"Verantwoordelijkheid voor dieren is de verantwoordelijkheid van ons allemaal."
Wij zijn ontzettend trots, want:
Vandaag, 11 juni 2025, verscheen in de Griekse krant Nafpaktos Voice DIT ARTIKEL.
Voor wie de Griekse taal niet machtig is, geven wij hier de vertaling:
Het verhaal van vijf honden, vier puppy's en hun moeder, die allemaal ooit zwerfhonden waren, wordt verteld in een bericht van de locoburgemeester van Dorida, Panagiotis Fromouzopoulos, verantwoordelijk voor de sector Milieu en Groen, waartoe stadsfauna als thema behoort.
“Wie herinnert zich nog de vier puppy’s met hun bange moeder?” merkt hij op en vervolgt:
Wij, de gemeente Dorida, zijn ze nooit vergeten. Afgelopen december zijn we direct in actie gekomen. Met zorg, liefde en respect voor het leven hebben we de moeder en haar welpen behandeld. De moeder werd gesteriliseerd, gevaccineerd en onderzocht door onze samenwerkende dierenartsen, terwijl de pups werden gevaccineerd en hun veiligheid werd gewaarborgd.
Hun verhaal kende een goed einde. Tegenwoordig zijn de vier dieren in Nederland, bij gezinnen die van ze houden en voor ze zorgen. Zij zullen geen nakomelingen meer ter wereld brengen, noch zijzelf, noch hun moeder.
Het is een klein verhaal met grote impact. Nog een voorbeeld van hoe, wanneer er sprake is van samenwerking en consistentie, interesse wordt omgezet in actie en zorg een resultaat.
Ik wil graag mijn hartelijke dank uitspreken aan de organisatie Dog Rescue Greece, de samenwerkende dierenartsen, Vasilakis en de heer Koutsoumbas, de dierenwelzijnsgroep van Fokida, de vrijwilligers en natuurlijk de medewerkers van onze gemeente. Samen bewijzen we dat we met gezamenlijke inspanning de zwerfdieren in ons land betere leefomstandigheden kunnen bieden en kansen op een beter leven kunnen creëren.
"Verantwoordelijkheid voor dieren is de verantwoordelijkheid van ons allemaal."
Nadat ik in november 2024 ben verhuisd was het even spannend hoe de honden zouden aarden in hun nieuwe omgeving.
Marley heeft gelijk de veranda geconfisceerd. Het liefst ligt hij languit gestrekt zodat je er met geen mogelijkheid langs kan.
Vaak noemen mensen die op bezoek komen hem een ijsbeer of een polarbeer. Zijn schofthoogte reikt 70 cm en zijn gewicht is rond de 45 kilo.
Deze grote lobbes heeft een klein hartje en pakt iedereen in. Hij houdt enorm van knuffelen en drukt daarbij zijn lijf tegen je aan. Dan moet je echt moeite doen om op de been te blijven!
Meneer heeft wel wensen voor wat betreft zijn eten. Zit er door zijn brokken geen vlees dan draait hij zich om en laat zijn bak voer staan.
Gelukkig is zijn Leishmania-waarde zo laag dat hij momenteel geen medicatie krijgt.
Kortom... het gaat heel goed met Marley!
Dat was voorheen wel anders, in DEZE BLOG kunt u dat zien.
Heel veel dank aan iedereen die hem ondersteunt via Friends for Life, deze steun is onontbeerlijk!
Liefs, en een pootje, eh... poot, van Marley uit Griekenland 🩷
Reutje Jupiter werd achtergelaten in het dorp waar ik woon. Ondanks zijn jonge leeftijd (de dierenarts schat dat hij rond september 2024 geboren is), is Jupiter een slimme jongen.
Hij is misschien geen echte speurhond, maar hij kon zijn neus wel achterna lopen. En zo kwam hij aan bij een restaurant en daar ging hij keurig buiten wachten op de bediening.
Natuurlijk werd hij al snel gezien en, nadat de eerste honger gestild was, konden we hem naar een hondenpension brengen. Je kunt als hond nou eenmaal niet iedere avond buiten de deur eten!
Ondanks zijn moeilijke start is Jupiter een ontzettend vriendelijke, prachtige jonge hond. Hij kan goed overweg met andere honden en is ook lief voor kinderen.
Op dit moment verblijft Jupiter dus in een hondenpension, waar hij geduldig wacht tot hij naar Nederland mag komen om een nieuw thuis te vinden. Hij houdt van Grieks eten, maar een Hema-rookworst zal er in de toekomst ook wel ingaan, vermoeden wij. 😀 (grapje natuurlijk)
Voor meer informatie over Jupiter kunt u hier klikken
Twee weken geleden haalden we George van de parkeerplaats van de Lidl hier in Markópoulo. Hij was er slecht aan toe.
George heeft een pericardovervulling. Dat is een ophoping van bloed in het membraan/vlies dat om zijn hart zit. Hierdoor komt het hart in verdrukking en kan het niet goed pompen.
Donderdagavond 20 maart jl, is George aan zijn hart geopereerd. Het bloed in het membraan is weggezogen. Volgende week is een hercontrole; mogelijk moet het dan nog een keer herhaald worden.
Doordat het hart slechter pompte en door de Ehrlichia en Anaplasma (tekenziektes) hebben de nieren van George een fikse opdonder gehad. Dat leidt dan weer tot een lage hematocrietwaarde en veel drinken en plassen. George krijgt daar nu 4 soorten medicatie voor en staat op een nierdieet.
In deze video ziet u hoe hij naar de dierenarts wordt gebracht en na de operatie weer wordt opgehaald.
Hij is nog wat wankel, maar George mag nu bijkomen en genieten van de rust en de zon.
Wilt u George ondersteunen, dan zouden wij u zeer erkentelijk zijn.
Klik hier ⤵️ dan wijst het zich vanzelf.
Wij gaan ervoor, en hopen George nog een fijne tijd te kunnen geven, waarin hij eindelijk de zorg en liefde krijgt die hij zo verdient!
Nu ik ben verhuisd, komen er weer vele nieuwe dingen op mijn pad. Zo heb ik (eindelijk) een Lidl bij mij in de buurt waar ik wekelijks mijn boodschappen doe.
Tijdens een van mijn eerste bezoeken in oktober 2024 zag ik George (zoals we hem inmiddels genoemd hebben) voor het eerst bij de ingang van de Lidl liggen. Zijn vragende blik, zijn trieste ogen en de slechte staat waarin hij verkeerde, baarden mij grote zorgen.
Gelukkig heb ik hier al wat nieuwe contacten kunnen leggen. Dus heb ik enkele foto's gemaakt en Kris van de shelter gebeld. Kris heeft daarop de gemeente (DIMOS) gebeld en gevraagd om deze hond te vangen.
Daarop is de DIMOS vijf keer bij de Lidl geweest, maar er was geen George te bekennen, ook tijdens mijn wekelijkse bezoekjes was hij er niet.
Totdat hij vorige week (7 maart 2025) opeens weer bij de ingang stond, in nóg slechtere conditie.
Toevallig had ik bezoek van mijn lieve vriendin Natasja uit Nederland en in de auto stond een vliegtuigkennel.
Dus haalden we samen de kennel uit de auto en deden er wat verse kip in. Dat liet George zich geen twee keer zeggen en al snel was hij met zijn voorpoten over de drempel. Een klein zetje, deurtje dicht en George zat in de kennel.
De volgende dag konden we bij onze 'nieuwe' dierenarts George in Anavysso terecht voor onderzoek. Helaas bleek dat het mis is met George, goed mis. Er zit vloeistof rond zijn hart en longen, zijn nieren werken slecht en hij heeft een oude breuk in zijn heup.
Daarbij nog Ehrlichia en schurft. Wat een enorme tegenvaller. Juist nu hij is gered en eindelijk de zorg kan krijgen die hij verdient, zijn we te laat.
Toen wij na dit bezoek bij de dierenwinkel voer gingen kopen, hoorde een lieve mevrouw het verhaal van George en zij bood spontaan aan om hem op te vangen. Na het verdriet om de uitslag bij de dierenarts, was dit een opkikker die we wel konden gebruiken!
George is nu veilig van de straat en ontvangt de zorg en voeding (nierdieet) die hij nodig heeft, evenals pijnverlichting, antibiotica en voedingssupplementen.
In de tijd die George nog rest, willen we dat hij voelt dat er nog volop liefde voor hem is. Hij zal niet ongezien sterven op straat.
💗 Wij zijn er. Ook voor George! 💗
Bekijkt u vooral deze prachtige video op ons YouTube-kanaal, geef een "like" en abonneer.
Het helpt ons om meer aandacht te krijgen voor ons reddingswerk.
Dankzij uw donaties konden de vrijwilligers in het asiel de benodigde medicatie en goede voeding aan haar geven, en langzaam maar zeker knapte Hope op.
Ook haar uiterlijk is totaal anders: dit zijn foto’s van Hope na haar eerste was- en trimbeurt ooit 😊
Hope heeft ons laten zien dat we in staat zijn om met z’n allen ervoor te zorgen dat zelfs een hoopje ellende kan uitgroeien tot een hond die nog een prachtig leven voor zich heeft. Zij geeft ons de kracht om door te gaan met ons werk; hier doen we het met z’n allen voor!
Sinds kort verblijft Hope bij een lief gastgezin in Nederland, zodat ze rustig kan wennen aan het leven als huishond. Zodra zij klaar is om geadopteerd te worden, zullen wij hierover berichten.
Het is donker en mistig als ik laat op de avond van 22 december 2017 op Schiphol mijn vriendin Lee van Lefkas ophaal.
Lee heeft Bubu, een klein lief hondje bij zich. Bubu is bestemd voor haar lieve vriendin Barbara in Engeland. Tijdens de rit naar de ferry in Hoek van Holland neemt de mist toe en komen we in een file terecht. Heel spannend, want de vertrektijd van de ferry komt steeds dichterbij. Als we in de haven aankomen ligt de ferry nog aan wal, maar in het kantoor waar we ons moeten melden is het leeg. Zo lijkt het althans. Iedereen en alles is al ingecheckt, aan boord en klaar voor vertrek. De paniek slaat toe, maar tot onze opluchting zien we achterin het kantoortje tóch een mevrouw zitten. Lee vertelt haar dat ze van de luchthaven is gekomen en onderweg oponthoud heeft gehad door de hevige mist. De dame in het kantoor toont begrip en belt met de kapitein. Die geeft zijn goedkeuring en Lee mag nog aan boord met Bubu. Dat was letterlijk "kantje boord".
In Engeland ontvangt Barbara Bubu de volgende dag met open armen en gedurende de daarop volgende zeven jaar zijn zij zeer close. Bubu is Barbara's alles.
Helaas krijgt Bubu in december 2024 de diagnose kanker en al snel gaat het bergafwaarts.
Barbara probeert er nog alles aan te doen om Bubu zo lang mogelijk bij haar te houden maar Bubu besluit dat het einde in zicht komt.
Bubu overlijdt op maandag 3 maart 2025.
Rust zacht lieve Bubu
Barbara is ontroostbaar en Lee besluit om halsoverkop vanuit Griekenland naar Engeland te vliegen om Barbara te ondersteunen. Wat een liefde, wat een vriendschap!
Samen delen zij lief en leed en halen herinneringen op over Bubu.
Barbara had voor Bubu een spaarpotje gemaakt, mocht Bubu haar overleven. Lee zou in dat geval Bubu weer bij zich nemen. Maar het liep anders, het lot heeft anders beslist.
Barbara wenst dat het spaarpotje aangewend wordt voor de Griekse zwerfhonden en besluit om dit te doneren aan Dog Rescue Greece.
Bubu is er niet meer maar leeft voort in onze harten en gedachten. Deze genereuze donatie biedt een toekomstperspectief voor vele andere hondjes.
Momenteel vangen wij een nest met pups op die deze ondersteuning goed kunnen gebruiken. Aan Barbara de eer om ze allemaal een naam te geven.
Zij krijgen nu een kans op een goed leven en wij danken Barbara uit de grond van ons hart.
Sinds enkele maanden is Ioanna in Nederland. Het gastgezin vertelde ons:
Eerste update van 30 januari 2025
Wij zoeken naar een speld in de beroemde hooiberg voor ons hondje Ioanna.
Ioanna is een gesteriliseerd teefje van ruim 6 jaar oud. Over de eerste jaren van haar leventje weten wij helemaal niets, ze is gevonden bij de poort van de shelter met een gebroken linker voorpoot. Wat we wel weten is dat deze eerste jaren niet al te best voor haar zijn geweest, gezien haar angst voor mannen en een paar andere dingen die spannend voor haar zijn. De dierenarts had een pin in haar voorpoot geplaatst, maar ze bleef op 3 pootjes lopen. Begin van de herfst in 2024 is besloten om haar voorpootje te amputeren zodat ze geen pijn meer heeft.
Ioanna verblijft sinds november bij een gastgezin in Nederland. De eerste paar dagen waren helemaal niet makkelijk voor haar, ze wilde niet eten en kwam haar bench niet uit. Ook uitlaten vond ze niet leuk. Maar naarmate de tijd vorderde begon ze te eten en vond ze uitgaan ook leuker.
Inmiddels zijn we ruim twee maanden verder en Ioanna begint te wennen aan het huiselijke leven. Ze krijgt haar brokjes uit een anti schrokbak omdat ze te snel eet. Ze wordt 4 x per dag uitgelaten, maximaal een kwartiertje. Dit is in overleg met de dierenarts besloten omdat uit foto’s bleek dat Ioanna in haar rechter voorpoot artrose heeft. Ioanna krijgt op dit moment pijnstilling, glucosamine en groenlipmossel. Ze loopt het liefst op gras of aarde.
In het begin wilde Ioanna niet slapen maar was ze druk met haar omgeving te "scannen" vanuit haar bench, waarin ze het liefst ligt. Om het opstaan wat makkelijker te maken, is het kussen vervangen door een matras. Nu slaapt ze gelukkig iets meer overdag.
Met de hond van het gastgezin kan ze prima overweg, of ze met katten kan weten we niet. Ioanna is bang voor kleine kinderen; ze duikt weg als ze de kans krijgt.
Ioanna is zindelijk, blaft niet of nauwelijks, is totaal niet agressief, kan alleen zijn, is slim en heeft snel door dat er iets van haar verwacht wordt. "Bankhangen" is haar favoriet, je doet haar er een groot plezier mee.
Wie gunt dit ontzettend lieve meisje een warm matrasje en heeft geduld met haar? Als er één hondje is wat dit nodig heeft, dan is het Ioanna wel.
Voor Ioanna zoeken wij een gezin dat bestaat uit alleen vrouwen, een gezin dat begrijpt hoe ze om moeten gaan met een angstig hondje en weinig of niets van haar zal verlangen.
Update 25 februari 2025
Wauw, wat een grote stappen heeft dit mooie meisje gemaakt! Van een toch wel zeer verlegen meisje naar een hondje dat het leuk vindt om korte wandelingetjes te maken. Ze pakt dan vaak een stok om daarmee heerlijk in het gras te gaan liggen rollen.
Eten wordt ook steeds belangrijker voor haar. Als ze eten krijgt loopt ze enthousiast rondjes, net zo lang totdat haar bakje op de grond staat. Af en toe een worteltje of een stukje komkommer slaat ze ook niet meer af.
Ioanna wordt ook nieuwsgierig: de eerste paar maanden waren de bench en de woonkamer meer dan voldoende voor haar, nu begint ze de rest van het huis te bekijken en zelfs de tuin.
Bezoek vindt Ioanna nog best spannend, ze komt dan haar bench (nog) niet uit. Als iemand anders dan de mensen van het gastgezin met haar wandelt gaat dat best goed, maar een klein beetje argwaan heeft ze nog wel. Na ruim 3 maanden is ze, met name de laatste paar weken, goed vooruitgegaan.
Eind februari 2025 vieren wij ons 12,5 jarig jubileum 🥳🥳🥳
30 augustus 2012 heb ik samen met Willem, mijn overleden man, Dog Rescue Greece opgericht. Willem is in 2017 overleden, maar in zijn geest en naar zijn wens hebben we Dog Rescue Greece kunnen voortzetten. Wat is er veel gebeurd in al die jaren en wat zou hij trots zijn geweest!
Dankzij de tomeloze inzet van toegewijde vrijwilligers en de steun van betrokken donateurs heeft de organisatie talloze honden kunnen redden, verzorgen en herplaatsen in nieuwe, liefdevolle huizen waar zij nu een welverdiend gelukkig leven hebben.
Circa 2500 honden zijn naar nieuwe baasjes gegaan. En niet alleen naar baasjes in Nederland, maar ook in Canada, Engeland, Finland, Zweden, Duitsland, België, Frankrijk, Zwitserland en Oostenrijk.
We kijken met dankbaarheid terug op alles wat we hebben kunnen doen voor de Griekse honden.
Het is een periode van groei en positieve verandering geweest, waarbij Dog Rescue Greece een belangrijke rol heeft gespeeld in het verbeteren van het leven van vele (zwerf)honden.
Het succes is te danken aan de samenwerking en het enthousiasme van iedereen die bijdraagt aan dit prachtige doel.
12,5 jaar... Een mijlpaal die gevierd mag worden en waarbij de honden, die het zó verdienen, hopelijk kunnen blijven rekenen op uw ondersteuning.
Mocht u ons willen feliciteren en een donatie willen doen dan kan dat via onderstaande knop:
Met grote blijdschap geven wij kennis van de geboorte van 7 prachtige pupjes.
Ruby is in alle veiligheid, warmte en omringd met liefde, bevallen van 4 reutjes en 3 teefjes.
Gisteravond konden we de pupjes in haar buik al flink zien bewegen, vanochtend rond half negen begon de bevalling. En wat heeft ze hard gewerkt!
Aan het einde van de middag verkeerden we in grote spanning; de geboorte van het zevende pupje liet te lang op zich wachten. Er was al overleg met de dierenarts, maar toen ineens... was ze daar! De kleinste van het stel. Ze had er heel even moeite mee, maar al snel kwam ze bij en begon ze te drinken bij mama Ruby.
Nu zijn we allemaal aan het bijkomen. Ruby in de eerste plaats, maar wij ook.
Binnenkort doen we weer verslag uit de kraamkamer en zullen we nog meer beelden delen.
Als een vrouw in Griekenland haar boodschappen gaat doen bij de supermarkt ziet zij een bruine hond op de parkeerplaats. De hond zoekt contact met alle mensen die in en uit de supermarkt komen, zo ook bij deze vrouw. Ze wordt geroerd door de prachtige ogen en vriendelijkheid van het teefje.
Tijdens het winkelen blijft de hond in haar gedachten en zij neemt zich voor om, als de hond nog op de parkeerplaats is als zij de supermarkt verlaat, de hond proberen mee te nemen.
Bij aankomst op de parkeerplaats ziet de vrouw de hond niet meer en eigenlijk is ze opgelucht.
Maar als ze in wil stappen staat de hond plots voor haar auto.
Toch maar een poging wagen, denkt ze. Ze opent de deur van de auto en de hond bedenkt zich geen moment en springt op de achterbank.
Thuis maakt het teefje kennis met haar zoontje van anderhalf jaar en de twee andere honden.
Ze geeft de hond de naam Ruby.
Vanaf het allereerste moment is er een dikke klik met het zoontje en waar hij is, is Ruby ook.
Ruby past zich snel aan aan haar nieuwe omgeving en geniet van alle knuffels en het lekkere eten. Helaas is aan de wonden aan haar nek te zien dat Ruby vast heeft gezeten aan een ijzeren ketting die wonden heeft veroorzaakt en waaraan ze flinke littekens heeft overgehouden. Deze enorme lieverd heeft het zwaar te verduren gehad.
De vrouw gaat echter binnen afzienbare tijd met haar gezin op vakantie en kan voor Ruby geen opvang vinden. Diverse organisaties en shelters zijn aangeschreven maar alles zit vol.
Uiteindelijk komt de hulpvraag bij mij, Arnolda, terecht en gelukkig is een gastgezin in Nederland bereid om lieve Ruby op te vangen. Ruby vliegt naar Nederland en ook daar voelt zij zich bij haar gastgezin al snel op haar plek, ze weet dat ze veilig en geborgen is.
Wat na een paar dagen echter opvalt is dat haar buikje steeds dikker wordt. We krijgen een vermoeden en nemen haar mee naar de dierenarts. U raadt het vast al; de dierenarts ziet op de echo dat ze drachtig is en dat haar pupjes mogelijk kerstkindjes zullen worden.
Nu de jongedame zich rustig, veilig en geborgen voelt, groeien de kleintjes als kool en showt ze trots haar buikje. Het gastgezin bereidt zich voor op een spannende en mooie periode.
Wij zullen de ontwikkelingen zoveel mogelijk met u delen op deze blog, en ook de jaarlijkse kerstactie zal in het teken staan van Ruby en haar pupjes. Mis de nieuwe blogs dus niet!
Uiteraard heeft dat een reden en die zal ik proberen hier onder woorden te brengen.
In Griekenland zijn in oktober 2023 verkiezingen geweest voor nieuwe burgemeesters.
Zo ook in Amfissa.
Tot aan de zomervakantie van 2024 liep alles door, zoals we al sinds 2021 gewend waren. Maar daar kwam onverwachts een kentering in. Terwijl ik met mijn mams op vakantie was, kreeg ik een telefoontje van mijn Nederlandse vriendin die op dat moment in Amfissa voor de honden zorgde. Zij meldde mij dat er nieuwe sloten op de shelter waren gekomen en dat we er niet meer in konden, tenzij er een medewerker van de gemeente bij was. En dat terwijl we in 2021 van de vorige loco-burgemeester de sleutels hadden gekregen, altijd vrije toegang hadden en ook toestemming hadden om het hospitaal in de oude fabriek te bouwen.
Alle medewerking hebben we gehad, altijd. Vele, vele honden hebben de afgelopen jaren een nieuw onderkomen gehad, medische verzorging, operaties, sterilisaties, de bouw van verblijven, de daken, de hondenhuizen etcetera... Onnoembaar veel is gerealiseerd. Meer dan 600 honden zijn vanuit Amfissa naar Nederland gegaan de afgelopen vier jaar!
Terug naar dat telefoontje, dat afschuwelijke bericht, dat moment...
Ik ben compleet uit het veld geslagen en begrijp niet wat er aan de hand is. Er wordt niets gecommuniceerd, we worden buitenspel gezet, afgeweerd. We worden door de nieuwe burgemeester gezien als buitenlanders, buitenstaanders die zich niet mogen bemoeien met de gang van zaken. Na al die jaren van kei en keihard werken is dit een dolksteek in mijn hart. In ons hart, het hart van stichting Dog Rescue Greece. Waar hebben wij dit aan verdiend??
Niet wetende hoe lang ik/wij nog welkom zijn in de shelter laden we anderhalve week later onze spullen die in de shelter stonden in onze trailer, vliegtuigkennels, manden, medicatie, noem maar op.
Het is een hard gelag. Boosheid, teleurstelling, verdriet, alles giert door mijn lijf. Na alles wat we gedaan hebben, veranderd hebben, schoongemaakt, uitgemest, en opgebouwd hebben, voelt dit als een klap in ons gezicht.
Het lukt me niet meer om dagelijks in de shelter te zijn. De confrontatie met de honden waar we zó hard voor gevochten hebben en de onwetendheid en onzekerheid over wat er met ze gaat gebeuren zijn voor mij te zwaar, en ik verlies de moed.
Uiteraard proberen we contact te leggen met de burgemeester. Maar het gaat heel moeizaam.
De deur van de shelter is nu ook gesloten voor nieuwe honden en pups.
Er wordt gesproken over "reduceren". Hoe dan? We vrezen het ergste.
Pups verblijven bij mijn huis in de tuin omdat ze de shelter niet in mogen. Het begint op een kleine shelter te lijken. Maar de faciliteiten zijn er niet om ze te beschermen tegen kou en regen. Ergens moet ik een beslissing nemen, wetende dat het zo niet kan en ik hier niet gelukkig ben.
Met de komst van de nieuwe burgemeester is het vechten tegen de bierkaai geworden...
Uiteindelijk ga ik op zoek naar andere woonruimte, om letterlijk en figuurlijk afstand te nemen.
En dat is mij gelukt.
De pups zijn in november allemaal naar Nederland gegaan en ook een aantal volwassen honden. Er staan er nog een aantal op de nominatie om ook naar Nederland te vertrekken. We houden samen met de dierenwelzijnsorganisatie in Amfissa de situatie nauwlettend in de gaten.
Ondertussen ben ik verhuisd. Dog Rescue Greece blijft bestaan. Er loopt nog steeds een overleg met de burgemeester. We hebben voorstellen gedaan en adviezen gegeven om een samenwerking op poten te zetten. Of het van de grond komt? Ik hoop het van ganser harte, maar heb er een hard hoofd in. Voel me kapot gemaakt door de Griekse bureaucratie en mentaliteit van "geen pottenkijkers" willen.
We blijven ons inzetten voor de honden van Amfissa zo lang wij kunnen en mogen.
Maar ook andere shelters en honden kunnen rekenen op onze hulp, zoals we dat al die jaren in Amfissa deden.
Arnolda Westerduin
Griekenland
Dit is de video van de reis naar Nederland.
Er zijn nog hondjes die wachten op adoptie.
Op onze website vindt u alle honden op de pagina "Baasje gezocht".
