zaterdag 17 juni 2017

Bailey (Ricky)

Al een langere tijd waren mijn vriendin en ik op zoek naar een lieve hond om ons gezelschap te houden, maar nooit waren we het echt eens over wat voor hond we wilden. Eind maart kreeg ik van mijn vriendin een berichtje over de website van Dog Rescue Greece en ze vertelde me dat ik naar Ricky moest kijken...


We waren beiden helemaal verkocht en hebben dan ook geen moment gewacht om het adoptieformulier in te vullen. We moesten wel nog even geduld hebben, want hij was nog niet in Nederland.

Het was die dagen moeilijk om geduldig te blijven, omdat we zo enthousiast waren. Maar na een klein weekje kregen we telefoon dat hij onderweg was naar Nederland en dat we als we tijd en zin hadden eigenlijk de dag erna al mochten komen kijken!

Na alles geregeld te hebben met het werk, zijn we hals over kop nog naar de winkel gegaan om direct alle spulletjes in te slaan die we nog mistten en waarvan we niet dachten ze toch al zo snel nodig te hebben.

De dag erna dus naar deze lieverd gereden en wat was het toch een lieve en heerlijke hond! 
We waren al verliefd op hem toen we de foto's zagen, maar toen we hem eindelijk ontmoetten werd dat gevoel alleen maar sterker! 


Nu hebben we Bailey (zo noemen wij hem nu) ongeveer twee maanden bij ons wonen en hij leert echt gigantisch snel. Binnen 1 á 2 weken was hij zindelijk en kon hij gewoon los in huis rondlopen zonder nog iets kapot te maken (natuurlijk heeft hij wel iets gesloopt hoor, die ondeugende rakker). Hij is zelfs grote vrienden geworden met onze twee katten die hier in huis rondlopen.


We zijn ontzettend blij met hem en dat zullen we ook altijd blijven!



Groetjes,

Glenn en Melissa

donderdag 1 juni 2017

Elsa (Babet)



Voor Elsa (Babet) was de weg naar haar adoptie-ouders lang en vol bochten en hobbels. Maar eindelijk, eindelijk heeft ze haar koffertje in het mooie Friesland voor altijd uit kunnen pakken en hoeft ze 'm nooit meer in te pakken. 



Toen ze pas uit Griekenland kwam, stonden die lieve oogjes nog vol onzekerheid en angst. 

Maar dat is voorbij; ze geniet in de grote tuin en boomgaard, heeft af en toe haar "gekke kwartiertje" en rent dan als een jong hertje haar rondjes. 

Om vervolgens heerlijk haar middagdutje te doen... 



Ze is vernoemd naar oma en is al mee geweest naar het woonhuis voor dementerende ouderen. 

Daar vertedert ze iedereen met haar lieve karakter, haar zachte vacht en mooie ogen.

Ze wordt stevig verwend en we zijn heel blij dat ze nu eindelijk haar plekje gevonden heeft. 

Wij wensen Elsa en haar ouders een lang, gelukkig en gezond leven toe!