Het leek een gewone dinsdagavond te worden. Tot dat telefoontje van Arnolda binnenkwam.
"Zucht. Zeus is weggelopen."
Oh nee toch!
Zeus was pas een week bij een van onze gastgezinnen en was tijdens een wandeling niet teruggekomen toen hij geroepen werd. Ondanks onze waarschuwingen de pleeghond aan de lijn te houden, had men hem toch los laten lopen, met alle gevolgen vandien.
En dus stonden we direct op scherp, hulptroepen sprongen in de auto en de thuisblijvers haalden de draaiboeken van de zoektocht naar Boulouka uit de kast.
Daar gingen we weer! Tikke tikke tik op de computers..... Twitter, Facebook, emails, Google maps, alles werd weer gebruikt. Amivedi, de dierenambulance, dierenartsen, restaurants in de buurt, campings, alles wat we nog konden bereiken op dat late tijdstip werd gebeld en ge-emailed. Eén camping viel af..... Een naturistencamping welke alleen per veerboot bereikbaar is. Deed me even denken aan die prachtige Griekse serie van jaren geleden; Who pays the ferryman? Hoe toepasselijk voor een Griekse hond, die dan ook nog eens Zeus heet....
Dat die uitdrukking een andere, nare betekenis heeft, daar wilde ik even niet aan denken. Want natuurlijk maakten we ons direct ook grote zorgen over het drukke verkeer waar Zeus mogelijk in terecht zou kunnen komen. Of andere grote gevaren die op de loer konden liggen voor zo een Griekse lobbes die nog maar een week in Nederland was.
Naarmate de uren verstreken werden steeds meer mensen betrokken bij het bericht van de vermissing. Via een boostbericht op Facebook werden zo'n 4600 mensen bereikt die in de buurt wonen. Via Twitter werd de vermissing zelfs geretweet door Chantal Janzen, Miss Montreal, Jan de Hoop en Patty Brard.
Hierdoor was iedereen in de buurt op de hoogte en moest Zeus wel heel goed zijn in verstoppertje spelen om niet opgemerkt te worden. Zelfs de politie keek naar hem uit!
Rond 23.00 uur kwam het bericht dat Zeus mogelijk gespot was. Grote percelen met bossages werden uitgekamd en er leek enkele keren een reactie te komen van een hond. Zeus? Of toch een ander dier dat daar aan zijn nachtelijke ronde op zoek naar voedsel begonnen was? Het thuisfront hield de adem in. Oh, wat was de spanning groot! Wachten, wachten op het verlossende bericht.
Inmiddels was het natuurlijk ook aardedonker. Tja, dan is verstoppertje spelen niet zo moeilijk!
En, als het Zeus al was, dan liet ie zich niet lokken door de meegebrachte pens en andere lekkernijen.
De geur van vrijheid vond ie waarschijnlijk toch wat lekkerder ruiken.
Net voor middernacht kwam het bericht: “we moeten het opgeven, we gaan naar huis”.
Wat een teleurstelling! Plannen voor de volgende dag konden we nog nauwelijks maken.
Een vangkooi was in de tussentijd ook al geregeld, maar ja, dan moet je eerst een melding krijgen van waar de hond ongeveer zit en regelmatig terugkomt. Want als een hond eenmaal gaat lopen....... Dat hebben we in januari bij Boulouka wel gemerkt. Die heeft in vier weken tijd zo'n 250 kilometer afgelegd. Sjouw daar maar eens achteraan met je vangkooi!
De volgende ochtend ging al vroeg de telefoon. Aarzelend nam ik 'm op. Wat zou ik te horen krijgen?
"Zeus stond vanochtend aan de poort"
…… Ik was er stil van. Dat geloof je toch niet? Die slimme Griek met zijn fantastische speurneus had zelf de lange weg terug naar huis gevonden! Waar hij nog maar een week woonde!
Zoals Arnolda ´s avonds laat al zei: Ach, laten we ons maar niet al te veel zorgen maken. Die Zeus vermaakt zich wel vannacht. Het is goed weer, hij denkt waarschijnlijk: laat mij even een spannende nacht beleven in dit fraaie Hollandse land"
Maar…. na een nacht "de beest uitgehangen te hebben", weet ook Zeus nu:
Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens!
En die tweet van Patty Brard? Die kwam een dag te laat. Zodat 32409 volgers van Patty een tweet kregen met het verzoek uit te kijken naar Zeus, terwijl hij op dat moment al lekker op de bank lag bij te komen van zijn nachtelijke avonturen.
Maakt niet uit, het is toch een Happy End geworden en we bedanken iedereen hartelijk voor alle hulp, in welke vorm dan ook.