Hoe 5 droppies, deugnietjes werden

Update van het Dierendag-nest

Weet u nog, het verhaal van de Dierendag-Droppies? Die tijdens noodweer in Griekenland werden gevonden door onze Arnolda, dankzij hun moeder die midden op de weg ging staan en zo om hulp smeekte? We kunnen u vertellen dat het heel goed met ze gaat! De Droppies groeien als kool en ook met mama komen we steeds een stapje verder. Geniet u met ons mee?

Hoe zat het ook alweer?

Het was Dierendag toen Arnolda een vermagerde, witte hond midden op de weg zag staan. Elke auto die haar voorbij raasde, keek ze smekend en indringend aan. Ze had een missie, dat was Arnolda direct duidelijk. Toen ze de tepels van de hond zag, wist ze het zeker: ze had pups en zocht hulp.

Lang verhaal kort: Arnolda vond verderop in het natte gras vijf compleet doorweekte pups. Moeder liet zich helaas niet vangen, dus ze nam alleen de pups mee. Vanwege Dierendag, kregen ze allen een naam met een D: Daan, Dirk, Donja, Donna en Doortje. Na een wasbeurt en lekker eten, bleek al snel dat er gelukkig niks ernstigs met ze aan de hand was. 

En toen kon het échte werk beginnen. Want vijf pups, zijn echt best wel veel werk! Maar bovenal is het ook echt enorm genieten, met vijf van die Deugnietjes in huis. Arnolda: “Ze zijn zo ontzettend lief. Geweldige karaktertjes ook.”

Gekwispel en een lach

Ook met mama gaat het trouwens steeds beter. We hebben haar nog niet kunnen vangen, maar het vertrouwen wordt steeds groter: “Onlangs was ik op de terugweg van Athene met een auto vol voer. Gelijk langs de vaste stek van mama gereden. Het was donker, maar ze hoorde mijn auto en kwam gelijk met haar twee vrienden uit de bosjes aangerend. Ze kwispelde met haar staart en lacht naar me. Heel even kwam ze een moment heel dicht bij me. Ik heb haar nog niet aan kunnen raken. Maar ik geef niet op en zal blijven proberen haar vertrouwen te winnen.”

We vonden dat deze lieverd ook een naam verdiende. Het werd Doula, wat in het oud-Grieks ‘dienende vrouw’ betekent. Een toepasselijke naam, voor deze mama die alles gaf voor de veiligheid van haar pups.

En dankzij Doula, kunnen de Droppies zich nu ontpoppen tot heerlijke Deugnietjes:

Binnenkort zijn ze oud genoeg om naar Nederland te kunnen reizen. Dirk, Doortje en Donja zijn al gereserveerd, de andere twee wachten nog op hun eigen baasjes. Interesse? Kijk dan snel op dogrescuegreece.nl/honden en vul een belangstellingsformulier in.

Een Serieus Verzoek

Ook dit jaar doen we weer mee met de actie Serieus Request voor Dieren. We maken kans op maar liefst 3.500,-, waarmee we nog zó veel meer kunnen doen voor hondjes als Daan, Dirk, Donja, Donna, Doortje én Doula. Helpt u ons mee deze actie te winnen? Dit kan heel eenvoudig, door te stemmen op de site van dierenhulp.nl. U kunt met meerdere mailadressen stemmen. Alvast heel erg bedankt, efgharistó pollí!

De Droppies van Dierendag

Vandaag is de dag. Vandaag moet het gebeuren. Ik ga midden op de weg staan en zal net zo lang blijven wachten tot er iemand stopt. Tot er iemand begrijpt wat ik bedoel. Smekend kijk ik de mensen in de voorbijrazende auto’s aan. Ondertussen blijft het noodweer maar aanhouden. Opgeven kan niet, er is niet veel tijd meer. Dan, eindelijk, stopt er een auto. De mevrouw achter het stuur stapt uit en komt naar me toe. Ja, dit is het moment! Ik leid haar naar de plek. Ze ziet ze direct en pakt ze alle vijf op. Het is gelukt! Dankbaar kijk ik nog een keer de mevrouw aan en loop vervolgens weg...

Dit alles speelde zich af op Dierendag in Griekenland. Arnolda reed in de stromende regen, het was vreselijk noodweer. Ze sloeg de bocht om en zag daar mamahond staan. Midden op de kruising. “De auto voor me keek ze helemaal na, bleef die volgen met haar smekende blik. Ik zag haar tepels en wist direct dat er iets aan de hand was. Ze wilde iets. Een hond staat niet zomaar tijdens noodweer midden op de weg. Ik volgde haar en zag haar achter een open hek van een fabriek verdwijnen. De meneer van het terrein zag me en vertelde dat ze drie pups zou hebben. Mama leidde me naar ze toe. Daar lagen ze, vijf pups. Drijf- en drijfnat te rillen in het gras.”

Thuis knapten de pups snel op, na een grondige wasbeurt en eten en drinken. Het bleken twee reutjes en drie teefjes te zijn. We gaven ze namen met een D, in herinnering aan de dag dat mama hun leven redde. De pups heten Daan, Dirk, Donna, Doortje en Donja. En het gaat goed met ze! In alle rust (nou ja, meestal dan...;-), kunnen ze nu veilig aansterken en groter worden. Als het moment daar is, zullen ze allemaal naar Nederland komen. Houd onze website in de gaten!

En kijk ook eens naar het mooie filmpje over de Droppies: 

Nawoord: Inmiddels heeft Arnolda de verblijfplaats van mama gevonden. Ze leeft daar samen met een paar andere honden. Ze krijgt nu regelmatig eten en ze durft steeds dichterbij te komen. Hopelijk komt er een moment dat ze zich laat pakken, zodat ze in ieder geval gesteriliseerd kan worden.

Drie pupjes... Drie van de velen...

 I LOST MY MIND BUT I FOUND MY SOUL

Even alle gekte op een stokje… Terwijl je opvang-gezin bent voor een nest afgedankte pups wordt er in het dorp, voor je deur, net buiten de bewakingscamera, ook nog een afwasteil neergezet met zes verzwakte kleintjes van drie weken oud…

Mijn vrienden wonen in het prachtige Griekenland, in een dorp met meerdere schaapskuddes én de daarbij behorende honden van bazen die niet mee willen doen aan de aangeboden sterilisatie projecten. 

Wél worden de nieuw geborenen gedumpt voor de deur, verpakt in een plastic doos naast de vuilcontainer gezet of…gewoon aan hun lot overgelaten aan de rand van het dorp.

Tijdens de dagtaak aan zorg, van flessen geven, doktersbezoeken, hokken timmeren, schoonmaken maar ook kroelen en spelen horen zij gejank en gepiep aan de rand van hun terrein. 

Toch maar polshoogte nemen en daar treffen ze dan drie ondervoede, magere bijna kale pups aan….en wat doe je dan? Weglopen, ogen sluiten en niets doen uit angst dat de dorpelingen nog meer pups voor je deur gaan dumpen als ze zien dat je zwerfhonden binnenhaalt?

Nee dat bleek geen optie!

Ondanks dat anderen zeggen, jullie verliezen je verstand met zoveel zorg op je nek, de drie vondelingen zijn welkom en worden opgevangen, verzorgd en geknuffeld. 

Als kers op de taart krijgen ze een naam LOLA, LUKA en LULA en Dog Rescue Greece biedt aan om ze snel naar Nederland te halen voor adoptie.

LULA was in het begin heel erg bang maar is nu haantje de voorste en erg nieuwsgierig.
LOLA is de knuffelkont en zit vol energie.
LUKA is heel erg nieuwsgierig en avontuurlijk

Ze zijn allemaal erg vrolijk en lief, ze kunnen goed overweg met de volwassen hond des huizes, de grotere pups en de poezen. 

Ze zijn levendig, speels, hun vacht komt prachtig terug en ze zijn niet meer bang.

De pups van de doos naast de afvalcontainer vertrekken deze week naar Nederland, allemaal geadopteerd, de baby-zes worden sterker en gaan het overleven. 

En Lola, Luka en Lula zien er iedere dag mooier uit. Hoeveel voldoening geeft dat!

De drie vondelingen worden door de vrijwilliger liefdevol de drie musketiers genoemd maar wie zijn nu de echte musketiers in dit verhaal…..

I maybe lost my mind but I found my soul!

Auteur: Karin Clerx

Naschrift redactie Dog Rescue Greece: Ook voor deze lieverds proberen we lieve baasjes te vinden. U vindt ze op de website: Lola, Luka, en Lula/Lulu

Een overzicht van alle hondjes die wachten op hun redding vindt u uiteraard ook op de website.

Vlasis, held van Rhodos

Vlasis kijkt niet weg, maar helpt!

"Het verstand komt met de jaren", zo is het spreekwoord. Maar Vlasis bewijst dat dat niet altíjd zo is. Hij is nog maar 10 jaar, maar menig volwassene kan aan hem een voorbeeld nemen. 
Hij is een held!

Waarom? Omdat Vlasis niet wegkijkt van het hondenleed dat hij ziet op Rhodos. Nee, in plaats daarvan doet hij datgene wat zijn hart én zijn verstand hem vertellen: hij helpt! 

Hoe het begon

Inmiddels heeft hij al vele zwerfhonden op het eiland gered. Door in actie te komen en te handelen. Hij zorgt dat ze eten en drinken krijgen, zorgt dat ze veilig zijn en schakelt hulp in zodat ze uiteindelijk geadopteerd kunnen worden. Zo heeft Vlasis - toen hij zelfs nog maar 8 jaar oud was! - Noir gevonden. Ze leefde op straat en hij zag hoe moeilijk het voor haar was. Hij vond een tijdelijk huis voor haar (een leegstaand gebouw) en bracht haar dagelijks eten en water. Na een tijdje liep Noir zelfs met hem mee naar school en bracht hij haar daarna naar haar 'huis'. 

Ondertussen probeerde hij een oplossing voor haar te vinden en smeekte hij om hulp bij twee lieve vrouwen die wel vaker zwerfhonden hielpen. Zij wilden wel, maar er was geen plek meer in hun opvang... Dus hij bleef op deze manier voor Noir zorgen, totdat zij baasjes voor haar hadden gevonden. En nu is ze alweer een tijdje een hele blije hond in Nederland. Dankzij Vlasis!

En pas geleden vond hij Lula en haar pups. Onder een stapel balken had ze geprobeerd een soort van veilig nestje te maken. Ook hier weer verzorgde hij ze en probeerde ondertussen een beter leven voor ze te regelen. Lula en haar kinderen werden gered en ze zijn nu in veiligheid. Dankzij Vlasis!

Bekijk ook het filmpje over Vlasis, Lula en haar pups: 

Help Vlasis, doneer!

Geïnspireerd door Vlasis, hebben we een nieuwe actie op Geef.nl gezet: Help Vlasis, help de zwerfhonden in Griekenland. Want moeten we eigenlijk niet allemaal een beetje meer zoals Vlasis zijn? Minder praten, meer doen? Minder wegkijken, meer in actie komen? 

Met uw donatie maakt u het Vlasis mogelijk zijn werk voort te zetten. Want van zijn zakgeld alleen redt hij het niet. Dus doneer én laat in een reactie bij uw donatie aan Vlasis weten dat u hem steunt. Dan geven wij alle steunbetuigingen aan hem door, om ‘m te laten weten dat hij een kanjer is. 

Doneren kan op meerdere manieren. 
Bijvoorbeeld: rechtstreeks op het bankrekeningnummer van ons, stichting Dog Rescue Greece. Niet onbelangrijk: bij een rechtstreekse overboeking op onze bankrekening hoeven wij geen 3% onkosten voor iDeal af te dragen. 
Het bankrekeningnummer is: NL91 INGB 0007315771 t.n.v. Dog Rescue Greece (o.v.v. Vlasis)

Kijk op onze WEBSITE voor een overzicht van de diverse manieren waarop u kunt helpen. 
Dog Rescue Greece heeft de ANBI-status. Dat betekent dat uw gift (onder voorwaarden) aftrekbaar is van de belasting. Ook hierover leest u alles op de WEBSITE.

Dank u wel. Efgharistó. 

Billie (Arno) & Doortje (Hester)

Marcel en Sandra dachten al een tijdje na over huisgenoten en besloten toen om voor hondjes te gaan. Omdat ze naar eigen zeggen geen mensen zijn voor rashonden, speurden ze internet af, op zoek naar asiel- of zwerfhonden. En zo kwamen ze al snel bij Dog Rescue Greece uit!

“Jullie stichting sprak ons aan en we bekeken alle hondjes die op de site staan. Ondanks de foto’s en beschrijvingen, leek het ons eerst nogal moeilijk kiezen. Maar toch waren er twee snoetjes die ons het meest aanspraken: Arno en Hester, daar wilden we voor gaan.”

“Geen idee wat ons aan formaliteiten of procedures te wachten stond, vulden we de interesseformulieren in. Vanaf dat moment verliep alles heel soepel via de mail, telefoon of appcontact. Er werd van alles voor de hondjes en ons geregeld.  Al vrij snel daarna werden Arno en Hester voorbereid op hun vertrek uit Griekenland: paspoortjes, controle bij de dierenarts, inentingen, ontwormen en ontvlooien.”

Manon, Arno en Hester werden met z'n drietjes
gevonden op een kerkhof in Griekenland.

“Toen brak de dag aan dat we ze konden ophalen op de luchthaven in Düsseldorf. We wilden namelijk graag dat wij de eersten waren die ze ontmoetten als ze uit hun reisbox kwamen. En wat was het heerlijk om ze te zien! Ze waren natuurlijk erg beduusd van alle indrukken. Maar ze waren klaar voor het laatste stukje van de reis: naar hun nieuwe thuis.”

“Eenmaal thuis moesten Billie en Doortje (zoals wij ze genoemd hebben) even wennen aan hun nieuwe situatie… een huis, een riem en nog veel meer dingen die nu héél anders gaan dan in hun oude situatie. Veel dingen begrepen ze niet meteen, maar wat wílden ze graag leren! Met een flinke dosis geduld en aandacht, waren ze al snel behoorlijk aangepast.”

“En inmiddels zijn we twee, drie weken verder. En alhoewel er echt nog wel dingen zijn die niet meteen soepel gaan, wat zijn ze lief en blij met alles wat we met ze doen. Ze zijn nog erg jong en super speels. Maar met een beetje geduld, tijd en liefde, verwachten we al heel snel fijne kameraden aan ze te hebben."

"We willen in ieder geval nu al niet meer zonder ze en zijn blij met de keuze die we hebben gemaakt.”

Bekijk ook het verhaal van Billie en Doortje in hun eigen film!