zondag 29 maart 2015

Bumper (Perdy)



Over Bumper (in Griekenland Perdy, de "P" van het nestje "HOOPVOL") ontvingen we een heel leuk verhaal en mooie foto's van de dochter des huizes: 



"Hoezo hondencursus?? Ik lig net zo lekker te chillen!"


Het gaat hartstikke goed met Bumper. 
Hij is lekker eigenwijs en aan het puberen, maar wel heel erg lief. 

We gaan binnenkort naar de hondencursus met Bumper. 

Ik heb hem al de nodige trucjes aangeleerd zoals; zitten, voordat we oversteken: "pootje", en "af" (waar ik lang mee bezig was, maar dat maakt niets uit want ik wil heel graag heel veel doen voor Bumper). 

We gaan ook vaak naar het natuurgebied met Bumper (wat hij helemaal geweldig vindt) en veel spelen natuurlijk. De poes kan hij ook maar niet met rust laten, maar hij doet de poes geen pijn. 



Hij is de laatste tijd heel erg gegroeid en heeft al zijn tanden al gewisseld. Volgens mij is hij al helemaal thuis hier. Hij doet ondeugende dingen zoals in de plantenbak graven, maar die dingen horen toch bij een pup?!

Groetjes, 
Marlon en een pootje van Bumper! 






Naschrift redactie: 
Meer verhalen over Bumper (Perdy) en zijn broertjes en zusje vindt u HIER.

En; Marlon gaat binnenkort zelfs een spreekbeurt houden over Bumper en Dog Rescue Greece. 
Voor spreekbeurten en presentaties hebben we een PowerPoint gemaakt, welke wij u op aanvraag graag toesturen. (info@dogrescuegreece.nl) 


Reageren op dit bericht? Dat kan onderaan, klik op het woord "opmerkingen". 


donderdag 26 maart 2015

Markos


Eind januari 2015 hebben we Markos geadopteerd en we willen graag even laten weten hoe het met hem gaat. 

Sinds we Markos hebben, is hij eigenlijk niet meer weg te denken. Het is zo geweldig om te zien hoe blij hij is als je ’s ochtends naar beneden komt of uit school (in mijn geval). 
We hebben met Markos cursus gedaan en hij is aan het einde geslaagd met een topscore!

Hij vindt het geweldig om naar het park te gaan en los te lopen. Spelen met andere honden is helemaal zijn ding. Meestal gaat dat heel goed en komt hij na een tijdje weer heel hard aanrennen, maar af en toe is hij zo enthousiast dat hij niet meer bij die hond weg te krijgen is. 



Ook in huis gaat het erg goed. Markos komt vaak een lekkere knuffel halen en is erg rustig. 

Laatst lag ik (Sam) op de bank en kwam hij naast me zitten en gaf me een lekkere lik op mijn wang haha (zie foto’s.) 

Als er iemand thuis komt, is hij helemaal door het dolle heen en dat is geweldig om te zien. 


Hij vind het heel leuk om op de trampoline te gaan staan en te gaan spelen met ons in de tuin. 
Dat hij op de trampoline ging staan, verbaasde ons een beetje want de meeste honden houden daar niet zo van. 

Aangezien Markos nog jong is (op dit moment 9 maanden) moet hij nog in de bench. Eerst vond hij dat vervelend maar het ging steeds beter. 
Markos is onze eerste hond en we vinden het echt heel leuk met hem! 

Bedankt voor alle goede zorgen!






zaterdag 21 maart 2015

Arianne en Candie




Arianne.... een bijzondere naam voor een hond. Maar Arianne is ook een bijzondere hond. 
Griekse Arianne vond in Nederland haar zusje Candie terug! Zij zijn zelfs buurmeisjes geworden! 



Na aankomst in Nederland werden ze opgevangen bij verschillende gastgezinnen, ver van elkaar. Kort na de adoptie van Arianne werd zusje Candie geadopteerd.... door de buren!

Toen Arianne en Candie elkaar terugzagen, waren ze door het dolle heen. Ze kunnen nu weer elke dag met elkaar spelen en kroelen. Als dat geen bijzonder Happy End is....

Veel tekst willen we hier niet aan toevoegen. De foto's spreken voor zich...













zondag 15 maart 2015

Ivy (Anna)



Toen wij Ivy voor het eerst zagen bij haar gastgezin waren we al op slag verliefd. 
Ze zou geweldig bij ons andere hondje Shilo passen en dus konden we niet wachten om haar mee naar huis te nemen. Inmiddels zijn we een maand verder en is het super om te zien hoe Ivy zich heeft aangepast, haar plekje gevonden heeft en dikke maatjes met Shilo is geworden. 



Het gaat super goed en we zijn helemaal weg van ons kleine meisje. 

Ze was in het begin erg verlegen en kroop het liefst weg in een hoekje. Na een week was haar verlegenheid al helemaal verdwenen en nu wil ze alleen nog maar bij ons zitten. 

Het leukst vindt ze het om naar het strand en bos te gaan, waar ze rent en stoeit met Shilo.





We maken graag lange wandelingen en daar geniet ze volop van. 
Ze staat altijd als eerste klaar bij de voordeur om naar buiten te gaan. 

Ook is ze erg vriendelijk naar andere honden toe en vindt ze alles best. 

Kortom; een super lief hondje en een geweldige aanwinst voor het gezin!

Groetjes, Ishara en Alex





Klik HIER voor een leuk filmpje van Ivy op het strand.


En als ze zich zo heeft uitgeleefd, kan ze daarna urenlang in dromenland vertoeven....

zaterdag 14 maart 2015

Myki

Hallo allemaal! 

Inmiddels woont Myki nu twee weken bij ons en wat genieten we van haar!

We hebben gemerkt dat Myki een ontzettende knuffelkont is, ze komt graag zelf even een knuffel bij je halen (of brengen..) en als je even stopt met aaien, pakt ze je hand met haar poot en legt 'm op haar kop. 
Deze dame weet wat ze fijn vindt!

Ze is steeds wat speelser aan het worden, maar moet nog goed leren om samen te spelen. Ze geeft al snel op wanneer wij haar flostouw of bal pakken. Mede daarom en omdat Myki de basiscommando's en netjes lopen nog moet leren, gaan wij met haar op hondentraining. 



Ook buiten gaat het steeds beter met Myki, ze trekt nog wel erg aan de lijn maar dat lijkt langzaamaan wat minder te worden. Myki is wat eigenwijs en trekt graag haar eigen plan buiten, zo is zij dol op alles wat vleugels heeft en wil er het liefst achteraan. Willen wij naar links, wil zij naar rechts..... Ook hebben wij het vermoeden dat er ergens een vleugje jachthond in Myki zit. Ze loopt met haar neus bijna in de grond, is altijd aan het ruiken en snuffelen en als het waait, pikt ze allerlei geuren op. 


Zoals jullie op de foto's kunnen zien, vond Myki het strand spannend, maar erg leuk! 

Inmiddels heeft ze ook kennisgemaakt met kleine kinderen (1 jaar en 5 jaar) die zij regelmatig zal zien, dit ging buitengewoon goed. 

Myki is een nieuwsgierige hond, maar ze kent haar grenzen goed en stelt zich vrij bescheiden op naar de ander. 

Althans, soms denkt Myki dat ze wat kleiner van formaat is dan ze daadwerkelijk is en kruipt ze bij je op schoot....


Inmiddels kan Myki een paar uurtjes alleen thuis zijn, iets wat we langzaam aan het opbouwen zijn met haar. De auto vindt ze nog wel wat spannend, maar dit gaat door oefenen en trainen steeds beter.

Ze kent haar plekje in huis inmiddels, ze ligt graag in haar mand of op het vloerkleed. Ze kan lekker gek rondrennen in huis met haar speeltjes en houdt ervan om even te dollen met de baas. 

Myki is een geweldig lieve, slimme en loyale hond, we zijn erg gek op haar en kijken uit naar alle avonturen die we nog met haar gaan beleven!

Lieve groetjes,
Joris, Rose en een poot van Myki



Naschrift redactie: 
Meer lezen over Myki? Over hoe zij gered werd, een week na aankomst in Nederland toch drachtig bleek te zijn en in december moeder is geworden... Klik dan HIER voor alle verhalen over deze bijzondere hond, haar zus Thyreni en haar broer Argos. 

woensdag 11 maart 2015

Luxy (Flip)



Ons verhaal begint in augustus 2013. 

Ik was al van plan om een hondje aan te schaffen maar, zei ik tegen mijn zoon van 15, ik wil perse een hondje uit een land waar honden geen kans maken. 

Zonder dat ik er erg in had, is mijn zoon op onderzoek uit gegaan en kwam terecht bij Dog Rescue Greece. 



Toen we Luxy voor het eerst zagen, was het liefde op het eerste gezicht. 

Ik heb hem in mijn armen genomen en nooit meer losgelaten. Luxy, voorheen Flip, was zo welkom! 

Luxy wende snel. Had al snel door dat hij bij ons hoorde. Een vrolijk hondje dat graag buiten speelt, zwemt, rent, en heel sociaal is. Hij heeft veel hondenvrienden maar de grootste vriend is Dusty, het hondje van mijn dochter. 

Partners in crime zijn het! 


Luxy heeft mijn halve huisraad gesloopt, plinten, bij mijn nieuwe salontafel de hoeken eraf gebeten, mijn oplader van de telefoon opgevreten, mijn halve bank opgevreten, kussens enz. 

En ik maar niet begrijpen waarom hij nooit honger heeft..... 
Nu gaat het beter, hij heeft er vertrouwen in dat wij altijd weer thuis komen, dat we hem nooit in de steek laten. 

Luxy is bijna 2 jaar oud nu en ik wist niet dat je zoveel van een hond kon houden. 

Hij is echt geweldig, een grote vriend en zo blij als we thuis komen. Ik heb nooit een dag spijt gehad. 

We love him! 






Tina (Cher)




Hallo allemaal, ik ben Tina. 

Mijn baasjes vinden mij de mooiste en liefste hond van de heeeele wereld! Elke ochtend gaan we naar een park in de buurt waar altijd heel veel hondenvriendjes zijn. En als het mooi weer is, nemen ze zelfs koffie mee! Wat is dat gezellig! 

Wij honden leven ons dan lekker uit; wij zijn niet zulke koffieleuten. Waar we wel van houden zijn de koekjes! 

Als we ze horen zeggen: "Koekje erbij?" is dat voor ons het sein om heel mooi te gaan zitten en een pootje te geven! 
Want wij willen altijd wel een koekje erbij! 


In mijn vrije tijd ben ik de mascotte van de padvinderij, ze lopen daar allemaal met mij weg! 

We maken vaak lange boswandelingen en ik heb al heel veel paden gevonden hoor! 

Daarna ben ik altijd zo moe! Dan mag ik graag een tukkie doen op de bank. 
Dat vinden mijn baasjes geen probleem, ik kan mijn oor ook zo lekker op de leuning neerleggen. 
Maar op schoot zit ik ook heel graag! Kijk maar op de eerste foto: past precies! 




Hoe vindt u trouwens mijn padvinders-sjaaltje? Daar ben ik supertrots op! 
Ik heb er al een heleboel plaatjes op zitten, insignes noemen ze dat.

Mooi he?




Ik heb een fantastisch leven hier in Nederland en geniet met volle teugen, samen met mijn baasjes en al mijn vriendjes en vriendinnetjes. 

Daaaag! Pootje van Tina! 

(vroeger heette ik trouwens Cher, maar ach... ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is....) 




woensdag 4 maart 2015

Quispel




Hallo, hier ben ik dan! Ik heb nu vakantie en eindelijk even tijd om bij te praten, want er is vreselijk veel gebeurd in mijn hondenleven. Jullie wisten al dat ik was opgevangen in een gastgezin in Nederland. Ze hadden daar een dochter en een zoon en ik voelde me daar als puberhond gelijk al thuis. 
Wij begrepen elkaar. Die zoon kon heerlijk woest met me stoeien en die dochter kon prachtige foto’s van me maken. 




Ik vond het er gelijk al fantastisch en ik heb mijn hele trukendoos open gegooid om te mogen blijven. Hoe doe je dat? Nou gewoon: Altijd heel snel alle brokken opeten, happen in de wollen sokken van de bazin, gelijk op je rug gaan liggen als ze je willen aaien en heel braaf op de achterbank blijven liggen als ze met de auto weg gaan. Ik weet er nog veel meer, maar die hoor je later, want ik zal eerst vertellen hoe het verder ging. 





Toen ik een paar weken op de website van Dog Rescue Greece bij "Baasje Gezocht" stond, merkte ik al dat ze me erg leuk vonden. Ze hadden wel verteld dat ze alleen maar gasthonden zouden doen, maar toch voel je als hond zoiets aan en taterataaaaa.... op de laatste dag van het jaar hebben ze Arnolda gebeld!
Plan gelukt! Ik mocht blijven en ben dus nu een "Nooit-meer-weg-hond". 



Dat is trouwens niet helemaal waar, want als ik de kans krijg wil ik best eens achter de kippen van de buren aan hollen, maar verder ga ik niet. 


Het leuke is dat ze hier allemaal anders zijn. Bij de bazin mag ik in haar nek klimmen, de baas aait me altijd over de buik, de jongen stoeit met me en voor de dochter moet ik altijd leuk poseren. 
Die prachtige foto’s bij dit stukje zijn allemaal van haar!




Wat weten jullie nog meer niet? 

Wisten jullie al dat ik naar school ga? Ben ik net voor de eerste keer geweest. 
We zijn met acht honden en ik weet nog niet helemaal wat de bedoeling is. Gaat het hier om kennismaken met die andere kanjers of moet je naar de brokjes kijken als ze die voor je neus houden? 

Kom ik nog wel achter. 





Verder ben ik al drie keer naar de dierenarts geweest. De eerste keer had ik per ongeluk een tampon opgevreten. De bazin kon nog net het cellofaantje uit mijn bek halen, maar ik was sneller! Wist niet dat die dingen in je maag vastlopen. De dierenarts gaf me een prik en met 1 keer kotsen lag de tampon op straat. 



De tweede keer kreeg ik een prikje omdat ze niet willen dat ik in een kennel ga hoesten en de derde keer was ik echt ziek. Ik voelde me niet lekker, had pijn in mijn borst en hoge koorts en totaal geen zin in brokken. Gelukkig was ik bij de beste dierenarts van de Achterhoek en voelde me de volgende dag alweer 
"kip-lekker". 


Ik kreeg daarna wel allemaal bijnamen die ik niet begreep. 
Dat ik een Plaatje was, wist ik, maar ze noemen mij nu "Kostenplaatje"! En dat niet alleen, maar ook Brokkenpiloot en Geldwolf! Mensen zijn echt onbegrijpelijk!! 


We zijn nu met vakantie in een huisje bij een meer en wauw, wat kan je daar lekker wandelen. Het is wel jammer dat ik nog niet los mag, want ze zijn bang dat ik de benen neem. Toch heb ik al met veel honden kennis gemaakt: Charly, Guus, Mazzel en nog veel meer. 
Ik hoor net dat de baas met me wil gaan lopen. Dat gaat voor alles! Tot gauw! 






dinsdag 3 maart 2015

Freckels

Eind vorig jaar was het dan zover: we konden na jaren ‘hondloos’ te zijn geweest eindelijk weer serieus nadenken over een viervoeter in huis. Er was namelijk weer iedere dag iemand thuis en de kinderen waren inmiddels 2,5 en 4 jaar oud. Toen begon het zoeken naar een huisgenoot die bij ons zou passen: een vriendelijke stabiele hond die goed met kinderen overweg zou kunnen, niet te oud, middenslag, en een vrolijk koppie. Het stond voor ons vast dat we een herplaatshond in huis wilden halen, er zijn zoveel honden die een tweede kans verdienen…. 




Een rondje langs de Nederlandse dierenasielen maakte ons niet erg blij. Er zijn toch wel heel erg veel honden met een gebruiksaanwijzing en we wilden met 2 kleine kinderen geen enkel risico nemen. Toen er na een paar weken nog steeds geen passende hond voor ons in de asielen leek te zijn, zijn we ons gaan verdiepen in stichtingen die buitenlandse honden bemiddelen. Vaak zijn dit jonge honden met een leuke uitstraling die nog veel moeten/kunnen leren. Voorwaarde was wel dat de betreffende stichting ook iets aan preventie van de zwerfhondenproblematiek doet door middel van het steunen van neutralisatie-projecten. En dat de honden al in Nederland zouden zijn zodat een vrijblijvende kennismaking mogelijk was.







Via Google kwamen we met Dog Rescue Greece in aanraking. De werkwijze van deze stichting sprak ons meteen aan: een uitgebreid interesseformulier waarop duidelijk wordt of je als potentieel baasje goed weet waar je aan begint. Heel goed dat men kritisch is! We zagen veel leuke honden, maar vulden bij eentje die ons het meest aansprak het formulier in. Vervolgens werden we de dag erop meteen teruggebeld. De hond van onze eerste voorkeur bleek al in bemiddeling, maar zijn broertje Freckels leek volgens Conny, verantwoordelijk voor de plaatsingen, ook goed bij ons te passen. 
Het gastgezin kon ons die avond al bellen om meer over deze lieve hond te vertellen. En dat gebeurde ook keurig netjes. 




Na het telefoongesprek zijn we een tijdje later richting Rotterdam gereden om Freckels daar in levende lijve te ontmoeten. Het gastgezin had tussendoor al een paar foto’s en filmpjes gestuurd zodat we hem alvast een beetje beter konden leren kennen. Het was heel leuk om te zien hoe de kennismaking tussen Freckels en ons gezin verliep. Het gaf ons alle vertrouwen dat het goed zou komen tussen ons vijven! Na een nachtje slapen hebben we aangegeven Freckels graag te willen adopteren. 





We kregen eerst nog een huisbezoek, ook weer een goede zaak om dit zo aan te pakken. Het is belangrijk om te weten of er van beide kanten een goed gevoel is, want anders zijn zowel mens als dier de dupe. Gelukkig verliep dit gesprek ook heel voorspoedig en zijn we meer te weten gekomen over Dog Rescue Greece. 

Toen was het moment daar dat we Freckels konden gaan ophalen…: hup, weer een heel eind in de auto, toch wel een tikje nerveus over de vraag hoe onze nieuwe huisgenoot het zou gaan doen, zo zonder zijn gastgezin met hondenvriendjes in de buurt. We kregen voer en wat lekkers voor Freckels mee (bedankt Prins Petfoods) en toen op naar huis! 

Freckels vond het wel spannend in de auto maar gaf zich over aan de situatie. Thuis ging hij voorzichtig op verkenning en vond al snel een lekker plekje op het kleed bij de haard. De week erop zagen we hem met de dag zekerder worden naar andere mensen en honden op straat. Ook wist hij na een week dat hij beneden moest slapen en dat we hem echt niet in de steek zouden laten. Met de kinderen is hij superlief, al moet je altijd alert blijven natuurlijk. Botjes krijgt hij niet als de kinderen erbij zijn, of in de bench met het deurtje dicht. De bench vond hij de eerste dagen vreselijk, maar door stapje voor stapje te wennen en op te bouwen gaat dat nu supergoed. Ook alleen zijn gaat de goede kant op. Er is wel eens wat gesneuveld tijdens onze afwezigheid, maar over het algemeen ligt hij op de bank naar buiten te kijken of we er alweer aan komen. Loslopen gaat perfect: hij geniet enorm van wandelingen in het bos of op de hei. 



Lekker ongedwongen spelen met andere honden, super om te zien. Ook is hij al gezellig mee geweest met een weekendje weg. De auto vindt hij geen probleem meer en hij geniet van alle gezelligheid om hem heen.

Volgende week mag Freckels zijn examen doen voor gehoorzaamheid A. Hij heeft in korte tijd zoveel geleerd, echt knap van hem. We zijn dan ook enorm trots op onze Griek! We kunnen een leven zonder hem niet meer voorstellen. 




Alle vrijwilligers van Dog Rescue Greece: bedankt voor jullie goede werk en zorgvuldige aanpak van het adoptieproces!