De bende van 10

Er waren eens...
Een paar duizend kilometer hier vandaan, waren eens elf pups. Met een hele lieve mama, die zo goed als ze kon voor haar kroost zorgde. Ook al had ze zelf heel veel honger, ze gaf wat ze kon aan haar elf pups. Onderaan een berg, in de verlaten Griekse natuur; daar beschermde moeder ze tegen al het kwaad. Maar onderaan diezelfde berg, was ook een soort holletje. Een paar pups waren daarin gerold en konden er niet meer uit komen. Het hele elftal piepte hun keeltjes schor voor hulp. Wat een lawaai gaf dat! Een Nederlands stel reed toevallig langs en hoorde het gepiep. Ze stopten en zagen mama met haar pups, waarvan er een paar dus in het holletje zaten. Ze legden die weer bij hun moeder. Helaas heeft één pup het niet overleefd in het gat... De Nederlanders mensen besloten alles te proberen om ze te helpen en te redden.

Elke dag kwamen ze terug naar de berg, om de mama te voeren. Want wat was ze mager! En het heerlijke eten deed haar goed, want elke dag werd ze sterker en levendiger. Ondertussen probeerden de mensen een oplossing te zoeken voor de tien pups en hun moeder. Praten met de één, bellen met de ander. En stapje voor stapje kwam er een plan. Het hele gezin werd verhuisd naar de tuin van het stel, waar ze een speciaal plekje hadden ingericht.




Moeders sterkte ondertussen steeds meer aan. Wel merkten ze dat mama ’s nachts wel eens stiekem op pad ging, alleen en zonder haar pups. Op een dag kwam ze helaas niet meer terug. Tot op de dag van vandaag weten ze niet waar ze is en of ze nog leeft. Of zou ze misschien vergiftigd zijn? Toen had het stel ineens de zorg voor tien pups zonder mama...
Er werd puppymelk gehaald en ze dronken er gulzig van. Tevreden vielen ze in slaap, totdat ze weer honger kregen en ze hun keeltjes weer schor piepten. Luister er maar eens naar in dit filmpje:

In Nederland had een buurvrouw van het stel op Facebook een bericht geplaatst over de pups. Ze vroeg om hulp. Arnolda stuurde die mevrouw direct een berichtje en vertelde dat Dog Rescue Greece graag wilde helpen.
Wat waren ze hier blij mee! Er werd geregeld dat een speciaal dierentransportbedrijf ze kwam ophalen om ze naar het opvangadres te brengen. Eén pup bleef achter, want die werd geadopteerd door het nichtje van het Nederlandse stel.
Het was een lange, lange rit maar het is allemaal heel goed gegaan en nu gaat het heel goed met de pups.

Ze groeien als kool en zijn heerlijk speels. Slapen vinden ze natuurlijk ook heel fijn, want dan kunnen ze rustig groter groeien. Net zo groot als nodig is om naar Nederland te mogen komen. Want dan kan hun échte leven pas echt beginnen. Dankzij de kans die ze hebben gekregen van het lieve stel. Zelf zeggen ze daarover: “Al met al was het veel werk, maar we konden ze niet laten sterven. Ons hart was te groot. We zijn dan ook blij dat we het gedaan hebben. En zeker zo blij met Arnolda van Dog Rescue Greece, want die heeft nog een groter hart...”
Het heeft helaas niet voor het hele gezin een goede afloop... Maar we hopen voor alle overige tien pups dit verhaal te kunnen eindigen met: En ze leefden nog lang en gelukkig.



Bekijk ook het filmpje over dit verhaal: Eén pup is dus geadopteerd door een nichtje van de Nederlandse redders. De overige negen pups komen binnenkort op de website. U kunt dan uw interesse in de pups tonen door een belangstellingsformulier in te vullen.

Een nieuw begin voor Pitty!

‘Een nieuw leven voor Pitty. Helpt u mee?’ Met deze vraag vertelden we u afgelopen zomer het schrijnende verhaal van Pitty. De foto’s waren vreselijk en spraken boekdelen: het was eerder een hoopje botjes, dan de blije pup die hij eigenlijk had moeten zijn. Zijn trieste blik staat tot op de dag van vandaag op ons netvlies gebrand. 

Maar... vier maanden later is er geen sprake meer van een hoopje ellende. Verre van dat! Pitty is veranderd in... Pretty Pitty! Leest u maar met ons mee.

Een Griekse meneer vond Pitty destijds in vreselijke toestand. In plaats van zijn ogen te sluiten voor het dierenleed, deed hij het enige juiste: hij bracht Pitty naar een dierenarts. En daar begon het nieuwe leven van deze schat. Meer dan verdiend, want wat heeft hij een verschrikkelijke start gehad. Het vermoeden is dat Pitty in een zigeunerkamp woonde, waar hij sinds het begin van z’n leven lichamelijk en geestelijk is mishandeld. 

Met alle gevolgen van dien, zo bleek al snel bij de dierenarts. Een zeer slechte gezondheid, zwaar ondervoed, diverse medische problemen en er was duidelijk iets mis met z’n voorpootje. Een zware operatie volgde. Ondertussen kwam het verhaal van Pitty bij Dog Rescue Greece terecht. Geraakt door zijn trieste blik, besloten we hem te helpen. Waarop u vervolgens besloot ons te helpen, via de speciale actie die we openden op geef.nl. U gaf met uw hart wat u kon missen. We vatten Pitty's verhaal samen in dit filmpje:

En nu woont Pitty sinds half september bij een lief pleeggezin in Griekenland. De fijne, schone en rustige omgeving doet hem goed. Na maanden vol hoogte- en dieptepunten, wordt Pitty steeds meer die blije pup die hij nu eindelijk kan zijn. Honden- en kattenvriendjes zijn geen enge wezens meer en hij speelt inmiddels graag met ze. Zijn staart en kontje wiebelen non-stop als hij enthousiast op je af komt lopen. En dan die oren... wij zijn er hier helemaal verliefd op!

Aanschouw de transformatie van Pitty, naar Pretty Pitty zelf in dit filmpje!

Echter, ondanks deze mooie ontwikkelingen, is Pitty nog niet helemaal genezen. Goede voeding en medicatie helpen hem zijn gezondheid helemaal op peil te krijgen. Maar elke dag gaat het een beetje beter, de positieve lijn blijft stijgen. The only way is up! 
We houden u uiteraard op de hoogte van Pretty Pitty.

En... helpen kan nog steeds! 
Wilt u Pitty ook helpen? Ga dan naar zijn eigen actie-pagina en doneer via goede doelen stichting Geef.nl. Een rechtstreekse storting aan Dog Rescue Greece o.v.v. "Pitty" kan natuurlijk ook. Het bankrekeningnummer is: NL91 INGB 0007315771
Dank u wel namens Pitty! 

********************** Nieuwe foto's - december 2018 en januari 2019 *****************

Meli

Zo zoet als honing

Mèli betekent honing in het Grieks. Een toepasselijker naam had deze schat niet kunnen krijgen, want Mèli is as sweet as honey! In Griekenland zorgde ze namelijk midden in de bergen niet alleen voor haar eigen negen pups, maar werd ze daarna ook nog pleegmoeder voor drie andere pups. En nu? Nu is het tijd voor Mèli zelf en geniet ze volop van haar tweede leven bij haar baasjes in Nederland. 

Finja, Arista, Athina, Sparkle, Millah, Kyona, Mennos, Mattheo en Boubou. Het zijn de pups van Mèli, waarmee ze helemaal alleen in de bergen werd gevonden. Toen er een dag later nog drie andere pups bij de opvang terechtkwamen, werd Mèli met al haar moederliefde ook de mama van deze drie: Tommy, Timmy en Mask (nu Victor). Wat een bijzondere hond is Mèli toch en hoe blij zijn we dan ook dat het nu zo goed met haar gaat.

Want behalve dat al haar (pleeg)pups een eigen huisje hebben, heeft Mèli dit ook gevonden bij Hans en Janny Ippel. We kregen onlangs een mooi verslag van ze, met nog mooiere foto’s. Geniet u met ons mee?

Met Méli gaat het heel goed! We merken dat ze heel erg dol is op ons en ons hele gezin. En wij zijn ook stapeldol op haar. Ze wordt ook steeds meer zichzelf, merken we. Was ze in het begin nog heel erg gelaten, nu laat ze veel meer merken wat ze wel of niet wil. Zo is ze sinds een paar maanden heel waaks geworden en blaft ze flink als er bijvoorbeeld honden langskomen. Ook is ze inmiddels aardig aangekomen. De dierenarts vindt dat er wel 5 kilo af mag, dus we proberen haar wat minder eten te geven. Maar dit schijnt herkenbaar te zijn voor mensen met een hond die vroeger op straat heeft geleefd ;-) 

Ook vast heel herkenbaar, is dat ze nieuwe dingen eng en spannend vindt. Tijdens onze eerste week op vakantie met de caravan in Frankrijk, was Mèli behoorlijk uit haar doen. Bij alles, zelfs bij simpele dingen als het aanlijnen. Piepen en soms een klein plasje doen. En dan liep ze ook nog twee keer per ongeluk tegen het schrikdraad aan om het stukje land. Daar was ze zelfs zó door van slag geraakt, dat ze een tijdje de auto niet meer uit durfde als we daarheen gingen. Maar gelukkig ging het na een week stukken beter.

En nu zijn we aan het kamperen in de Weerribben. Mèli vindt het geweldig! Na onze vakantie in Frankrijk, waren we best benieuwd hoe het nu zou gaan. Maar het gaat dus prima en ze is nu echt helemaal zichzelf. Vandaag sleepte ze zelfs haar speelgoedhondje mee naar buiten, om er daar mee te spelen. Dat heeft ze nog niet eerder gedaan!

Ondanks dat we best merken dat Mèli een verleden heeft gehad, heeft ze nooit de neiging om er vandoor te gaan. Ze blijft bij ons of komt juist naar ons toe als er iets is. Het beste advies dat we dan ook van jullie kregen, was: geef veel liefde en heb veel geduld. Het klopt helemaal! 

We houden heel veel van onze Mèli en we denken dat ze bij ons haar veilige plekje heeft gevonden.”

Foto’s: Hans Ippel Fotografie

Gabi

'Gabi heeft m'n leven gered' 

Wat kregen we laatst een lief en ontroerend bericht van Annuschka, over hoe Gabi haar leven redde. Lees met ons mee.

“Ik ben diabeet en toen Gabi op 14 oktober 2017 in mijn leven kwam, zat ik eigenlijk op mijn diepste punt: ik was veel te zwaar, had overal pijn en moest steeds meer insuline spuiten.  En toen moest ik ineens van de ene op de andere dag wandelen met de hond. Meerdere keren per dag! ‘Vanmorgen twee kilometer met Gabi gelopen, yessss!’ dacht ik dan. Dat stelt voor een ander misschien niks voor, maar voor mij was het een hele mijlpaal. Voorheen was ik namelijk al bekaf als ik aan het einde van de straat was.... Gabi redde met haar komst dus echt mijn leven. 

Inmiddels weeg ik tien kilo minder en ben ik 16 centimeter omvang kwijt. Heb natuurlijk ook mijn levenswijze aangepast: ik eet nu koolhydraatarm / -beperkt en voel me zóveel fitter! 

Maar behalve dat Gabi mijn leven redt, kan ze uiteraard ook een flinke doerak zijn ;-) Slopen en graven zijn haar hobby's en achter de poezels aan zitten, vindt ze erg leuk. En haar kleine, grote zus Desha de chihuahua pesten, doet ze verder ook heel graag. 

Ik kan haar inmiddels echt niet meer wegdenken uit onze levens. Dank je wel lieve Gabi, voor het redden van mijn leven... “

Bedankt Annuschka, voor je mooie bericht. We kunnen wel zeggen dat jullie elkaars leven hebben gered!

Wilt u ook uw verhaal vertellen over de adoptie van uw DRG-hondje, of gewoon over jullie leven met een Griekje in huis? Leuk! Stuur uw tekstje en foto’s naar info@dogrescuegreece.nl. Dan maken wij er weer een blog van, voor op dogrescuegreeceblog.nl.

Meli (Maggie)

Ik ben Iris, ik ben 10 jaar en ik ben samen met mijn zus (Sanne) en mijn ouders eigenaar van Meli.

Toen ze binnen kwam dacht ik: Ik kan niet geloven dat we Meli hebben.

Die avond was ze best wel zenuwachtig maar ze vond het ook echt super leuk.

Het eerste ding dat we haar hebben geleerd is kom voor, zit en down.

Ik heb al 23 foto’s gemaakt of gekregen.

Ze is al 1 keer naar puppy training gegaan.

Nu hebben we bepaalde regels voor aan de lijn/riem.

Maar het is soms best wel moeilijk aan de riem maar het gaat met de dag wel beter.

Ze is de liefste hond die ooit heb gekend.

groetjes Iris Gispen