Pascha

Zondag 27 april hebben we Pascha opgehaald. Samen met het gastgezin hebben we wat dingen besproken en een stukje gewandeld. We zagen dat het hem daar niet aan liefde had ontbroken. Samen hebben ze goed voor Pascha gezorgd en hem de nodige commando’s bijgebracht.

In mijn nieuwsgierigheid heb ik de betekenis van de naam Pascha opgezocht. Ik kwam erachter dat Pascha eigenlijk een meisjesnaam is, maar ook een ander woord is voor "Pasen". Omdat Arnolda in het paasweekend bij ons kwam kijken, vonden wij de naam erg toepasselijk. Het moest zo zijn dat wij Pascha met Pasen toegewezen kregen.

Nu, na twee maanden, is Pascha niet meer weg te denken uit ons leven. 
Wat een lekker ding! Hij is lief, sociaal, grappig, knuffelig en een boefje in één. Het is een bom van enthousiasme, elk persoon of andere hond wordt met volle overgave begroet. Hierin moeten we hem af en toe remmen. 

We vinden het wel een fijn idee dat hij geen nare ervaringen met andere mensen of honden heeft gehad en dat hij zo lief is naar iedereen. 
Er is nog maar één hond geweest waarmee het niet klikte.

Al snel kwamen wij erachter dat meneer het fijn vond om te graven, zo zaten er al snel wat gaten in onze tuin. Op een dag had Jelle hem een grote bot gegeven. Pascha vond het heerlijk en knaagde erop los. Tot op een gegeven moment het bot weg was. 
Ik maar zoeken, nergens te vinden. Die avond hebben we hem een nieuw bot gegeven, ook deze vond hij heerlijk. Toen Pascha hem mee naar buiten nam en we zagen dat hij een mooi plekje uitzocht om hem te begraven, wisten we dat het andere bot dus begraven was. 
Tot op de dag van vandaag is het eerste bot nog steeds spoorloos verdwenen in de tuin, alleen Pascha weet waar die ligt.. haha!  

Dat Pascha gek was op knuffelen was al snel duidelijk. Wanneer we naar hem toe komen om hem te aaien draait hij zich snel op zijn rug zodat we over zijn buik kunnen kriebelen, dat geeft toch wel echt een fantastisch gevoel. Hij gaat er helemaal voor liggen.

Ook maken we geregeld extra lange wandelingen met hem, hier komen we op prachtige plekken en dan zit/staat Pascha vaak model. Hij ruikt van alles en loopt vaak alle kanten op in het bos. Ook sjeest hij vaak voorbij omdat hij dol is op rennen. Hij lijkt dan net een galopperend paard. Soms zie je hem over slootjes of boomstronken springen, dat doet hij zo sierlijk. 

Wanneer we in een weiland lopen met hoog gras dan springt Pascha als een hertje over de grassprieten heen. Dat is zo grappig om te zien.




In het begin had Pascha moeite met het commando ‘hier’. Maar ook dit gaat na twee maanden super goed. Hij luistert erg goed en kan steeds vaker loslopen. Hij loopt netjes naast. Het is mij opgevallen dat hij juist aan de lijn heel erg trekt wanneer hij naast moet lopen en dat wanneer we hem los hebben, hij juist goed luistert en naast blijft. 

We nemen hem zoveel mogelijk overal mee naartoe. Het bijzondere aan Pascha vinden wij toch dat hij zich overal op zijn gemak voelt. Wanneer we bijvoorbeeld koffie drinken bij Jelle zijn ouders gaat Pascha uit zichzelf in een hoek liggen en lekker slapen. Wanneer we een bekende op straat tegenkomen begroet hij diegene eerst vol enthousiasme en daarna gaat hij mooi naast ons zitten. Ook op terrasjes gaat hij rustig onder de tafel liggen. Natuurlijk is hij ook wel eens te enthousiast maar voor een hond van nu 10 maanden is hij al aardig ‘zen’.  

In de tuin hebben we een konijnenren staan. Hier zitten twee dwergkonijntjes in. 
Pascha is erg nieuwsgierig naar ze en vindt het prachtig om ze op te jagen. 
Hij kan heel lang voor de ren blijven zitten en kijken. 
Ook wanneer we in de tuin zitten gaat hij om de zoveel tijd even kijken bij de ren, kleine boef.










Daarnaast hebben we nog een kat genaamd Kiwi. Pascha is heel nieuwsgierig naar hem en wil heel graag met hem spelen. Hier is Kiwi niet zo van gediend. Vaak krijgt Pascha dan ook een tets op zijn kop van Kiwi, het bijzondere is dat Kiwi dit zonder nagels doet. Kiwi doet dit meer als waarschuwing omdat Pascha te dichtbij komt. Toch merken we dat Kiwi ook nieuwsgierig naar Pascha is en daagt Kiwi Pascha geregeld uit.

Pascha heeft trouwens ook dikke verkering! 
De hond van de buren, een Friese Stabij, die precies even oud is als Pascha, vindt hij  helemaal het einde. Wanneer die twee samen zijn is het een genot, die twee kunnen zo stoeien en spelen. 

We komen Famke (zo heet ze) geregeld tegen en wanneer we beide een andere kant uit lopen gaat Famke zitten en verroert zich niet meer, puur omdat ze met Pascha wil blijven spelen. 

Pascha is ook niet te houden wanneer we haar tegenkomen.  

In de bosrijke omgeving waar wij wonen, wordt Pascha vaak heerlijk vies. Hij mocht daarom laatst voor het eerst in bad. Dit is niet iets waar hij blij van wordt en hij kon niet wachten de badkuip uit te springen om zijn haren eens goed door elkaar te schudden. 
De hele badkamer was nat en kon dus ook schoongemaakt worden. Na het bad moest Pascha van mij in de mand liggen om te drogen. Hiervan heb ik een foto gemaakt en dat gezicht spreekt boekdelen: ‘DIT wil ik nooit meer’! haha.

Waar ik ook zo om moest lachen was het feit dat meneer onlangs dacht : ‘opgestaan is plaats vergaan’. 
De mand van de kat ligt namelijk in de vensterbank van de keuken. Kiwi wilde graag naar buiten dus ik deed de deur voor hem open. Ineens was Pascha ook in de keuken en dacht.. ‘hé dat is een mooi plekje’ en hop, hij sprong zo de vensterbank in en ging mooi op Kiwi zijn mand zitten. 
Op die momenten moet ik zo lachen en kan ik echt niet boos op hem worden.
Op mijn werk bof ik ook, ik mag Pascha namelijk gewoon meenemen. Ik werk met lichamelijk en verstandelijk beperkten op een zorgboerderij. Daar zijn ze dol op hem en wordt ie heel veel geknuffeld. Laatst trok er een kindje aan zijn staart, het maakte hem niet zoveel uit. Er zit gewoon echt geen kwaad in Pascha. 

Hier zijn wij zo blij mee. De kinderen vinden het heerlijk om met Pascha te wandelen, zo gaat hij er op zo’n dag wel 4 keer uit voor een rondje. 
Verder ligt hij rustig bij ons wanneer we een andere activiteit doen.

Zoals jullie misschien wel in mijn enthousiasme over Pascha terug kunnen lezen, zijn wij dolblij met hem. 

We genieten echt van hem en zeker van de lange wandelingen. Tien kilometer is voor Pascha een makkie.

Ik zeg vaak tegen Jelle dat we echt geluk hebben gehad met zo’n lieve en mooie hond. 

We kijken uit naar nog heel veel mooie jaren samen met Pascha! 
Groetjes van Pascha, Wietske en Jelle!