Een week geleden ben ik naar Amfissa (bij Delphi) naar de shelter aldaar geweest. Een vrijwilligster van deze shelter had Dog Rescue Greece op internet gevonden en met ons contact gezocht. Niet wetende dat ik op niet al te lange afstand woonachtig ben.
De foto’s die zij stuurde van de shelter (als je het al een shelter kan noemen) en de opgevangen honden daar waren indrukwekkend en dan niet in de positieve zin van het woord. Het zou geen fijn bezoek worden.
Met een met voer (420 kilo) volgeladen auto ging ik op weg. De vrijwilligster en ik ontmoetten elkaar in het centrum van Amfissa. Samen reden we naar de shelter. Ik zou er foto’s en video’s maken van de honden die mogelijk voor adoptie in aanmerking zouden kunnen komen.
De shelter ligt iets buiten het dorp. Een groot hek sluit de ingang af van het terrein van een slachthuis dat ooit daar in bedrijf was. Een oudere man komt het hek openen. Eenmaal binnen weet ik niet waar ik kijken moet. Met geen pen en woorden valt te beschrijven hoe de honden hier moeten (over)leven. De vrijwilligster had niets te veel gezegd. Foto’s kunnen helaas niet de weergave van de werkelijkheid geven. Wat een in- en in trieste situatie.
Met de vrijwilligers loop ik naar de zijkant van het slachthuis. Hier is gelukkig een overkapping waar een paar reuen achter een hekwerk rondlopen. Mijn oog wordt getrokken naar een prachtige zwarte langharige hond. Jack is zijn naam. Een jonge vrolijke enthousiaste hond.
Voor het hekwerk staat een grote hond aan een ketting (wat verboden is in Griekenland). Ik kijk naar haar. Haar vacht is in een slechte staat. Onder haar buik hangen tepels die uitgegroeid zijn tot tumoren. En dan zie ik dat ze drachtig is. Ik vraag ernaar en hoor dat niet alle honden gesteriliseerd of gecastreerd zijn. Er is geen budget voor. De teefjes worden in de shelter gedekt en pups worden in de shelter geboren. Wat een vreselijke en onacceptabele toestand. Deze moederhond zal nooit haar pups kunnen voeden en de pups zullen sterven vlak na hun geboorte. Deze hond heeft dringend hulp nodig. Later die dag spreek ik de dierenarts en maak met hem de afspraak dat moederhond zo snel mogelijk wordt geopereerd. De pups worden geaborteerd, moeder gesteriliseerd en de tumoren weggehaald.
Overal waar je kijkt ligt poep. Er zitten honden bij die moeten leven op een laag van uitwerpselen. De ene mevrouw die er al 10 jaar de honden verzorgt, kijkt vertwijfeld om zich heen en het is mij duidelijk dat ze geen uitweg ziet en met de handen in het haar zit. Het is geen onwil van haar. Ze wil de honden helpen, ze is lief voor ze maar het zijn er te veel en ze is al jaren aan haar lot overgelaten. Ze is geconfronteerd met een falend beleid wat dierenwelzijn aangaat. Ze weet niet meer hoe uit deze ellende te komen. Dit kan zo niet langer. Met een steen op mijn maag rij ik naar huis. De beelden staan op mijn netvlies en het duurt tot in de avond dat ik tijdens telefoongesprek met mijn moeder breek en mijn emoties kan laten gaan. Ik slaap slecht, het laat me niet los.
De volgende ochtend slaat mijn verdiet om in boosheid. Dit kan zo niet langer en we zullen de schouders eronder moeten zetten en kei en keihard hulp nodig hebben.
En dan is er een lichtpuntje. Er is een nieuwe burgemeester die verantwoordelijk is voor de steden Amfissa en Delphi.
Op maandag 31 december is er een gesprek met de burgemeester. Hij noemt ons een geschenk uit de hemel. Hij wil graag helpen om de leefsituatie van de honden te verbeteren en de opvang te veranderen. Heeft input nodig, nieuwe ideeën Staat open voor hulp en is dankbaar dat ook hij geholpen wordt met deze zware taak die hij in zijn schoot geworpen heeft gekregen. Eindelijk gaat er licht komen voor de hondjes in de opvang. Veranderingen zijn er niet van de ene op de andere dag maar stilzitten, dit wetend en toekijken kan ik niet.
Er gaat veel door mijn hoofd. Wat kan er snel verbeterd worden?
Vele honden slapen in de open lucht, zonder enige beschutting. Ineens bedenk ik me dat er veel grote groene containers op het terrein staan. Wielen en deksels zijn kapot maar als je de behuizing, de container zelf, op zijn kop zet en je maakt er een doorgang in, heb je een goede droge schuilplaats voor de honden. Ik zoek op internet een foto van wat wij in Nederland een kalverhut noemen en stuur deze naar mijn contactpersoon die het gelijk doorstuurt naar de burgemeester.
Twee dagen laten ontvang ik de eerste beelden van een aantal containers die al zo geprepareerd zijn. Op Marktplaats vind ik 50 meter kenneldelen en ik maak een deal met de verkoper. Hij brengt de kenneldelen naar het Nederlandse transportbedrijf dat dit gaat vervoeren naar Amfissa. De burgemeester geeft aan dat hij wil helpen om goede fundering te laten maken van beton.
Als het terrein schoon gemaakt is kunnen we honden verplaatsen naar deze kennels en hun verblijven verwijderen of schoonmaken en verbeteren.
Ondertussen wordt moederhond geopereerd. Een hondje met een ernstige oude breuk in zijn voorpoot wordt ook geopereerd. Zijn naam is Sapfo, een jong hondje. Wat moet hij een pijn hebben gehad, en nog...
Er zijn twee honden gered uit een hok waar je nog geen 5 minuten in wil zitten. Lieve hondjes, gebracht naar de shelter nadat het baasje is overleden. Ze hebben een familie gehad en zaten nu op een laag drek van zo'n 20 cm. Ze zijn uit hun hok en hebben loopruimte gekregen.
Een Leishmania hondje krijgt de juiste medicatie. En zo, stukje bij beetje, proberen we het leven voor deze afgedankte honden beter te maken.
Teefjes moeten worden gesteriliseerd en reutjes gecastreerd. Hondjes met medische problemen moeten onderzocht worden. Er moet nog veel.
De verzorgster ziet ook weer de mogelijkheden en krijgt nieuwe spirit. Ze zal wel moeten want de wereld gaat meekijken. En dat moet ook!
En ik begrijp het als u boos bent, dat ben ik ook. Maar het gaat niet helpen om met de vinger te wijzen en af te geven op deze mensen. Ze wisten niet beter of wisten niet hoe te veranderen. Die verandering kunnen wij met z’n allen maken. Wij kunnen laten zien wat mogelijk is. Door te helpen en bij te staan met raad en daad (kracht).
Het begin is er. Ik hoop met heel mijn hart dat we deze honden een kans kunnen geven, een beter bestaan. Zij hebben er niet om gevraagd om zo te leven, om afgedankt te worden. Wij mensen moeten er voor zorgen dat dit verandert. Griekenland heeft nog veel te leren maar door het samen te doen kunnen we dit project laten slagen. Laten we een voorbeeld zijn van hoe het kan.
Lieve mensen, help ons de honden van Amfissa helpen.
Arnolda
Stichting Dog Rescue Greece
Bankrekeningnummer: NL91 INGB 0007315771 o.v.v. Amfissa
- of ga naar >deze pagina op onze website<
Alle beelden, foto's en videos vindt u in DIT FOTO-ALBUM.