Pebbles (Fapas)

Pebbles is nu drie jaar oud. Ik kreeg hem toen hij net een half jaar was en nog Fapas heette.

Een lange onzekere slungel was het. Over de allereerste wandeling naar mijn paard deden we drie kwartier. Normaal was dat tien minuten. Hij vond alles eng. Eenmaal op het weggetje naar mijn paard kwamen we vier shetlanders tegen. Pebbles was erg bang en ik dacht oh jee…als hij bang is voor paarden, heb ik een enorm probleem. Maar de wonderen waren de wereld nog niet uit. Even later stond Pebbles in de wei bij mijn paard…en mijn paard mocht Pebbles zowaar aanraken. Pebbles was aangenomen als hond!

Daar begon ons avontuur. Pebbles was eigenlijk best wel makkelijk. Heeft alleen een mobieltje kapot gebeten, voor de rest is alles heel gebleven. Alleen zijn was voor hem ook geen probleem. 

Omdat ik met paarden werk, kon hij ook altijd mee naar het werk. Dan deed ik hem in een lege box tussen de paarden. 

Wat hij wel heel erg moeilijk vond, was luisteren. Vooral als hij los liep en iets leuks zag…. Na de puberteit gaat het echter steeds beter. In huis is Pebbles een hele aanhankelijke hond, buiten gaat hij het liefst zijn eigen gang. Na anderhalf jaar in Kootwijk te hebben gewoond, zijn we vorig jaar naar Zwitserland verhuisd. Nu geniet Pebbles van de wandelingen in de bergen.

Toch heeft hij wel een rugzak meegenomen uit Griekenland. Bepaalde omstandigheden vond hij eng. Dan werd hij snel onzeker en begon te blaffen. Dit ook richting mensen en andere honden. Ik heb heel veel steun gehad aan Ingrid Timmermans, zij is specialist op het gebied van honden uit het buitenland met bepaalde gedragsproblemen. (www.ittom.nl) Pebbles staat zelfs op haar website als fotomodel.
Zij heeft ons geholpen elkaars taal te leren begrijpen. Wij spreken immers geen Grieks, Nederlands of Schweitzer-Deutsch, maar... Hondentaal! 

Herzliche Grüße van Anita en Pebbles uit Zwitserland 

Kleine hondjes worden groot...