donderdag 9 juli 2020

Arnolda's Dagboek - Donderdag 9 juli 2020

Arnolda's Dagboek


Wat kan het leven voor een hond/pup in een week tijd toch veranderen! 

Zó ben je alleen, in slechte conditie, zoekend naar eten en vers water. Je wordt gevonden. Gaat mee. Alles is spannend... 

En in een week tijd zie je de ongelofelijke veerkracht van zo een beestje. 


Bandit (hij is veel te lief voor zijn naam) zat onder de teken toen hij bij ons kwam. Was zeer vermagerd en apathisch. Nu, in een week tijd, met een antibiotica-kuur, goede verzorging en veel liefde, is het een heel ander hondje. Zo heerlijk relaxed! Zoekt zijn eigen weg in de drukte van alle honden in ons huis en op het overdekte balkon. Een rustig mannetje dat veel observeert. Ben benieuwd hoe hij zich verder gaat ontwikkelen. Hij is zó lief.





Zijn zus Sabrina daarentegen beschouwt het leven als een groot feest. 

Ze kan met alle honden overweg. 

Spelen, rennen, uitdagen en dan slapen. Prachtig dametje om te zien. Ze redt zich wel.


Mira, met haar gebroken heup, begint weer te lopen. Ze staat zelfs soms al op haar achterpoten en met haar voorpoten op de rand van de kennel. Ze verblijft nog steeds in een grote kennel op het balkon. Nog even volhouden en dan mag ze ook mee spelen met de anderen. 






Van de week is ze onder de douche geweest. Mira vond het heerlijk en ook dat ik daarna haar vacht verzorgde. Door al het liggen zaten er veel knopen in maar ook een niet al te fris luchtje. Ze geniet van de aandacht en gezelligheid maar laat zich ook horen als ze iets wil of het ergens niet mee eens is. Sterk karakter. Dat moest ze ook wel hebben, anders had ze het nooit zo lang volgehouden in het weiland waar ik haar letterlijk al stervend gevonden heb. Het was erop of eronder. Gelukkig koos ze voor het eerste...



Had ik al verteld dat er een klein zwart volwassen reutje aan is komen lopen? Hij gaat niet meer weg. Heeft ons uitgezocht. Hij kwam op de teefjes af. Mario heeft hem de toepasselijke naam Romeo gegeven. Romeo wordt vandaag gecastreerd. Dat gaat hem meer rust geven. Want oh oh... de meiden zijn wel erg leuk!



Vandaag wordt ook Meggy (de pup met de ingeslagen schedel) gesteriliseerd. Zij laat zoveel progressie zien nu ze in de kennel met de grote honden is. Ze komt haar knuffels opeisen en is zo blij als ze je ziet. Begin toch te denken dat er mogelijkheden voor haar zijn in Nederland.


En dan de 10 boefjes. Wat een stel! Nog een paar weken en dan gaan ze alweer weg. Er zit zo een verschil in dit nest! Niet alleen qua grootte, ook qua karakters. Mooie hondjes. Met plezier rennen ze over de binnenplaats als ik hun onderkomen schoon maak. Gaan ze weer naar binnen dan kan ik de binnenplaats schoon maken. Ach, het houdt je bezig en ik doe het met heel veel liefde. Honden zijn puur. Ieder weer uniek. Ik geniet... 




Wilt u reageren? Stuur mij gerust een email! Klik op de button: 



Lieve groet, 

Arnolda