Die komen we veel tegen in het park, waar we vaak naar toe gaan. Mijn beste vriendjes zijn de grote witte Husky van de buurman, een Border Collie én een hele grote Podenco. Ik noem ze ook wel "mijn grote broers". En ik wind ze elke keer weer om mijn pootje! Dat hebben ze zelf niet door en dat laten we maar zo!
Toen ik pas in Nederland was, ben ik eerst een paar daagjes bij een heel lief gastgezin geweest. Toen was ik nog wat kleiner en daar liep ik gewoon onder de andere honden door!
Maar ik ben al veel gegroeid en een echte grote knul geworden. Mijn vrouwtje zegt steeds dat ze heeeeel erg blij met mij is. En dat we 5 april naar de hondencursus gaan. Wat dat is, dat weet ik niet. Ik ben benieuwd.
Daaaaag!
Pootje van Charlie!