"Ze heeft ons leven totaal op z'n kop gezet, maar we zijn supertrots op onze
Griekse Godin, met eyeliner om jaloers op te worden."
Na heel veel familieberaad, en... ik geef toe, gezeur van mij, zijn wij op zoek gegaan naar ons hondje.
Ik wilde al zó lang een hond.
Ik wilde al zó lang een hond.
Nog niet zo heel gemakkelijk, een hond zoeken.... Rashond, kruising er is zóveel keuze! Uiteindelijk viel mijn oog op Dog Rescue Greece en daar zag ik ze; Klelia en Kea. Liefde op het eerste gezicht, in de eerste instantie voornamelijk voor Klelia. Anita vertelde me, na mijn reactie op Klelia, dat zij samen met broertje Sammy al onder optie was. Voor Kea had zich nog niemand gemeld. Twee dagen later hebben man en kinderen de honden-uitzet gekocht, en konden wij op dinsdag 25 april kennismaken met Kea. Een heel klein, schuchter maar zeer nieuwsgierig hondje, met eyeliner om jaloers op te worden. Onze drie dochters voelden perfect aan dat het belangrijk was Kea naar hen te laten komen, in plaats van andersom. Allemaal waren we het erover eens dat Kea, inmiddels omgedoopt tot Lucy, ons nieuwe gezinslid zou worden.
Na 4 maanden kan ik niet anders zeggen dan dat de keuze voor Lucy ons leven totaal, maar positief, op z'n kop heeft gezet. Vooraf kan je je er als honden-leek, geen voorstelling van maken hoe het echt is een hondje te hebben dat ALLES nog moet leren, en bang is voor de gekste dingen. Ze blaft en gromt heel intens naar alles wat ze eng vindt, voornamelijk mensen. Maar zeg nou zelf; kan ik haar dat kwalijk nemen met haar verleden? Haar reactie is vluchten, in plaats van uitvallen. Haar vluchtgedrag blokkeren we door haar aan de lijn te houden als er bezoek is en samen, van "veilige" afstand, eerst te kijken. Dit werkt goed maar we zijn er nog lang niet.
Helaas stuit dat in de omgeving soms op onbegrip. "Ik snap niet dat je zo'n hond wil", "Ik was er nooit aan begonnen", "Zou je dat nu wel doen met kinderen in huis, je weet maar nooit hoe zo'n beest getekend is".
Wij antwoorden altijd volmondig JA!
Onze bezoekers hebben meestal ook niet in de gaten dat hun eigen gedrag en gemoedstoestand voor een groot deel de oorzaak zijn van Lucy haar gedrag.
Snap ik ook wel, want ze maakt enorm veel kabaal maar heeft zo'n klein hartje!
Snap ik ook wel, want ze maakt enorm veel kabaal maar heeft zo'n klein hartje!
Ik betrap me er zelf ook op Lucy soms strontvervelend te vinden, maar bedenk me dan dat het een drukke, stressvolle ochtend was op m'n werk. Mijn gemoedstoestand heeft zoveel effect op haar gedrag! Diep ademhalen, ontspannen en dán pas met Lucy bezig zijn. Scheelt zoveel irritatie waar Lucy uiteindelijk niks aan kan doen...
Onlangs vierden we de verjaardag (tuinfeest) van onze dochter. Het eerste feestje thuis sinds de komst van Lucy. Slik.... 30 mensen over de vloer en een hond die bang is voor mensen. HELP!
Ik heb onze trainer, Liselotte Meijer van Ecy-Dog gebeld voor advies. We hebben in overleg Lucy lekker los laten lopen, dus niet in de bench of aan de lijn. De bench achterin de tuin gezet, in plaats van in de woonkamer zodat ze een rustiger plekje op kon zoeken. De tuin van de buren was voor haar toegankelijk, voor als het haar echt teveel zou worden.
Ik heb onze trainer, Liselotte Meijer van Ecy-Dog gebeld voor advies. We hebben in overleg Lucy lekker los laten lopen, dus niet in de bench of aan de lijn. De bench achterin de tuin gezet, in plaats van in de woonkamer zodat ze een rustiger plekje op kon zoeken. De tuin van de buren was voor haar toegankelijk, voor als het haar echt teveel zou worden.
Het werkte perfect! Ze werd zo overspoeld door zoveel mensen dat ze eigenlijk niet anders kon dan eraan toegeven. Ze heeft geblaft, maar korter en minder intens dan ze eerder deed. Zelfs mijn broer kon haar, zittend op de grond, voertjes geven zodat ze steeds, uit eigen wil, dichterbij kwam. Uiteindelijk stond ze midden in de tuin en blafte af en toe, maar nu met haar staart ontspannen, in plaats van tegen de buik geplakt. Een hele grote stap voor onze Griekse godin. Elke stap in de goede richting is er 1, hoe klein ook. Elke dag leert ze (en wij ook) wel weer iets. We zijn super trots op haar!
Marieke Slaghuis