Adventsverhaal over een moederhond en haar pups - deel 4

Deel 4: Een fijne Kerst voor moeder en haar pups

Vorige week las u dat moederhond Beba was aangekomen in Nederland. 
(alle 4 delen van ons Adventsverhaal vindt u HIER) 

Moe van de reis viel ze al snel in slaap in het warme huis van Onno, Esther en hondje Zante.
Hoe gaat het nu met haar? En hoe verliep de reis van haar pups naar Nederland? 

Hier het verslag van de aankomst van de pups: 

Gisteren zijn de 5 pups goed aangekomen na een lange vlucht.

Bij thuiskomst waren ze blij hun moeder weer te zien en andersom ook, ze werden aan alle kanten gewassen. 

Beba behandelde ze ook nog echt als kleintjes door ze aan hun nekvel door het huis te trekken haha hier hadden ze zelf niet zoveel zin meer in. Ook hadden ze erge honger. 





Toen ze lekker hadden gegeten en gedronken en het huis hadden verkend, zijn ze lekker bij elkaar gaan slapen op de kussens. 

Heel fijn om ze nog een paar uurtjes thuis te mogen hebben. Ik vond het ook best lastig om afscheid van ze te nemen, want wat zijn ze leuk! Ze hebben allemaal echt een verschillend karakter, de kleine harige is een beetje verlegen en echt een beertje. Die met het knobbeltje op z’n hoofd is het brutaalst en een ontdekkertje. De andere zit er wat tussenin en is ook echt een knuffeldier. Het liefst had ik ze allemaal gehouden… Het contact met Arnolda was ook heel fijn. Ik hoop dat ze snel een fijn thuis zullen vinden.

Helaas is 1 pupje nog in Griekenland. Zij was niet fit genoeg om te reizen, maar zal spoedig ook naar Nederland komen. 

Dankzij Esther en Onno, maar ook dankzij de hulp van de organisaties op Kreta, kunnen moederhond Beba en haar pups nu beginnen aan hun nieuwe leven. Een nieuw leven, zonder vastgebonden te zijn aan een boom. Een nieuw leven met voldoende water, eten en met álle liefde van de wereld. Een betere Kerst hadden ook deze honden zich niet kunnen wensen…!

Drie pups (reutjes) hebben wij de toepasselijke namen Caspar, Balthasar en Melchior gegeven. (de winnaars van de namen-wedstrijd hebben hun prijs inmiddels in ontvangst genomen) 
De andere 3 pupjes zijn al geadopteerd. Maar... 

Caspar, Balthasar en Melchior zijn nog op zoek naar hun eigen huisje-voor-altijd. 
Hebt u interesse en bent u bereid één (of meer) van de hondjes de rest van zijn leven alle liefde van de wereld te geven? Kijk dan op onze website voor meer informatie en vul een adoptieformulier in. 

Tot 6 Januari (Drie Koningen) kunt u nog meedoen aan onze Kerstactie. 

U leest er alles over op onze speciale actie-pagina. Klik >HIER< of >HIER<

Namens Beba en haar pups, maar ook namens alle andere Griekse hondjes: Heel hartelijk dank! 

Adventsverhaal over een moederhond en haar pups - deel 3

Onbegrijpelijk, maar waar…

Vorige week las u hoe blij Esther en Onno waren toen ze eindelijk hulp hadden gevonden in hun poging om op Kreta een moederhond en haar pups te redden. Langs een afgelegen weg in de bergen lag de moeder vastgebonden aan een boom, met haar pups op een hoopje naast haar op de grond. Pogingen om een opvangorganisatie in te schakelen verliepen erg moeizaam. Shelters op Kreta zitten overvol en kunnen vaak niet anders dan hun ogen sluiten voor het dierenleed. Dan worden Esther en Onno na een paar dagen ineens teruggebeld door een van de vrijwilligersorganisaties.

“We waren enorm blij!” vertelt Esther. “Alleen werd die blijdschap alweer snel getemperd… Want hoe slecht een dier er ook aan toe is, je mag ze in Griekenland niet zomaar meenemen. Ook al werd er totaal niet voor deze moeder en haar pups gezorgd, we mochten haar niet van de ketting losmaken en ze meenemen. Onbegrijpelijk, maar waar. Dus moest de hulp van een advocaat worden ingeschakeld.”

Toen ook deze juridische hobbel was overwonnen, lukte het uiteindelijk toch: We mochten de honden bevrijden uit hun vreselijke situatie. Wat was dat mooi! De stichting had een gastgezin op Kreta gevonden, die de honden tijdelijk kon opvangen.” Ondertussen had Esther ook contact opgenomen met Dog Rescue Greece: “Ik vroeg Arnolda of ze ons kon helpen met het naar Nederland halen van de honden. Onno en ik hadden inmiddels hadden besloten zelf de moederhond (die we Beba noemen) te adopteren, ze had ons hart voorgoed gestolen... En voor drie van de zes pups was ook al een thuis gevonden. DRG zal zich in Nederland ontfermen over de drie andere pups, zodat ook zij hopelijk snel een fijn thuis krijgen.”

Mama Beba in Nederland!

En toen was het dan eindelijk zover! Dankzij alle hulp van de lieve mensen op Kreta en Dog Rescue Greece, kon afgelopen donderdag moederhond Beba alvast naar Nederland komen. En deze week komen ook haar pups aan! Onno en Esther haalden Beba zelf op vanaf Brussel Airport. “Daar kwam ze dan door de schuifdeuren, samen met haar vluchtbegeleidster. Wat super om haar nu eindelijk bij ons te hebben!”

“Ze was erg moe van de lange reis. Na een korte kennismaking met ons hondje Zante (dat ging gelijk goed), viel ze als een blok in slaap. We zijn nu een dagje verder en het gaat zo goed. Zante en Beba hebben al lekker met elkaar gespeeld. En van de week halen we ook haar zes pups op in Düsseldorf!” 

De foto’s spreken voor zich, kijkt u maar met ons mee. Bent u net zo ontroerd als wij…? 

Volgende week leest u op kerstavond in het laatste deel van dit adventverhaal over de aankomst van de pups. En natuurlijk hoe het nu gaat met moeder Beba en haar kinderen. 

Voor drie pups zoeken wij nog "een plaatsje in de herberg"!  
Stuur een email aan: info@dogrescuegreece.nl voor meer informatie.

Kerstactie: koop een kerstbal en help ons! 

Dog Rescue Greece hoopt in 2017 nog veel meer hondjes de kans op een nieuw leven te kunnen geven, net als Beba en haar kinderen. Maar dit kunnen we niet zonder uw hulp! Want voor al onze reddingsacties en onverwachte (dierenarts)kosten zijn we volledig afhankelijk van donaties. 

Wilt u helpen? Voor elke donatie van 5 euro hangen wij een kerstbal in de boom! 

Klik op de ster in de kerstboom om ons te ondersteunen en de boom vol te hangen.

Of ga HIER direct naar onze actie op de pagina van Goede Doelen Stichting GEEF.NL. 

Adventsverhaal over een moederhond en haar pups - deel 2

Dagen vol spanning en hoop

Esther en Onno vonden moederhond vastgebonden langs een afgelegen weg op Kreta, met haar pasgeboren pups om haar heen. Na ze van de eerste levensbehoefte te hebben voorzien (eten, drinken en beschutting), waren ze vastbesloten de honden te redden van een langzame en vreselijke dood. 
(deel 1 vindt u hier)

En dan, hoe begin je zo’n redding? Esther: “We benaderden daarna gelijk alle instanties op Kreta, met de vraag moeder en haar pups op te vangen. Maar dit leek onmogelijk… Alle shelters op het eiland zaten namelijk helemaal vol. Kreta heeft een ongelooflijk groot probleem met zwerfdieren, dat werd wel duidelijk. Ook de dieren die wel een baasje hebben, worden vaak erg slecht verzorgd. Instanties moeten daarvoor iedere dag hun ogen sluiten, omdat ze simpelweg de capaciteit niet hebben om alle dieren te kunnen helpen. Het is zeer schrijnend…”

“Maar… na twee dagen vol spanning en hoop, werden we teruggebeld door een vrijwilliger van een lokale organisatie die zwerfdieren redt en opvangt. Wat waren we blij!” 

Lees volgende week zondag in het derde deel van dit adventsverhaal waarom de blijdschap van Esther en Onno van korte duur bleek te zijn…

Komende week komt mama naar Nederland. 

Zij, evenals drie van haar pups, hebben al hun gouden mandjes gevonden. 

Even later zullen haar andere drie pups volgen. 

Voor deze drie reutjes zoeken wij opvanggezinnen en adoptanten. 

Wilt u zich aanmelden als gastgezin of wilt u misschien wel adopteren? 

Stuur dan een email aan: info@dogrescuegreece.nl

Denkt u dat u kunt raden welke toepasselijke namen we deze drie mannekes gegeven hebben? 

Stuur dan een email aan: dogrescuegreece@gmail.com. 

Onder de goede inzendingen verloten we 3 VVV-bonnen (beschikbaar gesteld door Proteq Dier&Zorg) 

Adventsverhaal over een moederhond en haar pups - deel 1

Vlak voor kerst verwachten we de komst van een moederhond met haar zes pups in Nederland. Lieve mensen hebben haar gered op Kreta, waar ze zat vastgebonden aan een boom in een erg afgelegen gebied. Zonder water, zonder eten en compleet uitgemergeld. Haar pups van slechts een paar dagen oud lagen op een hoopje naast haar…

In deze adventsperiode vertellen we u in vier delen het ontroerende verhaal van deze moeder en haar pups. Om op kerstavond te eindigen met hun aankomst in Nederland. 

Deel 1: Een vreselijke ontdekking

Tijdens een vakantie op Kreta, trokken Esther en Onno er lekker op uit met de auto. Tijdens een rit door afgelegen gebied in de bergen, deden ze een vreselijke ontdekking. Esther: “We reden door de bergen, ten zuiden van Chania. Ineens zagen we langs de weg een hond, ze zat met een ketting vastgebonden aan een boom. Ze had geen water en voer en was helemaal uitgemergeld. 

Toen we dichterbij kwamen zagen we ineens zes pups liggen, ze waren nog maar enkele dagen oud.”

“We hebben ze meteen water gegeven en voer voor de moeder. Ook hebben we provisorisch een soort afdakje gemaakt, zodat ze in ieder geval een beetje in de schaduw konden liggen. Het was overduidelijk dat niemand voor deze lieve moeder en haar kindjes zorgde. Als wij niets zouden doen, wisten we zeker wat er zou gebeuren: ze zouden allemaal overlijden…”

Lees volgende week zondag in deel 2 van dit adventsverhaal hoe Esther en Onno vastberaden te werk gaan om moeder en haar pups te redden.

Kos (Kanellos) vond zijn plekje in België

In januari 2015 hebben wij Kos opgehaald in Barneveld. Kanellos, want zo heette hij toen nog, was toen ongeveer 1 jaar en 3 maanden oud. Niet echt meer een hondenleeftijd waarvoor de telefoon roodgloeiend staat. De lieve mensen van het gastgezin waar Kos toen al een maand of 3 verbleef, waren tegelijkertijd blij en verdrietig. Kos was al iets te lang bij hun, het werd echt tijd voor een serieuze adoptie. Maar tegelijkertijd waren ze inmiddels aan hem gehecht geraakt en had hij het hele gezin toch al wel ingepakt. Zijn kaneelbruine kleur, zijn roze(!) neus, het eeuwig kwispelende staartje, zijn Javaans bruin omfloerste ogen wanneer hij vanuit het veilige plekje onder de eettafel naar boven gluurde... 

We waren niet gelijk onder de indruk, maar hadden wel het gevoel dat er een klik was. Omdat we allebei nog nooit eerder een hond hadden gehad, wilden we in ieder geval een beetje een makkelijk beestje...en dat leek hij ons wel. Dus Kos mee naar Belgie, naar de Ardennen waar wij net ons kleine vakantiehuisje 
Bisou De La Roche zover hadden opgeknapt dat het verhuurd kon worden, en wij tegelijkertijd aan het grote voormalig hotel ernaast flink aan de klus waren. 
Och, wat was hij angstig! Al bij het zien van de oude houten trap naar de 2e etage van het voormalig hotel waar wij toen zolang in het oude appartementje bivakkeerden, liet hij al zijn plas lopen. 

Eenmaal naar boven (gedragen) kroop hij over de grond. Totdat we hem zijn kleine onderkomen, direct onder het keukenblok lieten zien. Toen was alles oké. Van daaruit heeft hij de hele boel eens goed tot zich opgenomen. En heeft hij besloten dat het wel wat zou kunnen gaan worden.. 

Maar niet direct...

Elke dag een paar keer, steeds iets langer naar buiten, eerst de tuin, later het bos in. Spannend hoor! Om hem niet direct te veel nieuwe stress te geven hebben we het heel langzaam opgebouwd. Weinig impulsen, dat ging goed. Maar oei, wat was hij toch vaak lastig, wilde niet luisteren, wilde niet zitten, moest niets van ons hebben, keek strak naar de lucht als we ook maar iets van hem wilden, liep weg als we hem riepen te komen etc etc.. 

Een echte kleuter. 

Toen hebben we wel even getwijfeld. Totdat we na een maand of twee besloten het roer volledig om te gooien. Alle strengheid lieten wij varen, alleen nog maar positieve aandacht, en hem uitbundig prijzen als hij iets goed deed. Een puppy-cursus was niet meer nodig, het kwartje viel. 
Zowel bij ons als bij Kos! 

En dan nu… bijna 2  jaar bij ons, bijna 3,5 jaar oud, rent hij heuvel op en af, het bos door, probeert forellen te vangen, gaat achter sporen van herten, vossen en zwijnen aan. Hij kan ze geen van allen te pakken krijgen, daar zijn ze veel te snel voor, maar het spel is zo leuk! 

Een paar keer per jaar, als we het klussen echt moe zijn hier, gaat hij mee naar Amsterdam, naar onze oude stek. Hoewel hij het in de auto inmiddels lekker warm en knus vindt, is Amsterdam toch nog steeds spannend, hij blijft toch “The New Kid On The Block”. 

Maar ook daar lukt het hem steeds beter zijn mannetje te staan. 

Kanellos, dat bangerikkie, samen met zijn zus Tzina helemaal uit Griekenland gekomen. 

Toen en ook nu nog vaak de kat uit de boom kijkend. Alles wat nieuw was vond hij eng, en nog steeds is hij geen held, maar voor ons is hij inmiddels Kos, een echte koning! 

In zomer en winter genietend van het leven! 

Naschrift van de redactie: 

Kos heeft zijn "plekje in de herberg" gevonden in België. Wilt u (samen met uw hond) vakantie vieren op deze prachtige plek en Kos ontmoeten? Dat kan! 
Ga naar de website van Bisou de la Roche, of klik op onderstaande afbeelding: 

Kwinto

Vandaag, 1 jaar geleden, kregen wij ons allermooiste sinterklaascadeau ooit: Kwinto! 

Hij heet Kwinto maar wordt ook wel sproetenkop, sproet, wind, kwinnie, koewienie of drol genoemd.

Onze vorige hond Bas was in februari 2015 overleden, wat voor heel veel verdriet heeft gezorgd in ons gezin. Ik wilde geen hond meer, maar zo rond september begon ik toch te twijfelen, zeker toen onze oudste maar verdrietig bleef om het verlies van onze trouwe labrador. Duidelijk was dat als er een hond zou komen, het geen puppy zou worden. Er zijn genoeg honden die nog een warm gezin zoeken. Door rond te speuren op internet kwam ik op DRG uit. Toen ik er voor mezelf uit was, vertelde ik mijn man van mijn plan om toch weer een hond te nemen. Ik liet hem ook de site van DRG zien.

Na enige tijd viel ons oog op Kwinto. 

Bijdehand hoofd, stoer en hij was in Nederland geboren, wat we een pré vonden. 
Wij met onze kinderen naar Elst, naar Corrie waar Kwinto ook destijds geboren was. 
Het leek erop dat Kwinto er ook uit was. 
Hij ging tegen onze oudste zoon aanliggen alsof ze elkaar al jaren kende. Toen de jongste moest huilen, likte Kwinto z'n traantjes weg. Kindvriendelijk? Check!

Buiten was een iets ander verhaal. Zo'n goedzak als hij binnen was, zo alert was hij buiten. Hij kon ook niet goed alleen zijn. We hebben alles goed doorgenomen en doordacht, en... we gingen er voor!

4 december was de dag dat Corrie en Arnolda hem kwamen brengen. 
Hij liep heel relaxed door het huis en dronk uit de waterbak en wilde met de auto van de jongste spelen. Zo zijn we met z'n allen het avontuur aangegaan.

Het was en is een ontdekkingsreis. 

In het begin was hij buiten bang voor alles en nog wat. Beneden slapen hebben we in etappes moeten doen. Net zoals alleen kunnen zijn. We hebben echt wel eens, meer dan eens, met de handen in het haar gezeten. Maar we hebben nooit opgegeven. 

Hij is ontzettend slim en gelukkig ook heel nieuwsgierig, wat maakt dat hij nog steeds stappen vooruit zet. 

Kwinto is ook heel grappig met z'n kreukelhoofd. Hij lijkt heel bruut maar het is een goedzak.

We hebben al heel veel gevraagd en ongevraagd advies gekregen hoe we het beste met hem om kunnen gaan. Lastig is ook dat 'men' elkaar tegenspreekt. Dan maar op eigen gevoel.

Kwinto slaapt nu zonder problemen beneden de hele nacht door en kan ook een tijd alleen zijn. 
Hij gaat sinds september 2 x per week naar een roedel en komt helemaal gesloopt terug. 

We hebben dit gedaan zodat hij zich wat zekerder gaat voelen en het werkt. 

Hij springt tegenwoordig over een hoog hek om bij zijn Duitse Dog vrienden te gaan liggen.

Sinds kort loopt hij los op bepaalde stukken en vindt verstoppertje spelen echt te gek.

Kwinto ligt het liefst bij je op de bank met z'n kop op je schoot. Of hij draait z'n kont naar je toe om geaaid te worden. Dan staat hij met zijn ogen dicht te genieten en gaat zo staan dat zijn favoriete plekjes niet worden overgeslagen.

We houden van hem en denken dat dat wederzijds is.

Hartelijke groet van Sander, Corinne, Siem, Loek en Kwinto.

Naschrift van de redactie: 
Kwinto is een zoon van Thyreni. Alles over de redding van zijn moeder en de geboorte van Kwinto en zijn broers en zussen vindt u ook op deze weblog. Klik HIER voor de verhalen en foto's en zie hoe Kwinto is uitgegroeid van klein kruimeltje tot een prachtige grote hond.