Zoals u mogelijk bekend, is Dog Rescue Greece 4 jaar lang werkzaam geweest in de shelter van Amfissa. Dankzij u en vele andere donateurs is de shelter veranderd van een stortplaats/schroothoop naar een opgeruimde, veilige plek. Ca. 170 teefjes waren niet gesteriliseerd en het krioelde er van de pups. Vele honden stonden dag in, dag uit, aan de ketting.
Keihard hebben we gewerkt, en in al die jaren een levensgroot verschil kunnen maken. (zie de video)
Mogelijk heeft u ook 1 van de 600 honden die wij vanuit Amfissa gered hebben.
Er was een goede samenwerking en we konden het verschil maken; het verschil tussen leven en dood. Door te bouwen, verzorgen, redden, het lijden te stoppen.
Tot in juli 2024.... de nieuw verkozen burgemeester het in zijn bol kreeg en er plotsklaps nieuwe sloten op alle deuren van de shelter werden geplaatst tijdens een afwezigheid in mijn vakantie. We konden zelfs niet meer bij onze gereedschappen, en vrijwilligers uit Duitsland en Nederland moesten de shelter verlaten.
We zijn in gesprek gegaan met de (loco) burgemeesters in september 2024 en hebben een voorstel tot samenwerking op tafel gelegd. Een voorstel in het belang van de honden met iedere week een dierenarts in de shelter. Medische zorg, die nu ontbreekt omdat er zogenaamd geen budget is, zou weer opgepakt worden en sterilisatie programma's en adopties zouden weer gaan draaien etc.
Dit voorstel werd en wordt ter zijde geschoven. Openbare vragen in de gemeenteraad werden niet beantwoord. Zie de video in de onderstaande link.
Al die maanden hopend op een oplossing hebben wij ons rustig gehouden. Maar nu, na deze vertoning in de video in de onderstaande link, waar in het Grieks tijdens een gemeenteraadsvergadering onwaarheden en leugens worden verteld over de 4 jaar dat Dog Rescue Greece er was voor de honden in Amfissa, moeten wij naar buiten brengen dat de honden in de shelter in Amfissa in gevaar zijn door wanbeleid door de gemeente.
Ondertusssen holt de shelter achteruit. Er moet dringend iets gebeuren. Het is belangrijk dat de burgemeester en zijn kompanen lezen dat we meeleven én mee kijken en wij in Nederland op de hoogte zijn van deze onhoudbare situatie. De druk moet gevoeld en opgevoerd worden.
Daarom, ons dringend verzoek, laat u aub een commentaar achter bij deze post van de dierenwelzijnsgroep in Amfissa, waarin u aangeeft mee te leven met de honden in de shelter van Amfissa en zij weer de hulp moeten krijgen die zij verdienen. Zij hebben er niet om gevraagd om de rest van hun leven zonder zorg, zonder liefde en medische zorg door te brengen.
Doe het voor de achterblijvers in de shelter van Amfissa!!!
Het is al enkele jaren geleden dat Dafne gered werd uit de Hel van Amfissa.
Dafne had een hele slechte start van haar leven,
maar ze werd geadopteerd en heeft nu een heel goed leven in Nederland.
Een leven dat verschilt als dag en nacht van haar "leven" in Griekenland.
Het was daar meer: overleven dan leven...
Deze beelden getuigen van haar "leven" in Griekenland:
Nadat ze werd geadopteerd kon ze niet alleen haar oude leven,
maar ook haar oude naam achter zich laten.
Ze werd herboren en heeft nu de mooie naam:
Sammie
Haar mensen vertelden ons onlangs weer hoe goed het met haar gaat,
en welk een fantastisch leven ze samen hebben.
Inmiddels is het alweer 2,5 jaar geleden, dus we dachten het is wellicht weer eens leuk om kort over Sammie te vertellen, vergezeld met een paar foto's van onze laatste vakantie. We genieten elke dag nog van en met Sammie, ook qua huisbezoek gaat het steeds beter en vindt ze steeds meer goed. Het is ongelofelijk hoe vaak we complimenten krijgen over hoe een mooie en lieve hond het is, en dat is ze ook zeker voor ons. Supertrouw ook, we kunnen heerlijk met haar wandelen, en zeker ook in het buitenland in de bergen lekker los en daar geniet ze zienderogen van. Ze dendert vooruit, maar we weten dat ze op een bepaald punt altijd weer op ons wacht tot ze ons ziet en dan gaat ze weer op verkenning. Heerlijk, zo een beestje. En ook in Nederland waar het kan los, maar ook aan de riem vindt ze het prima en ze luistert (nagenoeg 😉 ) altijd. En het blijft een heerlijke knuffelkont. Al met al zijn we nog steeds superblij met Sammie (en wij denken: zij ook wel met ons)
Dit zijn natuurlijk geen echte ijsjes; uw donatie wordt omgezet in voer voor de honden die nog in het asiel in het hete Griekenland zitten.
Namens deze achterblijvers in Griekenland:
heel veel dank - Efcharisto polí!
Omdat mensen-ijsjes natuurlijk niet geschikt zijn voor honden vindt u hieronder een gemakkelijk recept om zelf hondenijsjes te maken:
Pak een vorm/bekertje en stop hier een aantal brokken in. Niet te veel, want ze zullen nog ietsje uitzetten. Vul aan met water en steek er een stokje of kauwstaafje in. Op deze manier is het ijsje ook meteen een deel van de maaltijd, dus pas de rest van het voer van die dag erop aan.
Je kunt de brokken ook eerst even laten weken in wat water. Dan vallen ze een beetje uit elkaar en kun je dit beter mengen met water.
Laat minstens 4 uur in de vriezer hard worden. Maar een nachtje is beter.
Dan nog een paar tips:
Spoel het ijsje even af onder de kraan. Dit voorkomt dat de tong van je hond vast komt te zitten.
Probeer je hond aan te leren dat hij of zij aan het ijsje likt en dat ‘ie geen grote stukken afbijt. Dit kan teveel kou voor de maag zijn. Daar reageren sommige honden slecht op.
Het kan soms een knoeiboel worden, dus denk even na over de plek waar je het ijsje geeft.
Je kunt er ook voor kiezen om een likmat te gebruiken. Deze kun je vullen en insmeren. Leg even in de vriezer en je hond heeft gegarandeerd speelplezier!
Na het trauma dat Louiza opliep tijdens een vechtpartij, gevolgd door een operatie en een lange revalidatie, duurde het maanden – zelfs jaren – voordat ze weer mensen durfde te vertrouwen. Ze trok zich terug, keek de kat uit de boom, en bouwde langzaam, héél langzaam, weer een beetje zekerheid op.
Inmiddels zijn we zes jaar verder. En wat is ze veranderd. Louiza kan boven verwachting goed rennen. Haar poot is volledig hersteld, maar wat nog veel belangrijker is: ze is weer hond. Een echte hond. Een blij ei. Een knuffelkont.
Ze houdt van gezelligheid en is het liefst bij de mensen. Haar vaste plek is op de bank, waar ze met een sierlijke zwaai van haar poot laat weten: hé jij daar, kom eens knuffelen. Onweerstaanbaar.
Buiten leeft ze zich uit. Rennen, snuffelen, speuren – Louiza is en blijft een jachthond in hart en nieren. De tuin? Die blijft keurig vrij van duiven en katten. Gelukkig horen die haar op tijd aankomen en weten ze dat het dan tijd is om te maken dat ze wegkomen.
Ook visite – zelfs onbekenden – worden begroet alsof ze oude vrienden zijn. Haar staart zwiept, haar ogen stralen. Ze is zó vrolijk, zó open. Louiza is niet alleen hersteld – ze is opgebloeid.
Van overleven naar voluit leven. Wat een hond. Wat een leven.
Louiza is opgenomen in ons Friends for Life programma.
“Een liefdevol tussenstation op weg naar een gouden mandje”
Vrijwilliger zijn bij Dog Rescue Greece is voor mij zoveel meer dan alleen ‘helpen’.
Het is een ervaring die mijn hart vult. Als gastgezin én adoptiebegeleidster mag ik elke dag getuige zijn van kleine wondertjes – het vertrouwen dat groeit, de eerste kwispel, de zachte overgave van een hond die zich eindelijk veilig voelt.
Het moment dat een hondje voor het eerst zijn koppie op mijn schoot legt... Dat raakt me elke keer weer. Ze komen vaak uit moeilijke situaties, soms onzeker, soms bang. Maar met tijd, liefde en geduld bloeien ze open. En als ik dan zie hoe ze zich ontwikkelen, hoe ze leren spelen, genieten en zichzelf durven zijn – dan weet ik weer precies waarom ik dit doe.
Sommige hondjes raken je net een beetje dieper, zoals lieve Valia.
Ze kwam bij ons als een verlegen meisje, onzeker over de wereld om haar heen.
We hebben haar stap voor stap geholpen met alle liefde, rust en geduld die we in ons hadden.
Het was ontroerend om te zien hoe ze, beetje bij beetje, haar vertrouwen hervond.
Maar zo zijn er zóveel verhalen. Elk hondje laat een eigen voetprint achter, met een uniek verhaal en een plekje in ons hart.
Als adoptiebegeleidster mag ik ook deel uitmaken van het mooiste stuk: de samenkomst tussen hond en mens. Samen met het team zoeken wij naar die ene perfecte match, waar niet alleen de hond gelukkig wordt, maar ook de mensen. Die telefoontjes, die eerste foto's, de blije gezichten - daar kan geen salaris tegenop.
Een eerste ontmoeting
Ze keek de mensen aan, nieuwsgierig en vol hoop.
Ze staken hun hand uit — rustig, warm en zonder haast.
Langzaam kwam ze dichterbij en begon haar staart te kwispelen.
Dat kleine moment zei alles:
Zoveel hondjes wachten op een liefdevol thuis met dezelfde vraag…
Mag ik dan bij jou?
Wat deze stichting zo bijzonder maakt, is de warmte en betrokkenheid van iedereen.
We doen dit samen, met een gedeelde liefde voor dieren en een oprecht geloof in tweede kansen. Hier voel ik me thuis, gehoord, gewaardeerd – en bovenal: verbonden.
Vrijwilliger zijn bij Dog Rescue Greece is voor mij een klein stukje magie in het dagelijks leven. En ik gun iedereen zo’n ervaring.
💛 Kim
Ook gastgezin worden? Ga naar de website (< klik hier) en vul (vrijblijvend) het formulier in, dan geven wij u graag alle informatie.
Ook vluchtbegeleiders zijn hard nodig! Ga ook hiervoor naar de website(< klik hier) en neem contact met ons op.
P.s. Wonderen bestaan en niets is onmogelijk; de naamgenoot van Kim werd geadopteerd na een belletje met de Kerstman! Het is te zien in [deze video]
Ga voor nog meer mooie foto's én videos naar het Foto-Album.
Spike werd als pup gevonden in Monastiraki en de eerste maanden van zijn leven werd hij verzorgd door zijn redder, een grote dierenvriend. Ze hadden het goed. Echter, de man kreeg ernstige gezondheidsproblemen en Spike moest helaas naar een gemeentelijke shelter.
Er daar had hij het slecht... Shelters in Griekenland zijn op geen enkele manier vergelijkbaar met asiels in Nederland, en Spike wachtte, zoals zoveel honden, in erbarmelijke omstandigheden achter een afrastering in de modder op zijn (tweede) redding.
Toen wij een plekje voor hem hadden bij een Nederlands gastgezin ging de zon schijnen voor Spike en kon hij naar Nederland komen. Hij heeft niet lang bij zijn gastgezin vertoefd want al snel kregen we een aanvraag binnen voor Spike.
Al direct bij de eerste kennismaking bleken Spike en zijn adoptanten een geweldige klik te hebben, Spike werd geadopteerd en mocht mee naar zijn forever-home.
Spike heet nu River en is heel gelukkig, samen met de andere honden en zijn eigen mensen. In deze film kunt u zien hoe goed het met hem gaat:
Wilt u ook een hond een kans geven op een mooi leven? Dat kan! De kansen op (spoedige) adoptie zijn altijd groter vanuit een gastgezin. Gastgezin worden? Hier leest u er alles over.
Maar misschien wilt u na het lezen van dit verhaal wel adopteren, dat kan natuurlijk ook.
Er zijn zoveel honden zoals River die wachten op hun redding en een gelukkig leven. Wilt u ze een kans geven? Twijfelt u, heeft u vragen? Stel ze vooral! Het email-adres is: info@dogrescuegreece.nl.
In een afgelegen Grieks bergdorpje werd in 2023 een bijzonder hondje geboren: Rory.
Alleen op straat, zonder steun of bescherming, wist hij te overleven – met niets dan zijn levenskracht, zijn zachtaardige karakter en zijn trouwe hondenhart.
Gelukkig werd Rory opgemerkt en opgenomen in een lokale opvang. Daar wachtte hij op een kans, op een toekomst.
In mei 2025 kwam die droom eindelijk dichterbij: er meldde zich een adoptant in Nederland. De vlucht werd geboekt. De toekomst leek ineens rooskleurig.
Totdat Rory een paar dagen voor vertrek naar mij, Arnolda, werd overgebracht ter voorbereiding op de vlucht, en ik zag dat Rory vreemd liep. Ondanks dat hij leek goed te lopen en rennen, zag mijn geoefend oog dat er iets met zijn rechterachterpoot niet helemaal goed zat.
Voor de zekerheid werd zijn reis uitgesteld en een bezoek aan de orthopedisch dierenarts ingepland.
De uitkomst was een schok, een grote schok.
Beide achterpoten bleken ernstige schade te hebben: de knieschijven bleken uit de kom te staan, en één ervan is zelfs gebroken. Bovendien bleek ook zijn linkerheup gedeeltelijk uit de kom te liggen. Het is ongelofelijk dat Rory dit zo goed kon verbergen, dat hij goed kan lopen hiermee.
Rory heeft drie orthopedische operaties nodig, gevolgd door een intensief revalidatietraject. Zijn geplande vertrek werd onvermijdelijk geannuleerd. De adoptie kon niet doorgaan.
Wat deze situatie nog schrijnender maakt, is dat Rory zelf geen idee heeft hoe slecht het met zijn lijf gesteld is. Hij is altijd vrolijk, vriendelijk en zoekt liefde en aandacht. Hij is mensgericht, aanhankelijk, zacht – alles wat je je maar kunt wensen in een hond.
Maar honden zoals Rory maken zelden kans op adoptie.
De kosten, de zorg, de revalidatie... Het schrikt mensen af. En dat begrijpen we.
Maar we geven niet op. Want wij weten wie Rory is. En we geloven dat er, alsnog, iemand voor hem is. Iemand met de middelen, maar vooral ook met het hart, om hem te begeleiden door zijn herstel en revalidatie, én hem daarna een liefdevol thuis te bieden.
Bent u Rory’s reddende engel? Kunt u het wonder zijn waar Rory op hoopt?
Laat het ons weten, neem contact op via onze website of stuur ons een bericht.
Wilt u liever helpen met een donatie voor zijn operaties en zorg?
Ook dat is ontzettend welkom, klik dan hier: [VOOR RORY]
Samen kunnen we Rory geven wat hij verdient: een toekomst.
Geen kosten voor jou – wij verzorgen alle spullen.
Jouw bijdrage – liefde, zorg en tijd.
Periode: vanaf begin oktober
Locatie: heel Nederland
.jpeg)
.jpeg)
