopt weer rond. Een heel ander hondje dan een maand hiervoor. Uit de bloedtest van afgelopen week blijkt dat ze klaar is om haar kuur tegen Leishmania te beginnen. Een maand lang krijgt ze iedere dag een injectie. Ben heel benieuwd hoe dit uitpakt.
 |
| Takis |
Mona, die steeds komt kijken en heel erg graag geknuffeld wil worden. Ongelofelijk waar deze honden de energie en kracht vandaan halen om zo opgewekt en vrolijk te zijn en te blijven.
Voor twee moederhonden met pups hebben ze op mijn verzoek een opvang gemaakt onder de overkapping van het laadstation van het slachthuis. En nog twee andere moederhonden met pups hebben een plekje gekregen in de kleine kioskjes die op het terrein stonden. Professorisch hekwerk erom heen, maar het functioneert. Ze zijn veilig. Moederhonden en pups worden nu ontwormd. Moeders worden gevaccineerd en in een later stadium, als de pups weg zijn, gesteriliseerd,
Kleine Julia die helemaal achterin een hoekje aan een ketting staat. Haar zicht wordt geblokkeerd door grote vrachtwagens. Glas ligt om haar hokje. Mijn hart breekt wederom als ik zie hoe ze moet (over)leven. In de week daarop krijgt ze een nieuw plekje en ze gaat naar Nederland onder de voorwaarde dat er nòòit meer een andere hond op die plek geplaatst wordt. Ze is een kleine Geka, een oud Grieks ras.
 |
| Julia |
Kleine Koula die zowat in mij kroop toen ik haar optilde. Oh, wat ziet ze er slecht uit! Als ik vraag wanneer ze haar laatste bloedtest heeft gehad, is het antwoord: "drie jaar geleden". Kale plekken, zo mager. Dat is niet in orde. Als we testen doen blijkt ze Ehrlichea en Lieshmania te hebben. Ook Koula start met medicatie. Als eerste tegen de Ehrlichea.
 |
| Koula |
Nona, een klein bruin Duits Staander-achtig hondje is afgelopen week bij het asiel, geketend aan het hek, achtergelaten. Ze zou goed te adopteren zijn. Helaas blijkt uit haar bloedtesten dat ook zij Ehrlichea en Leishmania heeft. Ook haar therapie wordt gestart.
 |
| Nona |
Jim, een hondje dat altijd voor de ingang van de shelter verblijft, heeft schurft. Zijn huid is rood, zijn vacht is aan het verdwijnen en Jim vergaat van de jeuk. Voor hem wordt medicatie gehaald bij de dierenarts. Hopelijk slaat het aan en is hij snel van de vreselijke jeuk verlost.
En zo worden de vergeten hondjes van Amfissa geholpen. De ene krijgt medicatie, de andere een betere plek, de volgende gaat naar Nederland. Sterilisaties en castraties worden uitgevoerd.
Dat we zo snel zouden gaan en zo ondersteund zouden worden door de burgemeesters maar vooral door de donateurs in Nederland heb ik niet durven dromen. We zijn er nog lang niet maar dit is een fantastische start. Nog vele hondjes zitten achter in de shelter. Daar ben ik nog steeds niet geweest. Het is nog te onoverzichtelijk. Te moeilijk om bij te komen. Als de nieuwe kennels klaar zijn hoop ik ook daar een beeld te krijgen van de hondjes die hulp nodig hebben.
Ik voel mij gesteund door u, dank daarvoor!
IT IS THE CHANCE TO MAKE CHANGES!!
Arnolda,
Agios Konstantinos, Griekenland
P.s. Wilt u de Vergeten Hondjes van Amfissa ook helpen? Klik dan op ons logo:
