Even een zetje.....
Een aantal weken geleden vonden Mams en ik 3 kleine puppies vlakbij het strand. We spraken met Kostas die daar in een klein huisje woont tussen de olijfboomgaarden. Een wat oudere Griekse man met een paar zwerfhonden om zijn huis die hij zo goed als hij kan verzorgt.
Hij liet ons een ouder hondje zien dat bij hem woont. Het vel van de poten was rood, vochtig en open gebarsten. Grote kale schurfterige plekken op het lijfje. De hond verging van de jeuk. Kostas vroeg om hulp. Hij begreep niet wat er met zijn hondje mis was. Geld om naar de dierenarts te gaan had hij niet. Gelukkig had ik medicatie voor schurft bij me. We hebben de hond gelijk een tablet gegeven en beloofden er snel terug te komen met vervolg medicatie.
Een week later waren we weer bij Kostas. Hijzelf was er niet maar de hond met schurft liep buiten in de tuin. De plekken op de poten waren niet zo vurig meer en aan het genezen. De vervolg medicatie liet ik achter.
Gisteren was ik weer bij Kostas en vol trots liet hij zien dat zijn hond zijn vacht weer terug krijgt. Kostas was dankbaar.
Ik moest in de tuin komen en hij vertelde dat de hond 12 jaar is en hij er nu weer vertrouwen in had dat hij nog wel een poosje mee zou gaan. Kostas opende de bek van de hond en vertelde dat de hond geen voortanden heeft.
Daarna moest ik mee naar zijn buitenkeuken en liet hij zien hoe hij in een pan vlees met macaroni kookte voor zijn hond, zodat hij met zijn gehavende gebit kan eten. De hond was ook aangekomen. Duidelijk beter in zijn vel, letterlijk en figuurlijk.
In een andere kast die Kostas opende stond een grote zak voer van de Lidl.
Ik heb Kostas geprezen voor de goede zorgen en hij straalde. Dankbaar en blij was hij dat hij net even het zetje had gehad om er weer vol voor te gaan.
Het kan soms zo eenvoudig zijn.....
