Louiza - Van overleven naar leven

Arnolda's Dagboek

Van overleven naar leven

Na het trauma dat Louiza opliep tijdens een vechtpartij, gevolgd door een operatie en een lange revalidatie, duurde het maanden – zelfs jaren – voordat ze weer mensen durfde te vertrouwen. Ze trok zich terug, keek de kat uit de boom, en bouwde langzaam, héél langzaam, weer een beetje zekerheid op.

Inmiddels zijn we zes jaar verder. En wat is ze veranderd. Louiza kan boven verwachting goed rennen. Haar poot is volledig hersteld, maar wat nog veel belangrijker is: ze is weer hond. Een echte hond. Een blij ei. Een knuffelkont.

Ze houdt van gezelligheid en is het liefst bij de mensen. Haar vaste plek is op de bank, waar ze met een sierlijke zwaai van haar poot laat weten: hé jij daar, kom eens knuffelen. Onweerstaanbaar.

Buiten leeft ze zich uit. Rennen, snuffelen, speuren – Louiza is en blijft een jachthond in hart en nieren. De tuin? Die blijft keurig vrij van duiven en katten. Gelukkig horen die haar op tijd aankomen en weten ze dat het dan tijd is om te maken dat ze wegkomen.

Ook visite – zelfs onbekenden – worden begroet alsof ze oude vrienden zijn. Haar staart zwiept, haar ogen stralen. Ze is zó vrolijk, zó open. Louiza is niet alleen hersteld – ze is opgebloeid.

Van overleven naar voluit leven. Wat een hond. Wat een leven.

Louiza is opgenomen in ons Friends for Life programma. 

Haar verhaal staat op haar [PAGINA]

Het gastgezin vertelt...

 “Een liefdevol tussenstation op weg naar een gouden mandje”

Vrijwilliger zijn bij Dog Rescue Greece is voor mij zoveel meer dan alleen ‘helpen’. 

Het is een ervaring die mijn hart vult. Als gastgezin én adoptiebegeleidster mag ik elke dag getuige zijn van kleine wondertjes – het vertrouwen dat groeit, de eerste kwispel, de zachte overgave van een hond die zich eindelijk veilig voelt.

Het moment dat een hondje voor het eerst zijn koppie op mijn schoot legt... Dat raakt me elke keer weer. Ze komen vaak uit moeilijke situaties, soms onzeker, soms bang. Maar met tijd, liefde en geduld bloeien ze open. En als ik dan zie hoe ze zich ontwikkelen, hoe ze leren spelen, genieten en zichzelf durven zijn – dan weet ik weer precies waarom ik dit doe.

Sommige hondjes raken je net een beetje dieper, zoals lieve Valia.

Ze kwam bij ons als een verlegen meisje, onzeker over de wereld om haar heen. 

We hebben haar stap voor stap geholpen met alle liefde, rust en geduld die we in ons hadden. 

Het was ontroerend om te zien hoe ze, beetje bij beetje, haar vertrouwen hervond.

Maar zo zijn er zóveel verhalen. Elk hondje laat een eigen voetprint achter, met een uniek verhaal en een plekje in ons hart. 

Als adoptiebegeleidster mag ik ook deel uitmaken van het mooiste stuk: de samenkomst tussen hond en mens. Samen met het team zoeken wij naar die ene perfecte match, waar niet alleen de hond gelukkig wordt, maar ook de mensen. Die telefoontjes, die eerste foto's, de blije gezichten - daar kan geen salaris tegenop.

Een eerste ontmoeting

Ze keek de mensen aan, nieuwsgierig en vol hoop.

Ze staken hun hand uit — rustig, warm en zonder haast.

Langzaam kwam ze dichterbij en begon haar staart te kwispelen.

Dat kleine moment zei alles:

Zoveel hondjes wachten op een liefdevol thuis met dezelfde vraag…

Mag ik dan bij jou?

Wat deze stichting zo bijzonder maakt, is de warmte en betrokkenheid van iedereen. 

We doen dit samen, met een gedeelde liefde voor dieren en een oprecht geloof in tweede kansen. Hier voel ik me thuis, gehoord, gewaardeerd – en bovenal: verbonden.

Vrijwilliger zijn bij Dog Rescue Greece is voor mij een klein stukje magie in het dagelijks leven. En ik gun iedereen zo’n ervaring. 

💛 Kim

Ook gastgezin worden? Ga naar de website (< klik hier) en vul (vrijblijvend) het formulier in, dan geven wij u graag alle informatie. 

Ook vluchtbegeleiders zijn hard nodig! Ga ook hiervoor naar de website (< klik hier) en neem contact met ons op.

P.s. Wonderen bestaan en niets is onmogelijk; de naamgenoot van Kim werd geadopteerd na een belletje met de Kerstman! Het is te zien in [deze video]

Ga voor nog meer mooie foto's én videos naar het Foto-Album. 

Spike - Een happy end!

Spike werd als pup gevonden in Monastiraki en de eerste maanden van zijn leven werd hij verzorgd door zijn redder, een grote dierenvriend. Ze hadden het goed. Echter, de man kreeg ernstige gezondheidsproblemen en Spike moest helaas naar een gemeentelijke shelter. 

Er daar had hij het slecht... Shelters in Griekenland zijn op geen enkele manier vergelijkbaar met asiels in Nederland, en Spike wachtte, zoals zoveel honden, in erbarmelijke omstandigheden achter een afrastering in de modder op zijn (tweede) redding. 

Toen wij een plekje voor hem hadden bij een Nederlands gastgezin ging de zon schijnen voor Spike en kon hij naar Nederland komen. Hij heeft niet lang bij zijn gastgezin vertoefd want al snel kregen we een aanvraag binnen voor Spike. 

Al direct bij de eerste kennismaking bleken Spike en zijn adoptanten een geweldige klik te hebben, Spike werd geadopteerd en mocht mee naar zijn forever-home. 

Spike heet nu River en is heel gelukkig, samen met de andere honden en zijn eigen mensen. In deze film kunt u zien hoe goed het met hem gaat: 

Wilt u ook een hond een kans geven op een mooi leven? Dat kan! De kansen op (spoedige) adoptie zijn altijd groter vanuit een gastgezin. Gastgezin worden? Hier leest u er alles over. 

Maar misschien wilt u na het lezen van dit verhaal wel adopteren, dat kan natuurlijk ook. 

Ga dan naar deze pagina op onze website. 

Er zijn zoveel honden zoals River die wachten op hun redding en een gelukkig leven. Wilt u ze een kans geven? Twijfelt u, heeft u vragen? Stel ze vooral! Het email-adres is: info@dogrescuegreece.nl.

Wij zien uw reactie graag tegemoet! 

Rory - een hondje met een hart van goud, op zoek naar een wonder

In een afgelegen Grieks bergdorpje werd in 2023 een bijzonder hondje geboren: Rory.

Alleen op straat, zonder steun of bescherming, wist hij te overleven – met niets dan zijn levenskracht, zijn zachtaardige karakter en zijn trouwe hondenhart.

Gelukkig werd Rory opgemerkt en opgenomen in een lokale opvang. Daar wachtte hij op een kans, op een toekomst. 

In mei 2025 kwam die droom eindelijk dichterbij: er meldde zich een adoptant in Nederland. De vlucht werd geboekt. De toekomst leek ineens rooskleurig.

Totdat Rory een paar dagen voor vertrek naar mij, Arnolda, werd overgebracht ter voorbereiding op de vlucht, en ik zag dat Rory vreemd liep. Ondanks dat hij leek goed te lopen en rennen, zag mijn geoefend oog dat er iets met zijn rechterachterpoot niet helemaal goed zat. 

Voor de zekerheid werd zijn reis uitgesteld en een bezoek aan de orthopedisch dierenarts ingepland.

De uitkomst was een schok, een grote schok.

Beide achterpoten bleken ernstige schade te hebben: de knieschijven bleken uit de kom te staan, en één ervan is zelfs gebroken. Bovendien bleek ook zijn linkerheup gedeeltelijk uit de kom te liggen. Het is ongelofelijk dat Rory dit zo goed kon verbergen, dat hij goed kan lopen hiermee. 

Rory heeft drie orthopedische operaties nodig, gevolgd door een intensief revalidatietraject. Zijn geplande vertrek werd onvermijdelijk geannuleerd. De adoptie kon niet doorgaan.

Wat deze situatie nog schrijnender maakt, is dat Rory zelf geen idee heeft hoe slecht het met zijn lijf gesteld is. Hij is altijd vrolijk, vriendelijk en zoekt liefde en aandacht. Hij is mensgericht, aanhankelijk, zacht – alles wat je je maar kunt wensen in een hond. 

Maar honden zoals Rory maken zelden kans op adoptie.

De kosten, de zorg, de revalidatie... Het schrikt mensen af. En dat begrijpen we. 

Maar we geven niet op. Want wij weten wie Rory is. En we geloven dat er, alsnog, iemand voor hem is. Iemand met de middelen, maar vooral ook met het hart, om hem te begeleiden door zijn herstel en revalidatie, én hem daarna een liefdevol thuis te bieden.

Bent u Rory’s reddende engel? Kunt u het wonder zijn waar Rory op hoopt? 

Laat het ons weten, neem contact op via onze website of stuur ons een bericht. 

Wilt u liever helpen met een donatie voor zijn operaties en zorg? 

Ook dat is ontzettend welkom, klik dan hier: [VOOR RORY]

Samen kunnen we Rory geven wat hij verdient: een toekomst.

🌐 www.dogrescuegreece.nl
📩 info@dogrescuegreece.nl

📍 Dog Rescue Greece
💛 Sinds 2012 zetten wij ons in voor kansarme Griekse straathonden

Dog Rescue Greece in de krant

"Verantwoordelijkheid voor dieren is de verantwoordelijkheid van ons allemaal."

Wij zijn ontzettend trots, want: 

Vandaag, 11 juni 2025, verscheen in de Griekse krant Nafpaktos Voice DIT ARTIKEL.

Voor wie de Griekse taal niet machtig is, geven wij hier de vertaling: 

Het verhaal van vijf honden, vier puppy's en hun moeder, die allemaal ooit zwerfhonden waren, wordt verteld in een bericht van de locoburgemeester van Dorida, Panagiotis Fromouzopoulos, verantwoordelijk voor de sector Milieu en Groen, waartoe stadsfauna als thema behoort.

“Wie herinnert zich nog de vier puppy’s met hun bange moeder?” merkt hij op en vervolgt:

Wij, de gemeente Dorida, zijn ze nooit vergeten. Afgelopen december zijn we direct in actie gekomen. Met zorg, liefde en respect voor het leven hebben we de moeder en haar welpen behandeld. De moeder werd gesteriliseerd, gevaccineerd en onderzocht door onze samenwerkende dierenartsen, terwijl de pups werden gevaccineerd en hun veiligheid werd gewaarborgd.

Hun verhaal kende een goed einde. Tegenwoordig zijn de vier dieren in Nederland, bij gezinnen die van ze houden en voor ze zorgen. Zij zullen geen nakomelingen meer ter wereld brengen, noch zijzelf, noch hun moeder.

Het is een klein verhaal met grote impact. Nog een voorbeeld van hoe, wanneer er sprake is van samenwerking en consistentie, interesse wordt omgezet in actie en zorg een resultaat.

Ik wil graag mijn hartelijke dank uitspreken aan de organisatie Dog Rescue Greece, de samenwerkende dierenartsen, Vasilakis en de heer Koutsoumbas, de dierenwelzijnsgroep van Fokida, de vrijwilligers en natuurlijk de medewerkers van onze gemeente. Samen bewijzen we dat we met gezamenlijke inspanning de zwerfdieren in ons land betere leefomstandigheden kunnen bieden en kansen op een beter leven kunnen creëren.

"Verantwoordelijkheid voor dieren is de verantwoordelijkheid van ons allemaal."

Marley - Friends for Life

Arnolda's Dagboek

Marley doet het boven verwachting goed. 

Nadat ik in november 2024 ben verhuisd was het even spannend hoe de honden zouden aarden in hun nieuwe omgeving. 

Marley heeft gelijk de veranda geconfisceerd. Het liefst ligt hij languit gestrekt zodat je er met geen mogelijkheid langs kan. 

Vaak noemen mensen die op bezoek komen hem een ijsbeer of een polarbeer.  Zijn schofthoogte reikt 70 cm en zijn gewicht is rond de 45 kilo.

Deze grote lobbes heeft een klein hartje en pakt iedereen in. Hij houdt enorm van knuffelen en drukt daarbij zijn lijf tegen je aan. Dan moet je echt moeite doen om op de been te blijven!

Meneer heeft wel wensen voor wat betreft zijn eten. Zit er door zijn brokken geen vlees dan draait hij zich om en laat zijn bak voer staan. 

Gelukkig is zijn Leishmania-waarde zo laag dat hij momenteel geen medicatie krijgt. 

Kortom... het gaat heel goed met Marley! 

Dat was voorheen wel anders, in DEZE BLOG kunt u dat zien.

Heel veel dank aan iedereen die hem ondersteunt via Friends for Life, deze steun is onontbeerlijk! 

Liefs, en een pootje, eh... poot, van Marley uit Griekenland 🩷

Arnolda Westerduin

Jupiter

Arnolda's Dagboek

Reutje Jupiter werd achtergelaten in het dorp waar ik woon. Ondanks zijn jonge leeftijd (de dierenarts schat dat hij rond september 2024 geboren is), is Jupiter een slimme jongen.

Hij is misschien geen echte speurhond, maar hij kon zijn neus wel achterna lopen. En zo kwam hij aan bij een restaurant en daar ging hij keurig buiten wachten op de bediening.

Natuurlijk werd hij al snel gezien en, nadat de eerste honger gestild was, konden we hem naar een hondenpension brengen. Je kunt als hond nou eenmaal niet iedere avond buiten de deur eten!

Ondanks zijn moeilijke start is Jupiter een ontzettend vriendelijke, prachtige jonge hond. Hij kan goed overweg met andere honden en is ook lief voor kinderen.

Op dit moment verblijft Jupiter dus in een hondenpension, waar hij geduldig wacht tot hij naar Nederland mag komen om een nieuw thuis te vinden. Hij houdt van Grieks eten, maar een Hema-rookworst zal er in de toekomst ook wel ingaan, vermoeden wij. 😀 (grapje natuurlijk) 

Voor meer informatie over Jupiter kunt u hier klikken

Afscheid van George

 

Arnolda's Dagboek

Between Hello and Goodbye, there was love, much love

Onze George is op zaterdag 5 april jl. overleden.

Na een opleving na de 2e hartoperatie hadden we weer hoop, maar de laatste dagen stopte George met eten.

We hebben uiteraard alles geprobeerd en uit de kast gehaald. 

Het was tevergeefs; George kon en wilde niet meer, zijn kaarsje ging uit.

We hadden hem nog zoveel moois gegund, maar het mocht niet zo zijn.

Gelukkig heeft George in zijn laatste weken nog liefde en zorg mogen ervaren, iets wat hem jaren ontbrak. Dit geeft ons nog wat troost...

Aan iedereen die heeft bijgedragen en lieve berichten heeft gestuurd zeggen wij heel veel dank.

Rust zacht, lieve George 💝

Update George van de Lidl

Arnolda's Dagboek

Twee weken geleden haalden we George van de parkeerplaats van de Lidl hier in Markópoulo. Hij was er slecht aan toe.

George heeft een pericardovervulling. Dat is een ophoping van bloed in het membraan/vlies dat om zijn hart zit. Hierdoor komt het hart in verdrukking en kan het niet goed pompen.

Donderdagavond 20 maart jl, is George aan zijn hart geopereerd. Het bloed in het membraan is weggezogen. Volgende week is een hercontrole; mogelijk moet het dan nog een keer herhaald worden. 

Doordat het hart slechter pompte en door de Ehrlichia en Anaplasma (tekenziektes) hebben de nieren van George een fikse opdonder gehad. Dat leidt dan weer tot een lage hematocrietwaarde en veel drinken en plassen. George krijgt daar nu 4 soorten medicatie voor en staat op een nierdieet.

 

In deze video ziet u hoe hij naar de dierenarts wordt gebracht en na de operatie weer wordt opgehaald. 

Hij is nog wat wankel, maar George mag nu bijkomen en genieten van de rust en de zon. 

Wilt u George ondersteunen, dan zouden wij u zeer erkentelijk zijn. 

Klik hier ⤵️ dan wijst het zich vanzelf.

Wij gaan ervoor, en hopen George nog een fijne tijd te kunnen geven, waarin hij eindelijk de zorg en liefde krijgt die hij zo verdient!

George van de Lidl

Arnolda's Dagboek

Nu ik ben verhuisd, komen er weer vele nieuwe dingen op mijn pad. Zo heb ik (eindelijk) een Lidl bij mij in de buurt waar ik wekelijks mijn boodschappen doe.  

Tijdens een van mijn eerste bezoeken in oktober 2024 zag ik George (zoals we hem inmiddels genoemd hebben) voor het eerst bij de ingang van de Lidl liggen. Zijn vragende blik, zijn trieste ogen en de slechte staat waarin hij verkeerde, baarden mij grote zorgen. 

Gelukkig heb ik hier al wat nieuwe contacten kunnen leggen. Dus heb ik enkele foto's gemaakt en Kris van de shelter gebeld. Kris heeft daarop de gemeente (DIMOS) gebeld en gevraagd om deze hond te vangen.

  

Daarop is de DIMOS vijf keer bij de Lidl geweest, maar er was geen George te bekennen, ook tijdens mijn wekelijkse bezoekjes was hij er niet. 

Totdat hij vorige week (7 maart 2025) opeens weer bij de ingang stond, in nóg slechtere conditie.

Toevallig had ik bezoek van mijn lieve vriendin Natasja uit Nederland en in de auto stond een vliegtuigkennel.

Dus haalden we samen de kennel uit de auto en deden er wat verse kip in. Dat liet George zich geen twee keer zeggen en al snel was hij met zijn voorpoten over de drempel. Een klein zetje, deurtje dicht en George zat in de kennel.

De volgende dag konden we bij onze 'nieuwe' dierenarts George in Anavysso terecht voor onderzoek. Helaas bleek dat het mis is met George, goed mis. Er zit vloeistof rond zijn hart en longen, zijn nieren werken slecht en hij heeft een oude breuk in zijn heup.

Daarbij nog Ehrlichia en schurft. Wat een enorme tegenvaller. Juist nu hij is gered en eindelijk de zorg kan krijgen die hij verdient, zijn we te laat.

Toen wij na dit bezoek bij de dierenwinkel voer gingen kopen, hoorde een lieve mevrouw het verhaal van George en zij bood spontaan aan om hem op te vangen. Na het verdriet om de uitslag bij de dierenarts, was dit een opkikker die we wel konden gebruiken!

George is nu veilig van de straat en ontvangt de zorg en voeding (nierdieet) die hij nodig heeft, evenals pijnverlichting, antibiotica en voedingssupplementen.

In de tijd die George nog rest, willen we dat hij voelt dat er nog volop liefde voor hem is. Hij zal niet ongezien sterven op straat. 

💗 Wij zijn er. Ook voor George! 💗

Bekijkt u vooral deze prachtige video op ons YouTube-kanaal, geef een "like" en abonneer.

Het helpt ons om meer aandacht te krijgen voor ons reddingswerk.

Namens George: Efcharistó polí

Er is altijd Hope

Arnolda's Dagboek

Toen Hope binnenkwam in het asiel was ze er zeer slecht aan toe, helemaal kaal en uitgemergeld, een hoopje ellende. 

Wie herinnert zich niet Arnolda's Dagboek van 11 april 2024? 

Dankzij uw donaties konden de vrijwilligers in het asiel de benodigde medicatie en goede voeding aan haar geven, en langzaam maar zeker knapte Hope op. 

Ook haar uiterlijk is totaal anders: dit zijn foto’s van Hope na haar eerste was- en trimbeurt ooit 😊

Hope heeft ons laten zien dat we in staat zijn om met z’n allen ervoor te zorgen dat zelfs een hoopje ellende kan uitgroeien tot een hond die nog een prachtig leven voor zich heeft. Zij geeft ons de kracht om door te gaan met ons werk; hier doen we het met z’n allen voor!

Sinds kort verblijft Hope bij een lief gastgezin in Nederland, zodat ze rustig kan wennen aan het leven als huishond. Zodra zij klaar is om geadopteerd te worden, zullen wij hierover berichten.

Bubu

Arnolda's Dagboek

Het is donker en mistig als ik laat op de avond van 22 december 2017 op Schiphol mijn vriendin Lee van Lefkas ophaal. 

Lee heeft Bubu, een klein lief hondje bij zich. Bubu is bestemd voor haar lieve vriendin Barbara in Engeland. Tijdens de rit naar de ferry in Hoek van Holland neemt de mist toe en komen we in een file terecht. Heel spannend, want de vertrektijd van de ferry komt steeds dichterbij.
Als we in de haven aankomen ligt de ferry nog aan wal, maar in het kantoor waar we ons moeten melden is het leeg. Zo lijkt het althans. Iedereen en alles is al ingecheckt, aan boord en klaar voor vertrek. 
De paniek slaat toe, maar tot onze opluchting zien we achterin het kantoortje tóch een mevrouw zitten. Lee vertelt haar dat ze van de luchthaven is gekomen en onderweg oponthoud heeft gehad door de hevige mist. De dame in het kantoor toont begrip en belt met de kapitein. Die geeft zijn goedkeuring en Lee mag nog aan boord met Bubu. Dat was letterlijk "kantje boord".

In Engeland ontvangt Barbara Bubu de volgende dag met open armen en gedurende de daarop volgende zeven jaar zijn zij zeer close. Bubu is Barbara's alles.

Helaas krijgt Bubu in december 2024 de diagnose kanker en al snel gaat het bergafwaarts.

Barbara probeert er nog alles aan te doen om Bubu zo lang mogelijk bij haar te houden maar Bubu besluit dat het einde in zicht komt.

Bubu overlijdt op maandag 3 maart 2025.

Rust zacht lieve Bubu

Barbara is ontroostbaar en Lee besluit om halsoverkop vanuit Griekenland naar Engeland te vliegen om Barbara te ondersteunen. Wat een liefde, wat een vriendschap!

Samen delen zij lief en leed en halen herinneringen op over Bubu.

Barbara had voor Bubu een spaarpotje gemaakt, mocht Bubu haar overleven. Lee zou in dat geval Bubu weer bij zich nemen. Maar het liep anders, het lot heeft anders beslist. 

Barbara wenst dat het spaarpotje aangewend wordt voor de Griekse zwerfhonden en besluit om dit te doneren aan Dog Rescue Greece.

Bubu is er niet meer maar leeft voort in onze harten en gedachten. Deze genereuze donatie biedt een toekomstperspectief voor vele andere hondjes.

Momenteel vangen wij een nest met pups op die deze ondersteuning goed kunnen gebruiken. Aan Barbara de eer om ze allemaal een naam te geven. 

Zij krijgen nu een kans op een goed leven en wij danken Barbara uit de grond van ons hart.