In januari 2015 hebben wij Kos opgehaald in Barneveld. Kanellos, want zo heette hij toen nog, was toen ongeveer 1 jaar en 3 maanden oud. Niet echt meer een hondenleeftijd waarvoor de telefoon roodgloeiend staat. De lieve mensen van het gastgezin waar Kos toen al een maand of 3 verbleef, waren tegelijkertijd blij en verdrietig. Kos was al iets te lang bij hun, het werd echt tijd voor een serieuze adoptie. Maar tegelijkertijd waren ze inmiddels aan hem gehecht geraakt en had hij het hele gezin toch al wel ingepakt. Zijn kaneelbruine kleur, zijn roze(!) neus, het eeuwig kwispelende staartje, zijn Javaans bruin omfloerste ogen wanneer hij vanuit het veilige plekje onder de eettafel naar boven gluurde...
We waren niet gelijk onder de indruk, maar hadden wel het gevoel dat er een klik was. Omdat we allebei nog nooit eerder een hond hadden gehad, wilden we in ieder geval een beetje een makkelijk beestje...en dat leek hij ons wel. Dus Kos mee naar Belgie, naar de Ardennen waar wij net ons kleine vakantiehuisje
Bisou De La Roche zover hadden opgeknapt dat het verhuurd kon worden, en wij tegelijkertijd aan het grote voormalig hotel ernaast flink aan de klus waren.
Och, wat was hij angstig! Al bij het zien van de oude houten trap naar de 2e etage van het voormalig hotel waar wij toen zolang in het oude appartementje bivakkeerden, liet hij al zijn plas lopen.
Bisou De La Roche zover hadden opgeknapt dat het verhuurd kon worden, en wij tegelijkertijd aan het grote voormalig hotel ernaast flink aan de klus waren.
Och, wat was hij angstig! Al bij het zien van de oude houten trap naar de 2e etage van het voormalig hotel waar wij toen zolang in het oude appartementje bivakkeerden, liet hij al zijn plas lopen.
Eenmaal naar boven (gedragen) kroop hij over de grond. Totdat we hem zijn kleine onderkomen, direct onder het keukenblok lieten zien. Toen was alles oké. Van daaruit heeft hij de hele boel eens goed tot zich opgenomen. En heeft hij besloten dat het wel wat zou kunnen gaan worden..
Maar niet direct...
Elke dag een paar keer, steeds iets langer naar buiten, eerst de tuin, later het bos in. Spannend hoor! Om hem niet direct te veel nieuwe stress te geven hebben we het heel langzaam opgebouwd. Weinig impulsen, dat ging goed. Maar oei, wat was hij toch vaak lastig, wilde niet luisteren, wilde niet zitten, moest niets van ons hebben, keek strak naar de lucht als we ook maar iets van hem wilden, liep weg als we hem riepen te komen etc etc..
Een echte kleuter.
Toen hebben we wel even getwijfeld. Totdat we na een maand of twee besloten het roer volledig om te gooien. Alle strengheid lieten wij varen, alleen nog maar positieve aandacht, en hem uitbundig prijzen als hij iets goed deed. Een puppy-cursus was niet meer nodig, het kwartje viel.
Zowel bij ons als bij Kos!
En dan nu… bijna 2 jaar bij ons, bijna 3,5 jaar oud, rent hij heuvel op en af, het bos door, probeert forellen te vangen, gaat achter sporen van herten, vossen en zwijnen aan. Hij kan ze geen van allen te pakken krijgen, daar zijn ze veel te snel voor, maar het spel is zo leuk!
Een paar keer per jaar, als we het klussen echt moe zijn hier, gaat hij mee naar Amsterdam, naar onze oude stek. Hoewel hij het in de auto inmiddels lekker warm en knus vindt, is Amsterdam toch nog steeds spannend, hij blijft toch “The New Kid On The Block”.
Maar ook daar lukt het hem steeds beter zijn mannetje te staan.
Kanellos, dat bangerikkie, samen met zijn zus Tzina helemaal uit Griekenland gekomen.
Toen en ook nu nog vaak de kat uit de boom kijkend. Alles wat nieuw was vond hij eng, en nog steeds is hij geen held, maar voor ons is hij inmiddels Kos, een echte koning!
In zomer en winter genietend van het leven!
Naschrift van de redactie:
Kos heeft zijn "plekje in de herberg" gevonden in België. Wilt u (samen met uw hond) vakantie vieren op deze prachtige plek en Kos ontmoeten? Dat kan!
Ga naar de website van Bisou de la Roche, of klik op onderstaande afbeelding:
Ga naar de website van Bisou de la Roche, of klik op onderstaande afbeelding: