‘Hij is m’n beste vriendje geworden’
We kregen een leuke update binnen over Pippin, die nu Keesje heet. En het grappige toeval is dat de laatste blog op onze site van het broertje van Keesje was, namelijk Bailey! En net als Bailey, heeft ook Keesje de harten van zijn baasjes Pauline en Menno al helemaal gestolen. Pauline vertelt er in dit blog over.
“Het gaat hartstikke goed met Keesje, vanaf de eerste dag heeft hij zich keurig gedragen. Die eerste avond deden we ‘m in de bench in onze woonkamer. Daar was meneer het niet mee eens, hij blafte en piepte erop los. Na een tijd hebben we de bench naar de slaapkamer gesleept en Keesje heeft de hele nacht geen piep meer gegeven. Omdat ik zelf een bench niet fijn vind, leggen we ‘m nu ’s nachts op z’n eigen kleed en dat gaat prima.
We hebben hem op advies van Jolanda gelijk overal mee naartoe genomen, zodat hij kon wennen aan ons leven. Zo nam ik ‘m ook meteen mee naar werk, wat gelukkig mogelijk was. En m’n collega’s vinden hem enig! Hij laat zich gewillig aaien en ligt keurig onder mijn bureau te slapen of lekker op een botje te kluiven.
Buiten op straat was hij in het begin vooral heel erg bang. In sommige situaties is hij dat nu nog steeds, fietsers en verkeer vindt hij eng. En dat is best lastig, in een drukke stad als Rotterdam. Dan trekt hij erg aan de riem en gaat z’n staart tussen z’n benen. Maar we zijn dit met ‘m aan het trainen, door bijvoorbeeld even rustig op een bankje langs de weg te gaan zitten. Hij went dan aan de geluiden en als hij ontspannen gaat zitten, complimenteren we hem.
Gelukkig wonen we dicht bij het bos en strand. Want lange wandelingen in de rust vindt Keesje heerlijk. En als hij los mag, springt hij rond als een lammetje. Zo leuk om te zien! Ook heeft hij de grootste pret als hij samen met de hond van m’n zus kan spelen. Zij heeft een Portugese rescuehond en die twee zijn samen echt geweldig: maatjes die samen de wereld verkennen.
Alleen thuis zijn kan hij al een paar uurtjes. Toen m’n vader voor de eerste keer op ‘m ging passen, moest Keesje in het begin echt eerst even de kat uit de boom kijken. Nu gaat het heel goed en zijn ze de beste vriendjes. Dat is fijn, want Keesje is niet echt mensenvriend. Hij is behoorlijk kieskeurig, wat misschien wel door z’n geschiedenis komt? We werken er in elk geval hard aan om hem meer vertrouwen te geven.
Maar eigenlijk gaat het gewoon heel goed met Keesje en is hij een makkelijk hondje. Het is werkelijk een prachtig beestje met een bijzonder karaktertje en we zijn heel erg verliefd op hem. We zouden hem niet meer kunnen missen. En hij is echt m’n beste vriendje geworden. Als ik hem een dagje bij de oppas ‘moet’ laten, moet ik soms bijna huilen. Ik lijk dan net een bezorgde moeder ;-)"
Groetjes,
Pauline en Menno